Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Τριτογένεια

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: Τριτογένεια

Structure: Τριτογενει (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: gi/gnomai

Sense

  1. Trito-born

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative Τριτογένεια Τριτογενείᾱ Τριτογένειαι
Genitive Τριτογενείᾱς Τριτογενείαιν Τριτογενειῶν
Dative Τριτογενείᾱͅ Τριτογενείαιν Τριτογενείαις
Accusative Τριτογενείᾱν Τριτογενείᾱ Τριτογενείᾱς
Vocative Τριτογενείᾱ Τριτογενείᾱ Τριτογένειαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν δὲ Διὸσ θυγάτηρ ἀγελείη Τριτογένεια, τῇ ἰκέλη ὡσ εἴ τε μάχην ἐθέλουσα κορύσσειν, ἔγχοσ ἔχουσ’ ἐν χερσὶν ἰδὲ χρυσέην τρυφάλειαν αἰγίδα τ’ ἀμφ’ ὤμοισ· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 20:1)
  • ναὶ πάτερ ἡμέτερε, Κρονίδη, ὕπατε κρειόντων, γουνοῦμαί σε θεὰ γλαυκῶπισ, τριτογένεια, ἐξαύδα, μὴ κεῦθε νόῳ, ἵνα εἴδομεν ἤδη, τίσ μῆτισ δάκνει σε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν, ἢ τί βαρὺ στενάχεισ ὦχρόσ τέ σε εἷλε παρειάσ; (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 1:3)
  • εἰσ τὴν ὲν Ἀθήναισ ἔνοπλον Ἀθηνᾶν τίπτε, Τριτογένεια, κορύσσεαι ἄστεϊ μέσσῳ; (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1571)
  • παρθένε Τριτογένεια, τί τὴν Κύπριν ἄρτι με λυπεῖσ, ἁρπάξασα δ’ ἐμὸν δῶρον ἔχεισ παλάμῃ; (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 5761)
  • οὐ μὲν γάρ τισ ὅδ’ ἄλλοσ Ὀλύμπια δώματ’ ἐχόντων, ἀλλὰ Διὸσ θυγάτηρ, κυδίστη Τριτογένεια, ἥ τοι καὶ πατέρ’ ἐσθλὸν ἐν Ἀργείοισιν ἐτίμα. (Homer, Odyssey, Book 3 36:2)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION