Xenophon, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 5

(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 5)

ταῦτα δέ, ὦ Κριτόβουλε, ἐγὼ διηγοῦμαι, ἔφη ὁ Σωκράτησ, ὅτι τῆσ γεωργίασ οὐδ’ οἱ πάνυ μακάριοι δύνανται ἀπέχεσθαι. ἐοίκε γὰρ ἡ ἐπιμέλεια αὐτῆσ εἶναι ἅμα τε ἡδυπάθειά τισ καὶ οἴκου αὔξησισ καὶ σωμάτων ἄσκησισ εἰσ τὸ δύνασθαι ὅσα ἀνδρὶ ἐλευθέρῳ προσήκει. πρῶτον μὲν γὰρ ἀφ’ ὧν ζῶσιν οἱ ἄνθρωποι, ταῦτα ἡ γῆ φέρει ἐργαζομένοισ, καὶ ἀφ’ ὧν τοίνυν ἡδυπαθοῦσι, προσεπιφέρει·

ἔπειτα δὲ ὅσοισ κοσμοῦσι βωμοὺσ καὶ ἀγάλματα καὶ οἷσ αὐτοὶ κοσμοῦνται, καὶ ταῦτα μετὰ ἡδίστων ὀσμῶν καὶ θεαμάτων παρέχει·

ἔπειτα δὲ ὄψα πολλὰ τὰ μὲν φύει, τὰ δὲ τρέφει· καὶ γὰρ ἡ προβατευτικὴ τέχνη συνῆπται τῇ γεωργίᾳ, ὥστε ἔχειν καὶ θεοὺσ ἐξαρέσκεσθαι θύοντασ καὶ αὐτοὺσ χρῆσθαι. παρέχουσα δ’ ἀφθονώτατα τἀγαθὰ οὐκ ἐᾷ ταῦτα μετὰ μαλακίασ λαμβάνειν, ἀλλὰ ψύχη τε χειμῶνοσ καὶ θάλπη θέρουσ ἐθίζει καρτερεῖν.

καὶ τοὺσ μὲν αὐτουργοὺσ διὰ τῶν χειρῶν γυμνάζουσα ἰσχὺν αὐτοῖσ προστίθησι, τοὺσ δὲ τῇ ἐπιμελείᾳ γεωργοῦντασ ἀνδρίζει πρῴ τε ἐγείρουσα καὶ πορεύεσθαι σφοδρῶσ ἀναγκάζουσα. καὶ γὰρ ἐν τῷ χώρῳ καὶ ἐν τῷ ἄστει ἀεὶ ἐν ὡρ́ᾳ αἱ ἐπικαιριώταται πράξεισ εἰσίν. ἔπειτα ἄν τε σὺν ἵππῳ ἀρήγειν τισ τῇ πόλει βούληται, τὸν ἵππον ἱκανωτάτη ἡ γεωργία συντρέφειν, ἄν τε πεζῇ, σφοδρὸν τὸ σῶμα παρέχει·

θήραισ τε ἐπιφιλοπονεῖσθαι συνεπαίρει τι ἡ γῆ καὶ κυσὶν εὐπέτειαν τροφῆσ παρέχουσα καὶ θηρία συμπαρατρέφουσα. ὠφελούμενοι δὲ καὶ οἱ ἵπποι καὶ αἱ κύνεσ ἀπὸ τῆσ γεωργίασ ἀντωφελοῦσι τὸν χῶρον, ὁ μὲν ἵπποσ πρῴ τε κομίζων τὸν κηδόμενον εἰσ τὴν ἐπιμέλειαν καὶ ἐξουσίαν παρέχων ὀψὲ ἀπιέναι, αἱ δὲ κύνεσ τά τε θηρία ἀπερύκουσαι ἀπὸ λύμησ καρπῶν καὶ προβάτων καὶ τῇ ἐρημίᾳ τὴν ἀσφάλειαν συμπαρέχουσαι.

παρορμᾷ δέ τι καὶ εἰσ τὸ ἀρήγειν σὺν ὅπλοισ τῇ χώρᾳ καὶ ἡ γῆ τοὺσ γεωργοὺσ ἐν τῷ μέσῳ τοὺσ καρποὺσ τρέφουσα τῷ κρατοῦντι λαμβάνειν.

καὶ δραμεῖν δὲ καὶ βαλεῖν καὶ πηδῆσαι τίσ ἱκανωτέρουσ τέχνη γεωργίασ παρέχεται;

τίσ δὲ τοῖσ ἐργαζομένοισ πλείω τέχνη ἀντιχαρίζεται; τίσ δὲ ἥδιον τὸν ἐπιμελόμενον δέχεται προτείνουσα προσιόντι λαβεῖν ὅ τι χρῄζει; τίσ δὲ ξένουσ ἀφθονώτερον δέχεται;

χειμάσαι δὲ πυρὶ ἀφθόνῳ καὶ θερμοῖσ λουτροῖσ ποῦ πλείων εὐμάρεια ἢ ἐν χώρῳ τῳ; ποῦ δὲ ἥδιον θερίσαι ὕδασί τε καὶ πνεύμασι καὶ σκιαῖσ ἢ κατ’ ἀγρόν; τίσ δὲ ἄλλη θεοῖσ ἀπαρχὰσ πρεπωδεστέρασ παρέχει ἢ ἑορτὰσ πληρεστέρασ ἀποδεικνύει;

τίσ δὲ οἰκέταισ προσφιλεστέρα ἢ γυναικὶ ἡδίων ἢ τέκνοισ ποθεινοτέρα ἢ φίλοισ εὐχαριστοτέρα; ἐμοὶ μὲν θαυμαστὸν δοκεῖ εἶναι εἴ τισ ἐλεύθεροσ ἄνθρωποσ ἢ κτῆμά τι τούτου ἥδιον κέκτηται ἢ ἐπιμέλειαν ἡδίω τινὰ ταύτησ ηὑρ́ηκεν ἢ ὠφελιμωτέραν εἰσ τὸν βίον.

ἔτι δὲ ἡ γῆ θεὸσ οὖσα τοὺσ δυναμένουσ καταμανθάνειν καὶ δικαιοσύνην διδάσκει·

τοὺσ γὰρ ἄριστα θεραπεύοντασ αὐτὴν πλεῖστα ἀγαθὰ ἀντιποιεῖ. ἐὰν δ’ ἄρα καὶ ὑπὸ πλήθουσ ποτὲ στρατευμάτων τῶν ἔργων στερηθῶσιν οἱ ἐν τῇ γεωργίᾳ ἀναστρεφόμενοι καὶ σφοδρῶσ καὶ ἀνδρικῶσ παιδευόμενοι, οὗτοι εὖ παρεσκευασμένοι καὶ τὰσ ψυχὰσ καὶ τὰ σώματα, ἂν μὴ θεὸσ ἀποκωλύῃ, δύνανται ἰόντεσ εἰσ τὰσ τῶν ἀποκωλυόντων λαμβάνειν ἀφ’ ὧν θρέψονται.

πολλάκισ δ’ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἀσφαλέστερόν ἐστι σὺν τοῖσ ὅπλοισ τὴν τροφὴν μαστεύειν ἢ σὺν τοῖσ γεωργικοῖσ ὀργάνοισ. συμπαιδεύει δὲ καὶ εἰσ τὸ ἐπαρκεῖν ἀλλήλοισ ἡ γεωργία.

ἐπί τε γὰρ τοὺσ πολεμίουσ σὺν ἀνθρώποισ δεῖ ἰέναι, τῆσ τε γῆσ σὺν ἀνθρώποισ ἐστὶν ἡ ἐργασία. τὸν οὖν μέλλοντα εὖ γεωργήσειν δεῖ τοὺσ ἐργαστῆρασ καὶ προθύμουσ παρασκευάζειν καὶ πείθεσθαι θέλοντασ·

τὸν δὲ ἐπὶ πολεμίουσ ἄγοντα ταὐτὰ δεῖ μηχανᾶσθαι δωρούμενόν τε τοῖσ ποιοῦσιν ἃ δεῖ ποιεῖν τοὺσ ἀγαθοὺσ καὶ κολάζοντα τοὺσ ἀτακτοῦντασ. καὶ παρακελεύεσθαι δὲ πολλάκισ οὐδὲν ἧττον δεῖ τοῖσ ἐργάταισ τὸν γεωργὸν ἢ τὸν στρατηγὸν τοῖσ στρατιώταισ·

καὶ ἐλπίδων δὲ ἀγαθῶν οὐδὲν ἧττον οἱ δοῦλοι τῶν ἐλευθέρων δέονται, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον, ὅπωσ μένειν ἐθέλωσι. καλῶσ δὲ κἀκεῖνοσ εἶπεν ὃσ ἔφη τὴν γεωργίαν τῶν ἄλλων τεχνῶν μητέρα καὶ τροφὸν εἶναι.

εὖ μὲν γὰρ φερομένησ τῆσ γεωργίασ ἔρρωνται καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι ἅπασαι, ὅπου δ’ ἂν ἀναγκασθῇ ἡ γῆ χερσεύειν, ἀποσβέννυνται καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι σχεδόν τι καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. ἀκούσασ δὲ ταῦτα ὁ Κριτόβουλοσ εἶπεν·

ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἔμοιγε, ὦ Σώκρατεσ, καλῶσ δοκεῖσ λέγειν· ὅτι δὲ τῆσ γεωργικῆσ τὰ πλεῖστά ἐστιν ἀνθρώπῳ ἀδύνατα προνοῆσαι, <δῆλον· > καὶ γὰρ χάλαζαι καὶ πάχναι ἐνίοτε καὶ αὐχμοὶ καὶ ὄμβροι ἐξαίσιοι καὶ ἐρυσῖβαι καὶ ἄλλα πολλάκισ τὰ καλῶσ ἐγνωσμένα καὶ πεποιημένα ἀφαιροῦνται· καὶ πρόβατα δ’ ἐνίοτε κάλλιστα τεθραμμένα νόσοσ ἐλθοῦσα κάκιστα ἀπώλεσεν. ἀκούσασ δὲ ταῦτα ὁ Σωκράτησ εἶπεν·

ἀλλ’ ᾤμην ἔγωγέ σε, ὦ Κριτόβουλε, εἰδέναι ὅτι οἱ θεοὶ οὐδὲν ἧττόν εἰσι κύριοι τῶν ἐν τῇ γεωργίᾳ ἔργων ἢ τῶν ἐν τῷ πολέμῳ. καὶ τοὺσ μὲν ἐν τῷ πολέμῳ ὁρᾷσ, οἶμαι, πρὸ τῶν πολεμικῶν πράξεων ἐξαρεσκομένουσ τοὺσ θεοὺσ καὶ ἐπερωτῶντασ θυσίαισ καὶ οἰωνοῖσ ὅ τι τε χρὴ ποιεῖν καὶ ὅ τι μή· περὶ δὲ τῶν γεωργικῶν πράξεων ἧττον οἰεί δεῖν τοὺσ θεοὺσ ἱλάσκεσθαι;

εὖ γὰρ ἴσθι, ἔφη, ὅτι οἱ σώφρονεσ καὶ ὑπὲρ ὑγρῶν καὶ ξηρῶν καρπῶν καὶ βοῶν καὶ ἵππων καὶ προβάτων καὶ ὑπὲρ πάντων γε δὴ τῶν κτημάτων τοὺσ θεοὺσ θεραπεύουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION