Hellas Alive Dictionary - Ιλλυριος

Ancient Greek-English Dictionary

Ἰλλυριός

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Ἰλλυριός Ἰλλυριοῦ

Structure: Ἰλλυρι (Stem) + ος (Ending)

Sense

an Illyrian

Declension

Second declension

	Singular	Dual	Plural
Nominative	Ἰλλυριός	Ἰλλυριώ	Ἰλλυριοί
Genitive	Ἰλλυριοῦ	Ἰλλυριοῖν	Ἰλλυριῶν
Dative	Ἰλλυριῷ	Ἰλλυριοῖν	Ἰλλυριοῖς
Accusative	Ἰλλυριόν	Ἰλλυριώ	Ἰλλυριούς
Vocative	Ἰλλυριέ	Ἰλλυριώ	Ἰλλυριοί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

Ἑλλήνων κρατεῖν ἔργον ἦν, Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθηναίων, καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴν Θετταλὴν ἵππον καὶ τοὺσ Ἠλείων ἀκοντιστὰσ καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢ Θρᾷκασ ἢ Ἰλλυριοὺσ ἢ καὶ Παίονασ χειρώσασθαι, ταῦτα μεγάλα· (Lucian, Dialogi mortuorum, 3:2)
ὑπεκίνει δὲ καὶ Γαλάτασ τοὺσ περὶ τὸν Ἴστρον ᾠκημένουσ, οἳ Βαστέρναι καλοῦνται, στρατὸν ἱππότην καὶ μάχιμον, Ἰλλυριούσ τε διὰ Γενθίου τοῦ βασιλέωσ παρεκάλει συνεφάψασθαι τοῦ πολέμου, καὶ λόγοσ κατέσχεν ὡσ τῶν βαρβάρων μισθῷ πεπεισμένων ὑπ’ αὐτοῦ διὰ τῆσ κάτω Γαλατίασ παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐμβαλεῖν εἰσ τὴν ’ Ἰταλίαν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 9 4:1)
τοῦ γὰρ Ἀντιγόνου τοὺσ Ἰλλυριοὺσ καὶ τοὺσ Ἀκαρνᾶνασ ἐκπεριελθεῖν κρύφα κελεύσαντοσ καὶ κυκλώσασθαι θάτερον κέρασ, ἐφ’ οὗ τεταγμένοσ ἦν Εὐκλείδασ ὁ τοῦ Κλεομένουσ ἀδελφόσ, εἶτα τὴν ἄλλην ἐπὶ μάχῃ δύναμιν ἐκτάττοντοσ, ἀπὸ σκοπῆσ θεωρῶν ὁ Κλεομένησ, ὡσ οὐδαμοῦ τὰ ὅπλα τῶν Ἰλλυριῶν καὶ τῶν Ἀκαρνάνων κατεῖδεν, ἐφοβήθη μὴ πρόσ τι τοιοῦτον αὐτοῖσ ὁ ’ Ἀντίγονοσ κέχρηται. (Plutarch, Cleomenes, chapter 28 2:1)
καὶ αἱ μὲν κατ’ ἀρχὰσ γίνονται παραλείψεισ, ὥσπερ αὕτη Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ Ἀπολλωνίαν, αἱ δὲ ἐπὶ τέλει, ὡσ ἐν οἷσ λέγει τὰσ δὲ ἐπ’ Ἰλλυριοὺσ καὶ Παίονασ αὐτοῦ καὶ ὅποι τισ ἂν εἴποι παραλείπω στρατείασ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 14:5)
Λεύκιοσ δὲ Ἀνίκιοσ, καὶ αὐτὸσ ̔ Ῥωμαίων στρατηγήσασ, Ἰλλυριοὺσ καταπολεμήσασ καὶ αἰχμάλωτον ἀγαγὼν Γένθιον τὸν τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα σὺν τοῖσ τέκνοισ, ἀγῶνασ ἐπιτελῶν τοὺσ ἐπινικίουσ ἐν τῇ Ῥώμῃ παντὸσ γέλωτοσ ἄξια πράγματα ἐποίησεν, ὡσ Πολύβιοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ τριακοστῇ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 42)

Τριβαλλός (one of the Triballi)
Τριβαλλοί (the Triballi)
Βακτριανός (an inhabitant of Bactria)
Λιβυρνοί (the Liburnians)
Λιβυρνός (one of the Liburni)
Ὀδρύσης (one of the Odrysae)
πλησιόχωρος (near a country)
Παρθυαία (Parthia)
παραχειμάζω (to winter in or at)
Βρέττιος (Any individual among the Bruttii)
Λευκανός (one of the Lucani)
ἠπειρωτικός (continental)
Ἀπολλωνιάτης (an inhabitant of Apollonia)
Βάκτριος (an inhabitant of Bactria)
Εἱλωτικός (of Helots)
νικάτωρ (a conqueror)
Σπάρτακος (Spartacus)
Ἠπειρώτης (An inhabitant of Epirus)
Ἀβδηρίτης (An inhabitant of Abdera)
Ποτιδαιάτης (an inhabitant of Potidaea)
Μαυρούσιος (an inhabitant of Mauretania)
χειμασία (a passing the winter)
ἱπποτοξότης (a mounted archer)
Μέμνων (the steadfast or resolute)
Ἀντιάτης (an inhabitant of Antium)
ἐθελοντήν (voluntarily)
ἐθελοντής ()
Σαυρομάτης (a Sarmatian)
Ὠρείτης (an inhabitant of Oreus)
καταφθείρω (to destroy or spoil utterly)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

Ἰλλυριός

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

Ἰλλυριός

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어