뜻

1. 유모차, 낭인, 부랑자, 방랑자
2. 부랑자, 방랑자

1. a wanderer, stroller, rover, vagabond, one who has wandered
2. vagrant, roving

예문

• Ἀπλανέων ἄστρων, παρόδουσ τ ἐπὶ τοῖσιν ἀλητῶν εἰπέ μοι, ἡνίκ’ ἐμὴ χθιζὸν ἔτικτε δάμαρ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1411)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1411)

• ἐν ὑστιακῷ τε καθαρὸν ἐλατῆρα σὺ καθαρῶν τ’ ἀλήτων κἀλφίτων ἀπερρόφεισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 102 3:9)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 102 3:9)

• τοιάδε χρὴ καὶ τὰ ἐπιπλάσματα ἔμμεναι, ἀλήτων μὲν αἰρίνων, ἢ ἐρυσίμων, ἢ κριθῆσ, καὶ λίνου σπέρματοσ· χυμῶν δὲ, οἴνου ὀξέοσ, μήλων τοῦ χυλοῦ, ἑλίκων τῆσ ἀμπέλου, οἰνάνθησ τῆσ ὡραίησ, ἢ τοῦ σὺν τῇδε λίπαοσ· πυρίη, σπόγγοισι καρποῦ δαφνῆσ ἑψήματοσ, σχίνου, γλήχωνοσ, ἴριδοσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 237)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 237)

• τῆσδε μέντοι τὸ μὲν ἀφέψημα ἐξάντλημα ἄπονον· αὐτὴ δὲ, ἐπίπλασμα, ξὺν ψιξὶ, ἢ κριθῶν ἀλήτῳ· μήλων τε τῶν κιτρίων τὸ ἄβρωτον ξὺν ἀλφίτοισι ἄριστον · σῦκα ξηρὰ, καὶ θάσια ξύν τινι τῶν ἀλήτων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 79)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 79)

유사 형태

• ἀλήτης (17)
• ἀλήτην (13)
• ἄλητον (13)
• ἀλήτῃ (6)
• ἀλῆται (6)
• ἀλήτας (3)
• ἀλήτου (3)
• ἀλήτων (3)
• ἀλήτοισι (2)
• ἀλήτῳ (2)
• ἀλητεύων (2)
• ἀλητείαν (2)
• ἀλῆτα (1)
• ἀλητεύει (1)
• Ἀλητιάδαι (1)
• ἅληται (1)
• ἀλητήρ (1)
• ἄλητον‧ (1)
• ἀλῆτιν (1)
• ἀλητῶν (1)
• Ἀλητία (1)
• ἀλήτῳ· (1)
• ἀλητεύειν (1)
• ἀλητικόν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.