- ὁ δ ἅπαξ ἐνειληθεὶς μένει χρεώστης διὰ παντός, ἄλλον ἐξ ἄλλου μεταλαμβάνων ἀναβάτην, ὥσπερ ἵππος ἐγχαλινωθείς ἀποφυγὴ δ οὐκ ἔστιν ἐπὶ τὰς νομὰς ἐκείνας καὶ τοὺς λειμῶνας, ἀλλὰ πλάζονται καθάπερ οἱ θεήλατοι καὶ οὐρανοπετεῖς ἐκεῖνοι τοῦ Ἐμπεδοκλέους δαίμονες : (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 7 10:1)
(플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 7 10:1)
- τὸ δὲ συμφέρον συνίσταται ἐκ τόπων τεσσάρων, οὗτοι δέ εἰσιν οἵδε, τήρησις ὧν ἔχομεν ἀγαθῶν, ἐπίκτησις ὧν οὐκ ἔχομεν ἀγαθῶν, ἀποφυγὴ τῶν περιεστώτων κακῶν, κώλυσις τῶν ἐπιφερομένων κακῶν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 10:3)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 10:3)
- ἂν μὲν γὰρ οἱ νενικηκότες ἥττους αὑτοὺς τῶν νόμων μᾶλλον τῶν νενικημένων παρέχωνται, πάντ ἔσται σωτηρίας τε καὶ εὐδαιμονίας μεστὰ καὶ πάντων κακῶν ἀποφυγή: (Plato, Epistles, Letter 7 91:2)
(플라톤, Epistles, Letter 7 91:2)
- ἔσθ ὑμῖν κατὰ Σικελίαν πᾶσαν λελυμένης τῆς τυραννίδος πᾶσα μάχη περὶ αὐτῶν τούτων, τῶν μὲν βουλομένων ἀναλαβεῖν πάλιν τὴν ἀρχήν, τῶν δὲ τῇ τῆς τυραννίδος ἀποφυγῇ τέλος ἐπιθεῖναι. (Plato, Epistles, Letter 8 5:1)
(플라톤, Epistles, Letter 8 5:1)
- "οὐ μόνον τοίνυν ἄπιστον καὶ ἀβέβαιον ἀρχὴν λαμβάνουσι τοῦ ἡδέως ζῆν ἀλλὰ καὶ παντάπασιν εὐκαταφρόνητον καὶ μικράν, εἴπερ αὐτοῖς κακῶν ἀποφυγὴ τὸ χαρτόν ἐστι καὶ τἀγαθόν, ἄλλο δ οὐδὲν διανοεῖσθαί φασιν, οὐδ ὅλως τὴν φύσιν ἔχειν ὅποι τεθήσεται τἀγαθόν, εἰ μὴ μόνον, ὅθεν ἐξελαύνεται τὸ κακὸν αὐτῆς ὥς φησι Μητρόδωρος ἐν τοῖς πρὸς τοὺς Σοφιστάς: (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 71)
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 71)
- κ[αὶ ἐγώ, ὦ ἄνδρες δι]κασταί, δέομαι ὑμῶν [καὶ ἀντιβολῶ ἐλεῆσαί] με, ἐκεῖνο σκεψαμέ[νους, ὅτι προσήκει ἐν τα]ύτῃ τῇ δίκῃιν ἐλεεῖν οὐ τὸν φ[ἐὰ]ν ἁλῷ οὐδὲν πάσχε[ιν]δε τοττι παλδ ἂν ἀ[πο]φύγῃ με[ἀπολο]ῦμαι. (Hyperides, Speeches, 36:1)
(히페레이데스, Speeches, 36:1)
- εἰσὶ δὲ καὶ γραφαὶ πρὸς αὐτοὺς ὧν παράστασις τίθεται, ξενίας καὶ δωροξενίας, ἄν τις δῶρα δοὺς ἀποφύγῃ τὴν ξενίαν, καὶ συκοφαντίας καὶ δώρων καὶ ψευδεγγραφῆς καὶ ψευδοκλητείας καὶ βουλεύσεως καὶ ἀγραφίου καὶ μοιχείας. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 59 3:1)
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 59 3:1)
- κἄν τινα ἀποχειροτονήσωσιν, κρίνουσιν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, κἂν μὲν ἁλῷ, τιμῶσιν ὅ τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι, ἂν δ ἀποφύγῃ, πάλιν ἄρχει. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 61 2:2)
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 61 2:2)
