Hellas Alive Dictionary - απιστεω

Ancient Greek-English Dictionary

ἀπιστέω

ε-contract Verb;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀπιστέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to be a)/pistos
to disbelieve, distrust, mistrust, to be distrusted
to disbelieve, to be distrustful, incredulous
to doubt that . ., to doubt
to disobey, to be disobedient, refuse to comply
I will not hesitate to commit

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπίστω	ἀπίστεις	ἀπίστει
Dual		ἀπίστειτον	ἀπίστειτον
Plural	ἀπίστουμεν	ἀπίστειτε	ἀπίστουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀπίστω	ἀπίστῃς	ἀπίστῃ
Dual		ἀπίστητον	ἀπίστητον
Plural	ἀπίστωμεν	ἀπίστητε	ἀπίστωσιν*
Optative	Singular	ἀπίστοιμι	ἀπίστοις	ἀπίστοι
Dual		ἀπίστοιτον	ἀπιστοίτην
Plural	ἀπίστοιμεν	ἀπίστοιτε	ἀπίστοιεν
Imperative	Singular		ἀπῖστει	ἀπιστεῖτω
Dual		ἀπίστειτον	ἀπιστεῖτων
Plural		ἀπίστειτε	ἀπιστοῦντων, ἀπιστεῖτωσαν
Infinitive	ἀπίστειν
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀπιστων ἀπιστουντος	ἀπιστουσα ἀπιστουσης	ἀπιστουν ἀπιστουντος
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπίστουμαι	ἀπίστει, ἀπίστῃ	ἀπίστειται
Dual		ἀπίστεισθον	ἀπίστεισθον
Plural	ἀπιστοῦμεθα	ἀπίστεισθε	ἀπίστουνται
Subjunctive	Singular	ἀπίστωμαι	ἀπίστῃ	ἀπίστηται
Dual		ἀπίστησθον	ἀπίστησθον
Plural	ἀπιστώμεθα	ἀπίστησθε	ἀπίστωνται
Optative	Singular	ἀπιστοίμην	ἀπίστοιο	ἀπίστοιτο
Dual		ἀπίστοισθον	ἀπιστοίσθην
Plural	ἀπιστοίμεθα	ἀπίστοισθε	ἀπίστοιντο
Imperative	Singular		ἀπίστου	ἀπιστεῖσθω
Dual		ἀπίστεισθον	ἀπιστεῖσθων
Plural		ἀπίστεισθε	ἀπιστεῖσθων, ἀπιστεῖσθωσαν
Infinitive	ἀπίστεισθαι
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀπιστουμενος ἀπιστουμενου	ἀπιστουμενη ἀπιστουμενης	ἀπιστουμενον ἀπιστουμενου

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀπιστοῦντων, ἀπιστεῖτωσαν

Infinitive

ἀπίστειν

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀπιστων ἀπιστουντος

ἀπιστουσα ἀπιστουσης

ἀπιστουν ἀπιστουντος

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀπιστεῖσθων, ἀπιστεῖσθωσαν

Infinitive

ἀπίστεισθαι

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀπιστουμενος ἀπιστουμενου

ἀπιστουμενη ἀπιστουμενης

ἀπιστουμενον ἀπιστουμενου

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠπῖστουν	ἠπῖστεις	ἠπῖστειν*
Dual		ἠπίστειτον	ἠπιστεῖτην
Plural	ἠπίστουμεν	ἠπίστειτε	ἠπῖστουν
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠπιστοῦμην	ἠπίστου	ἠπίστειτο
Dual		ἠπίστεισθον	ἠπιστεῖσθην
Plural	ἠπιστοῦμεθα	ἠπίστεισθε	ἠπίστουντο

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Examples

μὴ νῦν ἀπίστει· (Sophocles, Ichneutae 25:1)
μηκέτ’ ἀπίστει· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 2232)
κἂν δόξῃσ τισ εἶναί τισιν, ἀπίστει σεαυτῷ. (Epictetus, Works, chapter 13 1:2)
ὁ δὲ Ἄρατοσ ὡσ ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν ὄντα μετὰ τῆσ δυνάμεωσ, φοβηθεὶσ ἀπέστελλε πρέσβεισ τοὺσ ἀξιοῦντασ ὡσ παρὰ φίλουσ καὶ συμμάχουσ αὐτὸν ἥκειν μετὰ τριακοσίων, εἰ δὲ ἀπιστεῖ, λαβεῖν ὁμήρουσ, ταῦτα ὕβριν εἶναι καὶ χλευασμὸν αὑτοῦ φήσασ ὁ Κλεομένησ ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψασ τοῖσ Ἀχαιοῖσ ἐγκλήματα πολλὰ κατὰ τοῦ Ἀράτου καὶ διαβολὰσ ἔχουσαν. (Plutarch, Aratus, chapter 39 2:1)
ἡ γὰρ συνθήκη νόμοσ ἐστὶν ἴδιοσ καὶ κατὰ μέροσ, καὶ αἱ μὲν συνθῆκαι οὐ ποιοῦσι τὸν νόμον κύριον, οἱ δὲ νόμοι τὰσ κατὰ νόμουσ συνθήκασ, καὶ ὅλωσ αὐτὸσ ὁ νόμοσ συνθήκη τίσ ἐστιν, ὥστε ὅστισ ἀπιστεῖ ἢ ἀναιρεῖ συνθήκην τοὺσ νόμουσ ἀναιρεῖ. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 15 21:4)
Σιμμίασ μὲν γάρ, ὡσ ἐγᾦμαι, ἀπιστεῖ τε καὶ φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ὅμωσ καὶ θειότερον καὶ κάλλιον ὂν τοῦ σώματοσ προαπολλύηται ἐν ἁρμονίασ εἴδει οὖσα· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 575:3)
ἀπιστεῖ γοῦν ὡσ οὐκ οὖσιν ἱκανῶσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσιν· (Aristotle, Politics, Book 2 240:3)

Synonyms

to doubt that
- ἀμφιδοξέω (to be doubtful, to be matter for doubt)
- δίζω (to be in doubt, at a loss)
- διακρίνω (to doubt, hesitate)
- διστάζω (to be in doubt, hesitate)
to disobey
- ἀπειθέω (to be disobedient, refuse compliance, to disobey)

Derived

διαπιστέω (to distrust utterly)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀπιστέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to doubt that

to disobey

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀπιστέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to doubt that

to disobey

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어