Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡδέωσ δ’ ἂν πυθοίμην τῶν ῥᾳδίωσ ἀξιούντων αὑτοὺσ τὰ τηλικαῦτα κατηγορεῖν τίνασ τοιούτουσ αὐτὴν ἀναστάτουσ ποιῆσαί φασιν οἱούσ ἀναστάτουσ ἐκώλυσε γενέσθαι Θηβαίουσ, ἢ τίνων τείχη καθελεῖν οἱᾶ Κορινθίοισ ἀνέστησεν, ἢ τίνασ τοιούτουσ ἀνελεῖν οἱούσ διετήρησε Λακεδαιμονίουσ καὶ τὰσ μετ’ ἐκείνων πόλεισ, ἄλλοισ τε πολλοῖσ παλαιοῖσ καὶ καλοῖσ ἔργοισ, καὶ τὰ τελευταῖα τῇ περὶ Μαντίνειαν ἀρίστῃ τῶν Ἑλληνικῶν, οἶμαι δὲ καὶ τῶν μνημονευομένων, ἱππομαχίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 87:9)
ἀλλ’ ἐπειδήπερ ἐνταῦθα ἐγενόμην, ἡδέωσ ἂν, ὦ Ἀθηναῖοι, πυθοίμην περὶ Λακεδαιμονίων, ποτέροισ καλῶσ ἔχον ἐστὶ μετ’ αὐτῶν γενέσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 16:5)
ἡδέωσ δ’ ἂν πυθοίμην παρ’ αὐτῶν εἰ καὶ πηρωθέντασ αὐτοὺσ ἤτοι νὴ Δία τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἢ τὰσ χεῖρασ ἢ καὶ ἄλλ’ ὁτιοῦν τοῦ σώματοσ, ἡδέωσ ἂν ἰδόντων τῶν ἀκροατῶν, ἑτοίμωσ ταῦτα ὑπηρετήσουσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:5)
ἡδέωσ δ’ ἄν σου πυθοίμην, εἰ τότε αὐτὴν παραλαβὼν Ἀγαμέμνων ἀπέκτεινεν, ἢ καὶ παρὰ σοὶ μένουσαν, τί χρῆν αὐτὸν ποιεῖν νῦν, ἢ πόσα τὰ ὑποφόνια καταθέντα εὐμενοῦσ τυχεῖν, εἰ δὴ νῦν ζῶσαν ἀποκαθιστάντοσ καὶ προσέτι ὀμνύντοσ ἃ μάλιστ’ ἂν σὺ βουληθείησ, εἶτ’ οὐ παύσει, ἀλλ’ εἰσ τοσοῦτον ἥξεισ ὀργῆσ, ὥστ’ εἰ μὴ παρὰ πάντων λήψει τὴν δίκην κατὰ ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ καὶ κατὰ σῶμα ἕκαστον, ἀβίωτον ἠγήσει τὸν βίον σαυτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 12:2)
σοῦ δ’ ἂν ἡδέωσ πυθοίμην, εἰ ἐν οἷσ οὗτοι διίστανται, πότερα τῶν λυσιτελούντων ταῦτ’ ἐστὶν ἢ τῶν ἰδίᾳ καὶ κοινῇ λυμαινομένων τοῖσ πράγμασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 25:2)
ἡδέωσ δ’ ἄν σου, Λεπτίνη, πυθοίμην, ἐὰν ἣν παρά του χάριν εἰλήφεισ, ταύτην ἔπειτ’ ἀφαιρεθῇσ, πότερον δυσχερανεῖσ ἢ μή;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 64:3)
ἡδέωσ δ’ ἂν πυθοίμην τῶν λεγόντων καὶ τοὺσ Θηβαίουσ μισεῖν φασκόντων καὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, πότερ’ ἑκάτεροι μισοῦσιν, οὓσ δὴ μισοῦσιν, ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τοῦ συμφέροντοσ ὑμῖν, ἢ ὑπὲρ Λακεδαιμονίων μὲν Θηβαίουσ, ὑπὲρ δὲ Θηβαίων Λακεδαιμονίουσ ἑκάτεροι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 31:1)
ἡδέωσ δ’ ἂν ὑμῶν πυθοίμην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τίν’ ἄν ποτε γνώμην περὶ ἐμοῦ εἴχετε, εἰ τοῦ τε χρόνου ἐξήκοντοσ καὶ τούτου μὴ ἥκοντοσ ἐπὶ τὴν ναῦν μὴ ἐπετριηράρχησα κελεύοντοσ τοῦ στρατηγοῦ, ἀλλὰ πλέων ᾠχόμην.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 81:1)
ἡδέωσ δ’ ἂν ἔγωγε πυθοίμην ὑμῶν εἰ ὀργίζεσθε τοῖσ ἀνεσκευασμένοισ τῶν τραπεζιτῶν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 83:1)
ἡδέωσ δ’ ἂν πυθοίμην αὐτοῦ σοῦ, πότερον ὡσ ὑπὲρ διεφθαρμένησ τῆσ νεὼσ διαλέγει, ἢ ὡσ ὑπὲρ σεσῳσμένησ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης 41:2)
ἀλλ’ ἔγωγε πυθοίμην ἂν ἡδέωσ τῶν ἐμπείρων τίνι τοῦτο ἐοίκεν ἢ τί βούλεται δηλοῦν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 71:3)
εἰ οὖν τούτοισ λυσιτελεῖ ἕνα ἕκαστον ἐν ἑκάστῃ τῶν πόλεων εἶναι τῆσ τέχνησ δημιουργὸν μᾶλλον ἢ τοὺσ ἱκανούσ, ἡδέωσ ἔγωγ̓ ἂν πυθοίμην.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 22:4)
ἡδέωσ δ’ ἂν πυθοίμην παρ’ αὐτῶν, τίνοσ ἀδικήματοσ ἕνεκα πολεμοῦσί μοι καὶ ἐπὶ τίνι τῶν ἐμῶν ἔργων ἀχθόμενοι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 36 2:1)
εἰ δέ τινεσ ὑμῶν εἰσιν οἱοῖ μηδὲ καθ’ ἓν εὐγνωμονεῖν, ἀλλὰ πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ ὑπὲρ τοῦ δήμου λέγοντασ ἀντιτάττεσθαι, ἡδέωσ ἂν πυθοίμην παρ’ αὐτῶν, ἐπὶ τῷ δυσχεραίνουσι τῶν ἀξιουμένων καὶ τί μέλλουσιν ὑμᾶσ πείθειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 11 4:1)
ὥστε ἡδέωσ κἂν τῶν ἀντιδικούντων ἡμῖν τοῦ σεμνοτάτου πυθοίμην, εἰ ἄλλοθέν ποθεν ἔχοι ἂν ἐπιδεῖξαι αὑτὸν Ἀθηναῖον ἢ ἐκ τούτων, ὧν καὶ ἡμεῖσ Εὐφίλητον ἐπιδείκνυμεν.
(디오니시오스, chapter 17 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION