뜻

2. 완성하다, 채우다, 완료하다

1. to make even, move regularly
2. to get ready, complete
3. to be even or exact

예문

• σπουδὴ δὲ καὶ τοῦδ οὐκ ἀπαρτίζει πόδα. (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode3)

  (아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode3)

• οὐ γίγνονται δ ἔτι βασιλεῖαι νῦν, ἀλλ ἄν περ γίγνωνται, μοναρχίαι, τυραννίδες μᾶλλον, διὰ τὸ τὴν βασιλείαν ἑκούσιον μὲν ἀρχὴν εἶναι, μειζόνων δὲ κυρίαν, πολλοὺς δ εἶναι τοὺς ὁμοίους, καὶ μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον ὥστε ἀπαρτίζειν πρὸς τὸ μέγεθος καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχῆς. (Aristotle, Politics, Book 5 267:1)

  (아리스토텔레스, 정치학, Book 5 267:1)

• ἀρχόμενον δὲ κατὰ βορρᾶν ἀπὸ τοῦ Ἱππικοῦ καλουμένου πύργου καὶ διατεῖνον ἐπὶ τὸν ξυστόν, ἔπειτα τῇ βουλῇ συνάπτον ἐπὶ τὴν ἑσπέριον τοῦ ἱεροῦ στοὰν ἀπηρτίζετο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 166:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 166:1)

• ταύτας δ ἐναντιωτάτην ἀλλήλαις τὴν φύσιν ἐχούσας ἀπαρτίζειν τὸν ἐνιαυτὸν ἀρίστῃ συμφωνίᾳ: (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 11 5:2)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 11 5:2)

• ταῦτα δ ἐγίγνετο μὲν καὶ διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν ἐργαζομένων θαυμασίων ὄντων περὶ τὴν τέχνην, πολὺ δὲ μᾶλλον ὑπὸ τῆς τοῦ βασιλέως σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας διαφερόντως ἀπηρτίζετο: (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 96:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 96:1)

유사 형태

• ἀπαρτὶ (5)
• ἀπαρτίαν (4)
• ἀπαρτίᾳ (3)
• ἀπαρτίζειν (3)
• ἀπαρτίσαι (2)
• ἀπαρτιλογίη (1)
• ἀπαρτισθῇ (1)
• ἀπαρτίαις (1)
• ἀπάρτισιν (1)
• ἀπαρτίζηται (1)
• ἀπαρτίζει (1)
• ἀπαρτιεῖν (1)
• ἀπαρτισμόν (1)
• ἀπαρτίζων (1)
• ἀπαρτίαι (1)
• ἀπαρτίσειαν (1)
• ἀπαρτίζεται (1)
• ἀπάρτιον (1)
• ἀπαρτίσωσι (1)
• ἀπαρτισμὸν (1)
• ἀπαρτίζον (1)
• ἀπαρτίσαντα? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.