ἀκινάκης
1군 변화 명사; 남성
로마알파벳 전사:
고전 발음: []
신약 발음: []
기본형:
ἀκινάκης
형태분석:
ἀκινακ
(어간)
+
ης
(어미)
곡용 정보
1군 변화
위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.
현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.
- πολλὴ γὰρ ἡ ταραχὴ καὶ ἄλλοι ἄλλα νομιζουσι, Σκύθαι μὲν ἀκινάκῃ θύοντεσ καὶ Θρᾷκεσ Ζαμόλξιδι, δραπέτῃ ἀνθρώπῳ ἐκ Σάμου ὡσ αὐτοὺσ ἥκοντι, Φρύγεσ δὲ Μήνῃ καὶ Αἰθίοπεσ Ἡμέρᾳ καὶ Κυλλήνιοι Φάλητι καὶ Ἀσσύριοι περιστερᾷ καὶ Πέρσαι πυρὶ καὶ Αἰγύπτιοι ὕδατι. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 42:3)
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 42:3)
- ἄκουε δ’ οὖν καὶ ἄλλον ἰσότιμον, Βελίτταν, Ἀμιζώκου τούτου ἀνεψιόν, ὃσ ἐπεὶ κατασπασθέντα ἐκ τοῦ ἵππου ὑπὸ λέοντοσ εἶδε Βάσθην τὸν φίλον ἅμα δὲ ἔτυχον θηρῶντεσ καὶ ἤδη ὁ λέων περιπλακεὶσ αὐτῷ ἐνεπεφύκει τῷ λαιμῷ καὶ τοῖσ ὄνυξιν ἐσπάρασσε, καταπηδήσασ καὶ αὐτὸσ ἐπιπίπτει κατόπιν τῷ θηρίῳ καὶ περιέσπα, πρὸσ ἑαυτὸν παροξύνων καὶ μετάγων καὶ διὰ τῶν ὀδόντων μεταξὺ διείρων τοὺσ δακτύλουσ καὶ τὸν Βάσθην, ὡσ οἱο͂́ν τε ἦν, ὑπεξελεῖν πειρώμενοσ τοῦ δήγματοσ, ἄχρι δὴ ὁ λέων ἀφεὶσ ἐκεῖνον ἡμιθνῆτα ἤδη ἐπὶ τὸν Βελίτταν ἀπεστράφη καὶ συμπλακεὶσ ἀπέκτεινε κἀκεῖνον ὁ δὲ ἀποθνήσκων τὸ γοῦν τοσοῦτον ἔφθη πατάξασ τῷ ἀκινάκῃ τὸν λέοντα εἰσ τὸ στέρνον ὥστε ἅμα πάντεσ ἀπέθανον, καὶ ἡμεῖσ ἐθάψαμεν αὐτοὺσ δύο τάφουσ ἀναχώσαντεσ πλησίον, ἕνα μὲν τῶν φίλων, ἕνα δὲ καταντικρὺ τοῦ λέοντοσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 42:1)
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 42:1)
- τὸ δ’ Ἑλληνικὸν καὶ βαρβαρικὸν μὴ χλαμύδι μηδὲ πέλτῃ μηδ’ ἀκινάκῃ μηδὲ κάνδυι διορίζειν, ἀλλὰ τὸ μὲν Ἑλληνικὸν ἀρετῇ τὸ δὲ βαρβαρικὸν κακίᾳ τεκμαίρεσθαι· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 7:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 7:1)
- μηδ’ ἀκινάκῃ μηδὲ κάνδυι διορίζειν, ἀλλὰ τὸ μὲν Ἑλληνικὸν ἀρετῇ τὸ δὲ βαρβαρικὸν κακίᾳ τεκμαίρεσθαι· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 2:4)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 2:4)
- τούτῳ δὲ τῷ ἀκινάκῃ θυσίασ ἐπετείουσ προσάγουσι προβάτων καὶ ἵππων, καὶ δὴ καὶ τοῖσιδ’ ἔτι πλέω θύουσι ἢ τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι· (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 62 3:4)
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 62 3:4)