뜻

1. to be mounted, scaled, easy to be scaled

예문

• Αὐτὸσ δὲ ὁ ναὸσ κατὰ μέσον κείμενοσ, τὸ ἅγιον ἱερόν, δώδεκα βαθμοῖσ ἦν ἀναβατόσ, καὶ τὸ μὲν κατὰ πρόσωπον ὕψοσ τε καὶ εὖροσ ἴσον ἀνὰ πήχεισ ἑκατόν, κατόπιν δὲ τεσσαράκοντα πήχεσι στενότεροσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 236:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 236:1)

유사 형태

• ἀναβάτην (21)
• ἀναβάτας (12)
• ἀναβάτῃ (10)
• ἀναβάται (8)
• ἀναβάταις (4)
• ἀναβατὸν (2)
• ἀναβάτου (2)
• ἀναβάτης (2)
• ἀναβατήριον (1)
• Ἀνάβατε (1)
• ἀναβατικῶν (1)
• ἀναβατός (1)
• ἀναβατῶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.