Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκαθαίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποκαθαίρω

Structure: ἀπο (Prefix) + καθαίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cleanse or clean quite
  2. to refine from, to be pure in
  3. to clear away, to rid oneself of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαθαίρω ἀποκαθαίρεις ἀποκαθαίρει
Dual ἀποκαθαίρετον ἀποκαθαίρετον
Plural ἀποκαθαίρομεν ἀποκαθαίρετε ἀποκαθαίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκαθαίρω ἀποκαθαίρῃς ἀποκαθαίρῃ
Dual ἀποκαθαίρητον ἀποκαθαίρητον
Plural ἀποκαθαίρωμεν ἀποκαθαίρητε ἀποκαθαίρωσιν*
OptativeSingular ἀποκαθαίροιμι ἀποκαθαίροις ἀποκαθαίροι
Dual ἀποκαθαίροιτον ἀποκαθαιροίτην
Plural ἀποκαθαίροιμεν ἀποκαθαίροιτε ἀποκαθαίροιεν
ImperativeSingular ἀποκάθαιρε ἀποκαθαιρέτω
Dual ἀποκαθαίρετον ἀποκαθαιρέτων
Plural ἀποκαθαίρετε ἀποκαθαιρόντων, ἀποκαθαιρέτωσαν
Infinitive ἀποκαθαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαθαιρων ἀποκαθαιροντος ἀποκαθαιρουσα ἀποκαθαιρουσης ἀποκαθαιρον ἀποκαθαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαθαίρομαι ἀποκαθαίρει, ἀποκαθαίρῃ ἀποκαθαίρεται
Dual ἀποκαθαίρεσθον ἀποκαθαίρεσθον
Plural ἀποκαθαιρόμεθα ἀποκαθαίρεσθε ἀποκαθαίρονται
SubjunctiveSingular ἀποκαθαίρωμαι ἀποκαθαίρῃ ἀποκαθαίρηται
Dual ἀποκαθαίρησθον ἀποκαθαίρησθον
Plural ἀποκαθαιρώμεθα ἀποκαθαίρησθε ἀποκαθαίρωνται
OptativeSingular ἀποκαθαιροίμην ἀποκαθαίροιο ἀποκαθαίροιτο
Dual ἀποκαθαίροισθον ἀποκαθαιροίσθην
Plural ἀποκαθαιροίμεθα ἀποκαθαίροισθε ἀποκαθαίροιντο
ImperativeSingular ἀποκαθαίρου ἀποκαθαιρέσθω
Dual ἀποκαθαίρεσθον ἀποκαθαιρέσθων
Plural ἀποκαθαίρεσθε ἀποκαθαιρέσθων, ἀποκαθαιρέσθωσαν
Infinitive ἀποκαθαίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαθαιρομενος ἀποκαθαιρομενου ἀποκαθαιρομενη ἀποκαθαιρομενης ἀποκαθαιρομενον ἀποκαθαιρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τά τε γὰρ μέλη πῆξαι καὶ ῥῶσαι ἀγαθή, καὶ τὴν τρίχα μαλθακὴν ἐργάζεται καὶ τὴν χρόαν στιλπνήν, καὶ τοῦ χρωτὸσ ἀποκαθαίρει ὅ τι περ πονηρόν. (Arrian, Cynegeticus, chapter 10 1:2)
  • θύειν δὲ χρὴ καὶ ἐπὶ θήρᾳ εὖ πράξαντα, καὶ ἀνατιθέναι ἀπαρχὰσ τῶν ἁλισκομένων τῆ θεῷ, τε ἀποκαθαίρειν τὰσ κύνασ καὶ τοὺσ κυνηγέτασ, κατὰ τὰ πάτρια, ὡσ νόμοσ. (Arrian, Cynegeticus, chapter 33 1:2)
  • ἔχ’ ἀποκάθαιρε τὰσ τραπέζασ ταυτῃί· (Aristophanes, Peace, Episode3)
  • ἵν’ ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν τουτῳί. (Aristophanes, Peace, Episode25)
  • "ὅταν δὲ τούτων τινὸσ θίγῃσ, εὐθὺσ ἀποκαθαίρει τὴν χεῖρα εἰσ τὰ χειρόμακτρα, ὡσ πάνυ ἀχθόμενοσ ὅτι κατάπλεά σοι ἀπ’ αὐτῶν ἐγένετο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 79 2:3)

Synonyms

  1. to cleanse or clean quite

  2. to clear away

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION