Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀρνέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀρνέω ἀρνήσω ἤρνησα ἤρνηα ἤρνημαι ἠρνήθην

Structure: ἀρνέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. to deny, disown
  2. to refuse
  3. (absolute) to say "no", decline, refuse

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρνῶ ἀρνεῖς ἀρνεῖ
Dual ἀρνεῖτον ἀρνεῖτον
Plural ἀρνοῦμεν ἀρνεῖτε ἀρνοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀρνῶ ἀρνῇς ἀρνῇ
Dual ἀρνῆτον ἀρνῆτον
Plural ἀρνῶμεν ἀρνῆτε ἀρνῶσιν*
OptativeSingular ἀρνοῖμι ἀρνοῖς ἀρνοῖ
Dual ἀρνοῖτον ἀρνοίτην
Plural ἀρνοῖμεν ἀρνοῖτε ἀρνοῖεν
ImperativeSingular ά̓ρνει ἀρνείτω
Dual ἀρνεῖτον ἀρνείτων
Plural ἀρνεῖτε ἀρνούντων, ἀρνείτωσαν
Infinitive ἀρνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνων ἀρνουντος ἀρνουσα ἀρνουσης ἀρνουν ἀρνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρνοῦμαι ἀρνεῖ, ἀρνῇ ἀρνεῖται
Dual ἀρνεῖσθον ἀρνεῖσθον
Plural ἀρνούμεθα ἀρνεῖσθε ἀρνοῦνται
SubjunctiveSingular ἀρνῶμαι ἀρνῇ ἀρνῆται
Dual ἀρνῆσθον ἀρνῆσθον
Plural ἀρνώμεθα ἀρνῆσθε ἀρνῶνται
OptativeSingular ἀρνοίμην ἀρνοῖο ἀρνοῖτο
Dual ἀρνοῖσθον ἀρνοίσθην
Plural ἀρνοίμεθα ἀρνοῖσθε ἀρνοῖντο
ImperativeSingular ἀρνοῦ ἀρνείσθω
Dual ἀρνεῖσθον ἀρνείσθων
Plural ἀρνεῖσθε ἀρνείσθων, ἀρνείσθωσαν
Infinitive ἀρνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνουμενος ἀρνουμενου ἀρνουμενη ἀρνουμενης ἀρνουμενον ἀρνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρνήσω ἀρνήσεις ἀρνήσει
Dual ἀρνήσετον ἀρνήσετον
Plural ἀρνήσομεν ἀρνήσετε ἀρνήσουσιν*
OptativeSingular ἀρνήσοιμι ἀρνήσοις ἀρνήσοι
Dual ἀρνήσοιτον ἀρνησοίτην
Plural ἀρνήσοιμεν ἀρνήσοιτε ἀρνήσοιεν
Infinitive ἀρνήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνησων ἀρνησοντος ἀρνησουσα ἀρνησουσης ἀρνησον ἀρνησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρνήσομαι ἀρνήσει, ἀρνήσῃ ἀρνήσεται
Dual ἀρνήσεσθον ἀρνήσεσθον
Plural ἀρνησόμεθα ἀρνήσεσθε ἀρνήσονται
OptativeSingular ἀρνησοίμην ἀρνήσοιο ἀρνήσοιτο
Dual ἀρνήσοισθον ἀρνησοίσθην
Plural ἀρνησοίμεθα ἀρνήσοισθε ἀρνήσοιντο
Infinitive ἀρνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνησομενος ἀρνησομενου ἀρνησομενη ἀρνησομενης ἀρνησομενον ἀρνησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρνηθήσομαι ἀρνηθήσῃ ἀρνηθήσεται
Dual ἀρνηθήσεσθον ἀρνηθήσεσθον
Plural ἀρνηθησόμεθα ἀρνηθήσεσθε ἀρνηθήσονται
OptativeSingular ἀρνηθησοίμην ἀρνηθήσοιο ἀρνηθήσοιτο
Dual ἀρνηθήσοισθον ἀρνηθησοίσθην
Plural ἀρνηθησοίμεθα ἀρνηθήσοισθε ἀρνηθήσοιντο
Infinitive ἀρνηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνηθησομενος ἀρνηθησομενου ἀρνηθησομενη ἀρνηθησομενης ἀρνηθησομενον ἀρνηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ρνησα ή̓ρνησας ή̓ρνησεν*
Dual ἠρνήσατον ἠρνησάτην
Plural ἠρνήσαμεν ἠρνήσατε ή̓ρνησαν
SubjunctiveSingular ἀρνήσω ἀρνήσῃς ἀρνήσῃ
Dual ἀρνήσητον ἀρνήσητον
Plural ἀρνήσωμεν ἀρνήσητε ἀρνήσωσιν*
OptativeSingular ἀρνήσαιμι ἀρνήσαις ἀρνήσαι
Dual ἀρνήσαιτον ἀρνησαίτην
Plural ἀρνήσαιμεν ἀρνήσαιτε ἀρνήσαιεν
ImperativeSingular ά̓ρνησον ἀρνησάτω
Dual ἀρνήσατον ἀρνησάτων
Plural ἀρνήσατε ἀρνησάντων
Infinitive ἀρνήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνησᾱς ἀρνησαντος ἀρνησᾱσα ἀρνησᾱσης ἀρνησαν ἀρνησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρνησάμην ἠρνήσω ἠρνήσατο
Dual ἠρνήσασθον ἠρνησάσθην
Plural ἠρνησάμεθα ἠρνήσασθε ἠρνήσαντο
SubjunctiveSingular ἀρνήσωμαι ἀρνήσῃ ἀρνήσηται
Dual ἀρνήσησθον ἀρνήσησθον
Plural ἀρνησώμεθα ἀρνήσησθε ἀρνήσωνται
OptativeSingular ἀρνησαίμην ἀρνήσαιο ἀρνήσαιτο
Dual ἀρνήσαισθον ἀρνησαίσθην
Plural ἀρνησαίμεθα ἀρνήσαισθε ἀρνήσαιντο
ImperativeSingular ά̓ρνησαι ἀρνησάσθω
Dual ἀρνήσασθον ἀρνησάσθων
Plural ἀρνήσασθε ἀρνησάσθων
Infinitive ἀρνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνησαμενος ἀρνησαμενου ἀρνησαμενη ἀρνησαμενης ἀρνησαμενον ἀρνησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρνήθην ἠρνήθης ἠρνήθη
Dual ἠρνήθητον ἠρνηθήτην
Plural ἠρνήθημεν ἠρνήθητε ἠρνήθησαν
SubjunctiveSingular ἀρνήθω ἀρνήθῃς ἀρνήθῃ
Dual ἀρνήθητον ἀρνήθητον
Plural ἀρνήθωμεν ἀρνήθητε ἀρνήθωσιν*
OptativeSingular ἀρνηθείην ἀρνηθείης ἀρνηθείη
Dual ἀρνηθείητον ἀρνηθειήτην
Plural ἀρνηθείημεν ἀρνηθείητε ἀρνηθείησαν
ImperativeSingular ἀρνήθητι ἀρνηθήτω
Dual ἀρνήθητον ἀρνηθήτων
Plural ἀρνήθητε ἀρνηθέντων
Infinitive ἀρνηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρνηθεις ἀρνηθεντος ἀρνηθεισα ἀρνηθεισης ἀρνηθεν ἀρνηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ρνηα ή̓ρνηας ή̓ρνηεν*
Dual ἠρνήατον ἠρνήατον
Plural ἠρνήαμεν ἠρνήατε ἠρνήᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἠρνήω ἠρνήῃς ἠρνήῃ
Dual ἠρνήητον ἠρνήητον
Plural ἠρνήωμεν ἠρνήητε ἠρνήωσιν*
OptativeSingular ἠρνήοιμι ἠρνήοις ἠρνήοι
Dual ἠρνήοιτον ἠρνηοίτην
Plural ἠρνήοιμεν ἠρνήοιτε ἠρνήοιεν
ImperativeSingular ή̓ρνηε ἠρνηέτω
Dual ἠρνήετον ἠρνηέτων
Plural ἠρνήετε ἠρνηόντων
Infinitive ἠρνηέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠρνηως ἠρνηοντος ἠρνηυῑα ἠρνηυῑᾱς ἠρνηον ἠρνηοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ρνημαι ή̓ρνησαι ή̓ρνηται
Dual ή̓ρνησθον ή̓ρνησθον
Plural ἠρνήμεθα ή̓ρνησθε ή̓ρνηνται
ImperativeSingular ή̓ρνησο ἠρνήσθω
Dual ή̓ρνησθον ἠρνήσθων
Plural ή̓ρνησθε ἠρνήσθων
Infinitive ή̓ρνησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠρνημενος ἠρνημενου ἠρνημενη ἠρνημενης ἠρνημενον ἠρνημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to deny

  2. to refuse

  3. to say "no"

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION