뜻

1. 유모차, 낭인, 부랑자, 방랑자
2. 부랑자, 방랑자

1. a wanderer, stroller, rover, vagabond, one who has wandered
2. vagrant, roving

예문

• τοιοῦτον αὐτοῖσ Ἄρεοσ εὔβουλον πάγον ἐγὼ ξυνῄδη χθόνιον ὄνθ’, ὃσ οὐκ ἐᾷ τοιούσδ’ ἀλήτασ τῇδ’ ὁμοῦ ναίειν πόλει· (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 5:3)

  (소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 5:3)

• δὲ τῶν πρεσβευτῶν ἀκούσαντεσ τοὺσ λόγουσ οἱ Αἰκανοὶ πλαγίασ αὐτοῖσ ἔδοσαν ἀποκρίσεισ, τὸ μὲν ἔργον οὐκ ἀπὸ κοινῆσ λέγοντεσ γνώμησ γεγονέναι, τοὺσ δὲ δράσαντασ οὐκ ἀξιοῦντεσ ἐκδιδόναι, πόλιν τ’ ἀπολωλεκότασ καὶ ἀλήτασ γεγονότασ σφῶν τ’ ἐν τῇ πενίᾳ ἱκέτασ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 60 6:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 60 6:1)

• οὕτω τοίνυν καὶ τῶν ἀνθρώπων ὅσοι θεοφιλεῖσ καὶ τῶν ὁμοφύλων προέχουσιν, οὐκ αἰσχύνονται τἀληθῆ λέγοντεσ, ἀλλ’ ἡγοῦνται τοὺσ ἀλήτασ ὑπὸ ἀπορίασ πολλὰ ψευδομένουσ καὶ κατὰ τὴν τῆσ χρείασ αἰτίαν ποιῆσαι τοὔνομα τοῦτο ὃ σὺ φεύγεισ, τὸν ἀλαζόνα, ᾧ πᾶσαν τὴν ἐναντίαν ἔρχεται δήπουθεν ὁ τἀληθῆ λέγων. (Aristides, Aelius, Orationes, 13:3)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 13:3)

유사 형태

• ἀλήτης (17)
• ἀλήτην (13)
• ἄλητον (13)
• ἀλῆται (6)
• ἀλήτῃ (6)
• ἀλήτων (3)
• ἀλήτας (3)
• ἀλήτου (3)
• ἀλήτοισι (2)
• ἀλήτῳ (2)
• ἀλητεύων (2)
• ἀλητείαν (2)
• ἀλητεύειν (1)
• ἀλητικόν (1)
• ἀλῆτα (1)
• ἀλητεύει (1)
• Ἀλητιάδαι (1)
• ἅληται (1)
• ἀλητήρ (1)
• ἄλητον‧ (1)
• ἀλῆτιν (1)
• ἀλητῶν (1)
• Ἀλητία (1)
• ἀλήτῳ· (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.