ἀγός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ἀγός
Structure:
ἀγ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸν καὶ ἀμειβόμενοσ Κρητῶν ἀγὸσ ἀντίον ηὔδα· (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 31:2)
- τὸν καὶ ἀνειρόμενοσ Κρητῶν ἀγὸσ ἀντίον ηὔδα· (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 35:2)
- τοῖοσ ἄρ’ Αἰήτησ Κόλχων ἀγὸσ ἠε͂ν ἰδέσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 3 20:30)
- Αἰγιβότου Σκύροιο λιπὼν πέδον Ἴλιον ἔπλω οἱο͂σ Ἀχιλλείδησ πρόσθε Νεοπτόλεμοσ, τοῖοσ ἐν Αἰνεάδῃσι Νέρων ἀγὸσ ἄστυ Ῥέμοιο νεῖται, ἐπ’ ὠκυρόην Θύβριν ἀμειψάμενοσ, κοῦροσ ἔτ’ ἀρτιγένειον ἔχων χνόον. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2191)
- τὸν δ’ αὖτ’ Ἰδομενεὺσ Κρητῶν ἀγὸσ ἀντίον ηὔδα· (Homer, Iliad, Book 4 29:1)
- ὁ δὲ Ἰσαγόρασ ἐπιλειπόμενοσ τῇ δυνάμει, πάλιν ἐπικαλεσάμενοσ τὸν Κλεομένην ὄντα ἑαυτῷ ξένον, συνέπεισεν ἐλαύνειν τὸ ἅγοσ, διὰ τὸ τοὺσ Ἀλκμεωνίδασ δοκεῖν εἶναι τῶν ἐναγῶν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 20 2:1)
- ἐν δὲ Ῥώμῃ τῆσ βουλῆσ συναχθείσησ ἄλλοι τε πολλοὶ τοῦ Φαβίου κατηγόρουν, καὶ τῶν ἱερέων οἱ καλούμενοι Φητιαλεῖσ ἐνῆγον ἐπιθειάζοντεσ καὶ κελεύοντεσ τὸ τῶν πεπραγμένων ἄγοσ τήν σύγκλητον εἰσ ἕνα τὸν αἴτιον τρέψασαν ὑπὲρ τῶν ἄλλων ἀφοσιώσασθαι. (Plutarch, Camillus, chapter 18 1:1)
- καίτοι πρότερον ἀπαντήσασ οὐδὲ προσεῖπε τὸν Πομπήϊον, ἄγοσ ἡγούμενοσ μέγα πατρὸσ φονεῖ διαλέγεσθαι τότε δ’ ὡσ ἄρχοντι τῆσ πατρίδοσ ὑποτάξασ ἑαυτόν εἰσ Κιλικίαν ἔπλευσε πρεσβευτὴσ μετὰ Σηστίου τοῦ λαχόντοσ τὴν ἐπαρχίαν. (Plutarch, Brutus, chapter 4 2:1)
- ὅτε γὰρ Σύλλασ ἑλὼν τὴν πόλιν ἐπώλει τὰσ οὐσίασ τῶν ἀνῃρημένων ὑπ’ αὐτοῦ, λάφυρα καὶ νομίζων καὶ ὀνομάζων, καὶ βουλόμενοσ ὅτι πλείστοισ καὶ κρατίστοισ προσομόρξασθαι τὸ ἄγοσ, οὔτε λαμβάνων οὔτ’ ὠνούμενοσ ἀπεῖπε. (Plutarch, chapter 2 3:2)
- τοῦ δὲ Καίσαροσ ἐμβαλόντοσ εἰσ ἔθνη μάχιμα καὶ παραβόλωσ κρατήσαντοσ, Γερμανοῖσ δὲ καὶ σπονδῶν γενομένων δοκοῦντοσ ἐπιθέσθαι καὶ καταβαλεῖν τριάκοντα μυριάδασ, οἱ μὲν ἄλλοι τὸν δῆμον ἠξίουν εὐαγγέλια θύειν, ὁ δὲ Κάτων ἐκέλευεν ἐκδιδόναι τὸν Καίσαρα τοῖσ παρανομηθεῖσι καὶ μὴ τρέπειν εἰσ αὑτοὺσ μηδὲ ἀναδέχεσθαι τὸ ἄγοσ εἰσ τὴν πόλιν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 51 1:1)