Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπιστέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπιστέω

Structure: ἀπιστέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be a)/pistos
  2. to disbelieve, distrust, mistrust, to be distrusted
  3. to disbelieve, to be distrustful, incredulous
  4. to doubt that . ., to doubt
  5. to disobey, to be disobedient, refuse to comply
  6. I will not hesitate to commit

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπίστω ἀπίστεις ἀπίστει
Dual ἀπίστειτον ἀπίστειτον
Plural ἀπίστουμεν ἀπίστειτε ἀπίστουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπίστω ἀπίστῃς ἀπίστῃ
Dual ἀπίστητον ἀπίστητον
Plural ἀπίστωμεν ἀπίστητε ἀπίστωσιν*
OptativeSingular ἀπίστοιμι ἀπίστοις ἀπίστοι
Dual ἀπίστοιτον ἀπιστοίτην
Plural ἀπίστοιμεν ἀπίστοιτε ἀπίστοιεν
ImperativeSingular ἀπῖστει ἀπιστεῖτω
Dual ἀπίστειτον ἀπιστεῖτων
Plural ἀπίστειτε ἀπιστοῦντων, ἀπιστεῖτωσαν
Infinitive ἀπίστειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπιστων ἀπιστουντος ἀπιστουσα ἀπιστουσης ἀπιστουν ἀπιστουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπίστουμαι ἀπίστει, ἀπίστῃ ἀπίστειται
Dual ἀπίστεισθον ἀπίστεισθον
Plural ἀπιστοῦμεθα ἀπίστεισθε ἀπίστουνται
SubjunctiveSingular ἀπίστωμαι ἀπίστῃ ἀπίστηται
Dual ἀπίστησθον ἀπίστησθον
Plural ἀπιστώμεθα ἀπίστησθε ἀπίστωνται
OptativeSingular ἀπιστοίμην ἀπίστοιο ἀπίστοιτο
Dual ἀπίστοισθον ἀπιστοίσθην
Plural ἀπιστοίμεθα ἀπίστοισθε ἀπίστοιντο
ImperativeSingular ἀπίστου ἀπιστεῖσθω
Dual ἀπίστεισθον ἀπιστεῖσθων
Plural ἀπίστεισθε ἀπιστεῖσθων, ἀπιστεῖσθωσαν
Infinitive ἀπίστεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπιστουμενος ἀπιστουμενου ἀπιστουμενη ἀπιστουμενης ἀπιστουμενον ἀπιστουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ γὰρ οἰκεῖον αὐτοῦ τέλοσ τοῦτ’ ἐστί, πίστιν ἐνεργάσασθαι τοῖσ ἀκούουσιν ἀπιστοῦνται δ’ οἱ λάλοι, κἂν ἀληθεύωσιν. (Plutarch, De garrulitate, section 3 1:2)
  • τὸ γὰρ οἰκεῖον αὐτοῦ τέλοσ τοῦτ’ ἐστί, πίστιν ἐνεργάσασθαι τοῖσ ἀκούουσιν ἀπιστοῦνται δ’ οἱ λάλοι, κἂν ἀληθεύωσιν. (Plutarch, De garrulitate, section 3 3:2)
  • "ἀλλ’ ἃσ μὲν ἐκεῖ καθ’ ἑαυτὴν οὖσα κομίζεται τῶν προβεβιωμένων χάριτασ ἤ τινασ κολάσεισ, οὐδέν εἰσι πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ ζῶντασ, ἀλλ’ ἀπιστοῦνται καὶ λανθάνουσιν αἱ δὲ διὰ τῶν παίδων ἰοῦσαι καὶ διὰ γένουσ, ἐμφανεῖσ τοῖσ δεῦρο γενόμεναι, πολλοὺσ ἀποτρέπουσι καὶ συστέλλουσι τῶν πονηρῶν. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 186)
  • τούτων γὰρ οὗτοι κήρυκεσ ἐγένονθ’ ἡμῖν τῶν λόγων, οἳ νῦν ὑπὸ πολλῶν οὐκ ὀρθῶσ ἀπιστοῦνται. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 86:1)

Synonyms

  1. to doubt that

  2. to disobey

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION