Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Πυθώ

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Πυθώ

Structure: Πύθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make rot, to rot, to become rotten, to decay

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular Πύθω Πύθεις Πύθει
Dual Πύθετον Πύθετον
Plural Πύθομεν Πύθετε Πύθουσιν*
SubjunctiveSingular Πύθω Πύθῃς Πύθῃ
Dual Πύθητον Πύθητον
Plural Πύθωμεν Πύθητε Πύθωσιν*
OptativeSingular Πύθοιμι Πύθοις Πύθοι
Dual Πύθοιτον Πυθοίτην
Plural Πύθοιμεν Πύθοιτε Πύθοιεν
ImperativeSingular Πύθε Πυθέτω
Dual Πύθετον Πυθέτων
Plural Πύθετε Πυθόντων, Πυθέτωσαν
Infinitive Πύθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
Πυθων Πυθοντος Πυθουσα Πυθουσης Πυθον Πυθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular Πύθομαι Πύθει, Πύθῃ Πύθεται
Dual Πύθεσθον Πύθεσθον
Plural Πυθόμεθα Πύθεσθε Πύθονται
SubjunctiveSingular Πύθωμαι Πύθῃ Πύθηται
Dual Πύθησθον Πύθησθον
Plural Πυθώμεθα Πύθησθε Πύθωνται
OptativeSingular Πυθοίμην Πύθοιο Πύθοιτο
Dual Πύθοισθον Πυθοίσθην
Plural Πυθοίμεθα Πύθοισθε Πύθοιντο
ImperativeSingular Πύθου Πυθέσθω
Dual Πύθεσθον Πυθέσθων
Plural Πύθεσθε Πυθέσθων, Πυθέσθωσαν
Infinitive Πύθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
Πυθομενος Πυθομενου Πυθομενη Πυθομενης Πυθομενον Πυθομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓Πυθον έ̓Πυθες έ̓Πυθεν*
Dual ἐΠύθετον ἐΠυθέτην
Plural ἐΠύθομεν ἐΠύθετε έ̓Πυθον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐΠυθόμην ἐΠύθου ἐΠύθετο
Dual ἐΠύθεσθον ἐΠυθέσθην
Plural ἐΠυθόμεθα ἐΠύθεσθε ἐΠύθοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥστε ἡδέωσ κἂν τῶν ἀντιδικούντων ἡμῖν τοῦ σεμνοτάτου πυθοίμην, εἰ ἄλλοθέν ποθεν ἔχοι ἂν ἐπιδεῖξαι αὑτὸν Ἀθηναῖον ἢ ἐκ τούτων, ὧν καὶ ἡμεῖσ Εὐφίλητον ἐπιδείκνυμεν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 3:1)
  • ἡδέωσ δ’ ἂν παρὰ σοῦ πυθοίμην, ὅθεν οὕτωσ ἀτόπωσ ἔχεισ καὶ τί τούτων αἴτιον, Τί γὰρ ἄλλο γε, ὦ ἑταῖρε, ἢ εὐτυχία; (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 1:3)
  • ἐγὼ δ[ὲ τ]οὐναντίον [ἡδέωσ ἂ]ν παρὰ σοῦ [πυθοίμ]ην, τίνοσ [ἂν ἕν]εκα ἡ ἐξ Ἀρείου [πάγου βου]λὴ ἔφηισ ἀδίκ[ωσ]τατοχρυφησι τουωτατισ. (Hyperides, Speeches, 1:7)
  • αὐτοῦ γέ τοι Κάτωνοσ ἡδέωσ ἂν πυθοίμην εἰ μὲν ἀπολαυστὸν ὁ πλοῦτόσ ἐστι, τί σεμνύνῃ τῷ πολλὰ κεκτημένοσ ἀρκεῖσθαι μετρίοισ; (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 3:4)
  • ἡδέωσ δ’ ἄν σου πυθοίμην, εἴ τινασ ἔχεισ Ἕλληνασ ἐν τούτοισ, οὓσ λύκουσ καὶ λέοντασ ἐξ ἀνθρώπων πεποίηκασ. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 1 2:1)

Synonyms

  1. to make rot

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION