Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνομέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνομέω

Structure: ἀνομέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/nomos

Sense

  1. to act lawlessly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνομῶ ἀνομεῖς ἀνομεῖ
Dual ἀνομεῖτον ἀνομεῖτον
Plural ἀνομοῦμεν ἀνομεῖτε ἀνομοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀνομῶ ἀνομῇς ἀνομῇ
Dual ἀνομῆτον ἀνομῆτον
Plural ἀνομῶμεν ἀνομῆτε ἀνομῶσιν*
OptativeSingular ἀνομοῖμι ἀνομοῖς ἀνομοῖ
Dual ἀνομοῖτον ἀνομοίτην
Plural ἀνομοῖμεν ἀνομοῖτε ἀνομοῖεν
ImperativeSingular ἀνόμει ἀνομείτω
Dual ἀνομεῖτον ἀνομείτων
Plural ἀνομεῖτε ἀνομούντων, ἀνομείτωσαν
Infinitive ἀνομεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνομων ἀνομουντος ἀνομουσα ἀνομουσης ἀνομουν ἀνομουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνομοῦμαι ἀνομεῖ, ἀνομῇ ἀνομεῖται
Dual ἀνομεῖσθον ἀνομεῖσθον
Plural ἀνομούμεθα ἀνομεῖσθε ἀνομοῦνται
SubjunctiveSingular ἀνομῶμαι ἀνομῇ ἀνομῆται
Dual ἀνομῆσθον ἀνομῆσθον
Plural ἀνομώμεθα ἀνομῆσθε ἀνομῶνται
OptativeSingular ἀνομοίμην ἀνομοῖο ἀνομοῖτο
Dual ἀνομοῖσθον ἀνομοίσθην
Plural ἀνομοίμεθα ἀνομοῖσθε ἀνομοῖντο
ImperativeSingular ἀνομοῦ ἀνομείσθω
Dual ἀνομεῖσθον ἀνομείσθων
Plural ἀνομεῖσθε ἀνομείσθων, ἀνομείσθωσαν
Infinitive ἀνομεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνομουμενος ἀνομουμενου ἀνομουμενη ἀνομουμενης ἀνομουμενον ἀνομουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ποιήσεισ καὶ κρινεῖσ τοὺσ δούλουσ σου τοῦ ἀποδοῦναι τῷ ἀνόμῳ καὶ ἀποδοῦναι ὁδοὺσ αὐτοῦ εἰσ κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ τοῦ δικαιῶσαι δίκαιον, τοῦ ἀποδοῦναι αὐτῷ κατὰ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 6:23)
  • σὺ Φαραὼ πληθύνοντα ἅρμασι, τὸν πρὶν Αἰγύπτου ταύτησ δυνάστην, ἐπαρθέντα ἀνόμῳ θράσει καὶ γλώσσῃ μεγαλορρήμονι, σὺν τῇ ὑπερηφάνῳ στρατιᾷ ποντοβρόχουσ ἀπώλεσασ, φέγγοσ ἐπιφάνασ ἐλέουσ Ἰσραὴλ γένει. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:4)
  • σοφὸσ φοβηθεὶσ ἐξέκλινεν ἀπὸ κακοῦ, ὁ δὲ ἄφρων ἑαυτῷ πεποιθὼσ μίγνυται ἀνόμῳ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 14:16)
  • βδέλυγμα δικαίοισ ἀνὴρ ἄδικοσ, βδέλυγμα δὲ ἀνόμῳ κατευθύνουσα ὁδόσ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Γυναῖκα ἀνδρείαν τίσ εὑρήσει̣ τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη. (Septuagint, Liber Proverbiorum 29:27)
  • γυνὴ ἀσεβὴσ ἀνόμῳ μερὶσ δοθήσεται, εὐσεβὴσ δὲ δίδοται τῷ φοβουμένῳ τὸν Κύριον. (Septuagint, Liber Sirach 26:23)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION