Xenophon, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 2 16:

οἶμαι δ’ ἂν καὶ εἰ ἐπὶ πῦρ ἐλθόντοσ σου καὶ μὴ ὄντοσ παρ’ ἐμοί, εἰ ἄλλοσε ἡγησάμην ὁπόθεν σοι εἰή λαβεῖν, οὐκ ἂν ἐμέμφου μοι, καὶ εἰ ὕδωρ παρ’ ἐμοῦ αἰτοῦντί σοι αὐτὸσ μὴ ἔχων ἄλλοσε καὶ ἐπὶ τοῦτο ἤγαγον, οἶδ’ ὅτι οὐδ’ ἂν τοῦτό μοι ἐμέμφου, καὶ εἰ βουλομένου μουσικὴν μαθεῖν σου παρ’ ἐμοῦ δείξαιμί σοι πολὺ δεινοτέρουσ ἐμοῦ περὶ μουσικὴν καί σοι χάριν <ἂν> εἰδότασ, εἰ ἐθέλοισ παρ’ αὐτῶν μανθάνειν, τί ἂν ἔτι μοι ταῦτα ποιοῦντι μέμφοιο;