Hellas Alive Dictionary - αντιποιεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀντιποιέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντιποιέω

Structure: ἀντιποιέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to do in return, to retaliate
to exert oneself about, seek after, lay claim to, to lay claim
to contend with, for

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀντιποίω	ἀντιποίεις	ἀντιποίει
	Dual		ἀντιποίειτον	ἀντιποίειτον
	Plural	ἀντιποίουμεν	ἀντιποίειτε	ἀντιποίουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀντιποίω	ἀντιποίῃς	ἀντιποίῃ
	Dual		ἀντιποίητον	ἀντιποίητον
	Plural	ἀντιποίωμεν	ἀντιποίητε	ἀντιποίωσιν*
Optative	Singular	ἀντιποίοιμι	ἀντιποίοις	ἀντιποίοι
	Dual		ἀντιποίοιτον	ἀντιποιοίτην
	Plural	ἀντιποίοιμεν	ἀντιποίοιτε	ἀντιποίοιεν
Imperative	Singular		ἀντιποῖει	ἀντιποιεῖτω
	Dual		ἀντιποίειτον	ἀντιποιεῖτων
	Plural		ἀντιποίειτε	ἀντιποιοῦντων, ἀντιποιεῖτωσαν
Infinitive		ἀντιποίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀντιποιων ἀντιποιουντος	ἀντιποιουσα ἀντιποιουσης	ἀντιποιουν ἀντιποιουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀντιποίουμαι	ἀντιποίει, ἀντιποίῃ	ἀντιποίειται
	Dual		ἀντιποίεισθον	ἀντιποίεισθον
	Plural	ἀντιποιοῦμεθα	ἀντιποίεισθε	ἀντιποίουνται
Subjunctive	Singular	ἀντιποίωμαι	ἀντιποίῃ	ἀντιποίηται
	Dual		ἀντιποίησθον	ἀντιποίησθον
	Plural	ἀντιποιώμεθα	ἀντιποίησθε	ἀντιποίωνται
Optative	Singular	ἀντιποιοίμην	ἀντιποίοιο	ἀντιποίοιτο
	Dual		ἀντιποίοισθον	ἀντιποιοίσθην
	Plural	ἀντιποιοίμεθα	ἀντιποίοισθε	ἀντιποίοιντο
Imperative	Singular		ἀντιποίου	ἀντιποιεῖσθω
	Dual		ἀντιποίεισθον	ἀντιποιεῖσθων
	Plural		ἀντιποίεισθε	ἀντιποιεῖσθων, ἀντιποιεῖσθωσαν
Infinitive		ἀντιποίεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀντιποιουμενος ἀντιποιουμενου	ἀντιποιουμενη ἀντιποιουμενης	ἀντιποιουμενον ἀντιποιουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠντιποῖουν	ἠντιποῖεις	ἠντιποῖειν*
	Dual		ἠντιποίειτον	ἠντιποιεῖτην
	Plural	ἠντιποίουμεν	ἠντιποίειτε	ἠντιποῖουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠντιποιοῦμην	ἠντιποίου	ἠντιποίειτο
	Dual		ἠντιποίεισθον	ἠντιποιεῖσθην
	Plural	ἠντιποιοῦμεθα	ἠντιποίεισθε	ἠντιποίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ δὲ Φιλομήτωρ Πτολεμαῖοσ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Κλεοπάτρα τὴν βασιλείαν ὅλην τὴν ἑαυτῶν Ιοὐδαίοισ ἐπίστευσαν, καὶ στρατηγοὶ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ ἦσαν Ὀνίασ καὶ Δοσίθεοσ Ιοὐδαῖοι, ὧν Ἀπίων σκώπτει τὰ ὀνόματα, δέον τὰ ἔργα θαυμάζειν καὶ μὴ λοιδορεῖν, ἀλλὰ χάριν αὐτοῖσ ἔχειν, ὅτι διέσωσαν τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἧσ ὡσ πολίτησ ἀντιποιεῖται. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 54:1)
ἅ γ’ ἐξ ἀρχῆσ μὴ ἐνέθετο ἀντιποιεῖται τῶν ἡμετέρων, καί φησι τῷ Ἡγεστράτῳ ἐπὶ τούτῳ τῷ σίτῳ δεδανεικέναι ὃν ὁ παρ’ ἡμῶν ἐπιπλέων ἐπρίατο. (Demosthenes, Speeches 31-40, 17:2)
"Μιθριδάτησ Παφλαγονίασ ἀντιποιεῖται καὶ περὶ τῶν νεῶν ἔξαρνόσ ἐστιν, ὃν ἐγὼ προσκυνήσειν ἐνόμιζον, εἰ τὴν δεξιὰν αὐτῷ καταλείποιμι χεῖρα, δι’ ἧσ τοσούτουσ Ῥωμαίων ἀνεῖλεν; (Plutarch, Sulla, chapter 23 3:2)
μεγάλη τε ἡμῶν ἡ πόλισ ἐκ μικρᾶσ καὶ φοβερὰ τοῖσ περιοίκοισ ἐξ εὐκαταφρονήτου διὰ ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν γέγονε, τῆσ τε ἡγεμονίασ, ὑπὲρ ἧσ τῶν ἄλλων Λατίνων οὐδεὶσ ἀντιποιεῖται πρὸσ ἡμᾶσ, τοῦτο Ῥωμαίοισ τὸ πολίτευμα ἦρξεν οὗ σὺ κατηγόρεισ, ὦ Φουφέττιε. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 7:4)
εἰ δὲ ἀντιποιεῖται, διαλεγέσθω ἐρωτῶν τε καὶ ἀποκρινόμενοσ, μὴ ἐφ’ ἑκάστῃ ἐρωτήσει μακρὸν λόγον ἀποτείνων, ἐκκρούων τοὺσ λόγουσ καὶ οὐκ ἐθέλων διδόναι λόγον, ἀλλ’ ἀπομηκύνων ἑώσ ἂν ἐπιλάθωνται περὶ ὅτου τὸ ἐρώτημα ἦν οἱ πολλοὶ τῶν ἀκουόντων· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 221:1)

Synonyms

to exert oneself about
- ἀμφισβητέω (to dispute for or about, to lay claim to)
to contend with
- ἐριδμαίνω (to contend)
- ἐπαγωνίζομαι (to contend for)
- ἐπαγωνίζομαι (to contend with)
- διαείδω (to contend in singing, with)
- διαβοάω (to contend in shouting)
- ἀγωνίζομαι (to contend for a prize)
- συνεπερίζω (to contend also with)
- διαμάχομαι (to contend or maintain)
- μάρναμαι (I contend, strive)
- ἐρέιδω (to strive, contend)
- δηριάομαι (to contend, wrangle)
- μάχομαι (I contend, compete)
- ἀγωνίζομαι (to contend against, to fight, to fight against)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀντιποιέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to exert oneself about

to contend with

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀντιποιέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to exert oneself about

to contend with

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어