뜻

1. an escape or place of refuge, escape from

예문

• εἰ γὰρ μὴ ὁ γενναιότατος οὗτος, ὁ τὸ ξύλον, συνήργησέ μοι καὶ συλλαβόντες αὐτὸν ἐδήσαμεν, κἂν ᾤχετο ἡμᾶς ἀποφυγών ἀφ οὗ γάρ μοι παρέδωκεν αὐτὸν ἡ Ἄτροπος, παρ ὅλην τὴν ὁδὸν ἀντέτεινε καὶ ἀντέσπα, καὶ τὼ πόδε ἀντερείδων πρὸς τὸ ἔδαφος οὐ παντελῶς εὐάγωγος ἦν: (Lucian, Cataplus, (no name) 4:2)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 4:2)

• μόλις δὲ γραῖαν ἀποφυγὼν σαπρὰν ἀπωλόμην ὅμως. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, lyric5)

  (아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, lyric5)

• καίτοι τότε, ὅτ εἶχον οὐδέν, ὁ μὲν ἂν ἥκων ἔμπορος ἔθυσεν ἱερεῖόν τι σωθείς, ὁ δέ τις ἂν δίκην ἀποφυγών, ὁ δ ἂν ἐκαλλιερεῖτό τις κἀμέ γ ἐκάλει τὸν ἱερέα: (Aristophanes, Plutus, Episode9)

  (아리스토파네스, Plutus, Episode9)

• στεῖχ, ὡς ἀθορύβως οὑπιὼν ἡμῖν λόγος πρὸς τόνδ ἵκηται, γῆρας ἀποφυγὼν τὸ σόν. (Euripides, episode, iambic 15:6)

  (에우리피데스, episode, iambic 15:6)

• "ἐλεύθερος γέγονα, λυττῶντας καὶ ἀγρίους δεσπότας διὰ τὸ γῆρας ἀποφυγών. (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 5 1:1)

  (플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 5 1:1)

유사 형태

• ἀποφυγεῖν (31)
• ἀποφυγὼν (9)
• ἀποφύγῃ (9)
• ἀπόφυξιν (6)
• ἀποφυγὴν (5)
• ἀποφυγὴ (5)
• ἀποφυγών (5)
• ἀποφυγοῦσα (4)
• ἀποφύγοι (4)
• ἀπόφυσις (3)
• ἀποφυσήσας (3)
• ἀποφύσεις (3)
• ἀποφυγήν (2)
• ἀποφύγοις (2)
• ἀποφυγὰς (2)
• ἀποφύγοιεν (2)
• ἀποφυγέειν (1)
• ἀποφύσεσι (1)
• ἀποφυγή (1)
• ἀποφυγόντα (1)
• ἀποφύγωσιν (1)
• ἀ[πο]φύγῃ (1)
• ἀποφύγωμεν (1)
• ἀποφυγάς (1)
• ἀποφυγόντι (1)
• ἀποφυσῶντα (1)
• ἀπόφυσίν (1)
• ἀποφυγήν‧ (1)
• ἀποφύγω (1)
• ἀποφύσεων (1)
• ἀποφυγῇ (1)
• ἀποφυγόντε (1)
• ἀποφύσα (1)
• ἀποφυσῶν (1)
• ἀποφύσιες? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.