뜻

1. 유모차, 낭인, 부랑자, 방랑자
2. 부랑자, 방랑자

1. a wanderer, stroller, rover, vagabond, one who has wandered
2. vagrant, roving

예문

• Λεπίδοσ μῆλαι τρεῖσ τῷ πλάτει, καὶ ἀλήτου σητανίου κόλλησ‧ ταῦτα λεὶα τρίψασ, κατάποτα ξυστρέψασ, δίδου‧ κάτω ὕδωρ καθαίρει. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 37.1)

  (히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 37.1)

• ὁ ποτὸν ἐκ πέτρασ ἀναβλύσασ σπανίζουσι, δι’ ὃν Ἄδαμοσ τῶν ἀπὸ γῆσ τε καρπῶν καὶ θαλάσσησ μεταλαμβάνει, δι’ ὃν Νῶχοσ ἐκ τῆσ ἐπομβρίασ διέφυγε, δι’ ὃν Ἅβραμοσ ὁ ἡμέτεροσ πρόγονοσ ἐξ ἀλήτου τὴν Χαναναίαν κατέσχε γῆν, δι’ ὃν Ἴσακοσ γηραιοῖσ ἐτέχθη γονεῦσι, δι’ ὃν Ιἄκωβοσ δώδεκα παίδων ἀρεταῖσ ἐκοσμήθη, δι’ ὃν Ιὤσηποσ ἐδεσπότευσε τῆσ Αἰγυπτίων δυνάμεωσ, οὗτοσ ὑμῖν τούτουσ χαρίζεται τοὺσ λόγουσ δι’ ἑρμηνέωσ ἐμοῦ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 110:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 110:1)

• καλεῖται δὲ τῶν τριῶν ὁ μὲν πρὸσ ἀνατολὰσ νεύων Ἡφαίστου, τούτῳ δ’ ὁ συνεχὴσ Ἀλήτου ‐ δοκεῖ δ’ οὗτοσ εὑρετὴσ γενόμενοσ τῶν ἀργυρείων μετάλλων ἰσοθέων τετευχέναι τιμῶν ‐ ὁ δὲ τρίτοσ προσαγορεύεται Κρόνου. (Polybius, Histories, book 10, chapter 10 11:1)

  (폴리비오스, Histories, book 10, chapter 10 11:1)

유사 형태

• ἀλήτης (17)
• ἀλήτην (13)
• ἄλητον (13)
• ἀλῆται (6)
• ἀλήτῃ (6)
• ἀλήτων (3)
• ἀλήτας (3)
• ἀλήτου (3)
• ἀλητεύων (2)
• ἀλητείαν (2)
• ἀλήτοισι (2)
• ἀλήτῳ (2)
• ἅληται (1)
• ἀλητήρ (1)
• ἄλητον‧ (1)
• ἀλῆτιν (1)
• ἀλητῶν (1)
• Ἀλητία (1)
• ἀλήτῳ· (1)
• ἀλητεύειν (1)
• ἀλητικόν (1)
• ἀλῆτα (1)
• ἀλητεύει (1)
• Ἀλητιάδαι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.