Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνθέλκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνθέλκω

Structure: ἀντ (Prefix) + έ̔λκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to draw or pull against, to pull against

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθέλκω ἀνθέλκεις ἀνθέλκει
Dual ἀνθέλκετον ἀνθέλκετον
Plural ἀνθέλκομεν ἀνθέλκετε ἀνθέλκουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνθέλκω ἀνθέλκῃς ἀνθέλκῃ
Dual ἀνθέλκητον ἀνθέλκητον
Plural ἀνθέλκωμεν ἀνθέλκητε ἀνθέλκωσιν*
OptativeSingular ἀνθέλκοιμι ἀνθέλκοις ἀνθέλκοι
Dual ἀνθέλκοιτον ἀνθελκοίτην
Plural ἀνθέλκοιμεν ἀνθέλκοιτε ἀνθέλκοιεν
ImperativeSingular ἀνθέλκε ἀνθελκέτω
Dual ἀνθέλκετον ἀνθελκέτων
Plural ἀνθέλκετε ἀνθελκόντων, ἀνθελκέτωσαν
Infinitive ἀνθέλκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθελκων ἀνθελκοντος ἀνθελκουσα ἀνθελκουσης ἀνθελκον ἀνθελκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθέλκομαι ἀνθέλκει, ἀνθέλκῃ ἀνθέλκεται
Dual ἀνθέλκεσθον ἀνθέλκεσθον
Plural ἀνθελκόμεθα ἀνθέλκεσθε ἀνθέλκονται
SubjunctiveSingular ἀνθέλκωμαι ἀνθέλκῃ ἀνθέλκηται
Dual ἀνθέλκησθον ἀνθέλκησθον
Plural ἀνθελκώμεθα ἀνθέλκησθε ἀνθέλκωνται
OptativeSingular ἀνθελκοίμην ἀνθέλκοιο ἀνθέλκοιτο
Dual ἀνθέλκοισθον ἀνθελκοίσθην
Plural ἀνθελκοίμεθα ἀνθέλκοισθε ἀνθέλκοιντο
ImperativeSingular ἀνθέλκου ἀνθελκέσθω
Dual ἀνθέλκεσθον ἀνθελκέσθων
Plural ἀνθέλκεσθε ἀνθελκέσθων, ἀνθελκέσθωσαν
Infinitive ἀνθέλκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθελκομενος ἀνθελκομενου ἀνθελκομενη ἀνθελκομενης ἀνθελκομενον ἀνθελκομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν χερσὶ τῶν ἀνθελκόντων διαφθαρεῖσα. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 1 10:2)
  • δὲ καὶ τῶν γειτόνων καὶ ἀνθελκόντων, ἀνθελκόμενοσ ὁ Ἀκταίων διεφθάρη· (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 2 10:1)
  • καὶ ταῦτα μέντοι τὰ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα διῆλθε σὺν πολλοῖσ ὅμωσ ἐναντιώμασι τῶν Ἑλλήνων καὶ πάντων ὥσπερ ἀνθελκόντων, ἀφεστηκότων μὲν τῇ γνώμῃ Λακεδαιμονίων, Βοιωτῶν δ’ ἐναντία πολεμούντων, Αἰγινητῶν δ’ ἐναντία ναυμαχούντων, οὓσ εἶναι τὰ ναυτικὰ πρώτουσ ἓν ἐκώλυσεν, ἡ πόλισ πολὺ νικῶσα· (Aristides, Aelius, Orationes, 64:3)
  • καὶ τὸ παράδειγμα ὃ νῦν ἡμᾶσ πεποίηκε τοῖσ Θηβαίοισ συναλγεῖν οὐ βουλησόμεθα ἐλθεῖν ἐφ’ ἡμᾶσ, τῶν νῦν ἀνθελκόντων ἐκποδὼν γενομένων. (Aristides, Aelius, Orationes, 1:10)

Synonyms

  1. to draw or pull against

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION