Plutarch, De Pythiae oraculis, section 29

(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 29)

"ἔδει δ’ ἴσωσ καὶ ἡμᾶσ ἔχειν οὕτωσ· "νῦν δ’ ὥσπερ ἀγωνιῶντεσ καὶ δεδιότεσ, μὴ τρισχιλίων ἐτῶν ἀποβάλῃ δόξαν ὁ τόποσ καὶ τοῦ χρηστηρίου καθάπερ σοφιστοῦ διατριβῆσ ἀποφοιτήσωσιν ἔνιοι καταφρονήσαντεσ, ἀπολογούμεθα καὶ πλάσσομεν αἰτίασ καὶ λόγουσ ὑπὲρ ὧν οὔτ’ ἴσμεν οὔτ’ εἰδέναι προσῆκον ἡμῖν ἐστι· "παραμυθούμενοι τὸν ἐγκαλοῦντα καὶ πείθοντεσ, οὐ χαίρειν ἐῶντεσ· "αὐτῷ γάρ οἱ πρῶτον ἀνιηρώτερον ἔσται τοιαύτην ἔχοντι περὶ τοῦ θεοῦ δόξαν· "ὥστε ταυτὶ μὲν τὰ προγεγραμμένα τῶν σοφῶν τό γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν ἀποδέχεσθε καὶ θαυμάζειν οὐχ ἣκιστα διὰ τὴν βραχυλογίαν ὡσ πυκνὸν καὶ σφυρήλατον νοῦν ἐν ὀλίγῳ περιέχουσαν ὄγκῳ, τοὺσ δὲ χρησμοὺσ ὅτι συντόμωσ καὶ ἁπλῶσ καὶ δι’ εὐθείασ τὰ πλεῖστα φράζουσιν αἰτιᾶσθε. "καὶ τὰ τοιαῦτα μὲν ἀποφθέγματα τῶν σοφῶν ταὐτὸν τοῖσ εἰσ στενὸν συνθλιβεῖσι πέπονθε ῥεύμασιν οὐ γὰρ ἔχει τοῦ νοῦ δίοψιν οὐδὲ διαύγειαν, ἀλλ’ ἐὰν σκοπῇσ τί γέγραπται καὶ λέλεκται περὶ αὐτῶν τοῖσ ὅπωσ ἕκαστον ἔχει βουλομένοισ καταμαθεῖν, οὐ ῥᾳδίωσ τούτων λόγουσ ἑτέρουσ εὑρήσεισ μακροτέρουσ. "ἡ δὲ τῆσ Πυθίασ διάλεκτοσ, ὥσπερ οἱ μαθηματικοὶ γραμμὴν εὐθεῖαν καλοῦσι τὴν ἐλαχίστην τῶν ταὐτὰ πέρατ’ ἐχουσῶν, οὕτωσ οὐ ποιοῦσα καμπὴν οὐδὲ κύκλον οὐδὲ διπλόην οὐδ’ ἀμφιβολίαν ἀλλ’ εὐθεῖα πρὸσ τὴν ἀλήθειαν οὖσα πρὸσ δὲ πίστιν ἐπισφαλὴσ καὶ ὑπεύθυνοσ οὐδένα καθ’ αὑτῆσ ἔλεγχον ἄχρι νῦν παραδέδωκεν, ἀναθημάτων δὲ καὶ δώρων ἐμπέπληκε βαρβαρικῶν καὶ Ἑλληνικῶν τὸ χρηστήριον, οἰκοδομημάτων δ’ ἐκαλλώπισε κάλλεσι καὶ κατασκευαῖσ Ἀμφικτυονικαῖσ. ὁρᾶτε δήπουθεν αὐτοὶ πολλὰ μὲν ἐπεκτισμένα τῶν πρότερον οὐκ ὄντων, πολλὰ δ’ ἀνειλημμένα τῶν συγκεχυμένων καὶ διεφθαρμένων. "ὡσ δὲ τοῖσ εὐθαλέσι τῶν δένδρων ἕτερα παραβλαστάνει, καὶ τοῖσ Δελφοῖσ ἡ Πυλαία συνηβᾷ καὶ συναναβόσκεται, διὰ τὰσ ἐντεῦθεν εὐπορίασ σχῆμα λαμβάνουσα καὶ μορφὴν καὶ κόσμον ἱερῶν καὶ συνεδρίων καὶ ὑδάτων οἱο͂ν ἐν χιλίοισ ἔτεσι τοῖσ πρότερον οὐκ ἔλαβεν. "οἱ μὲν οὖν περὶ τὸ Γαλάξιον τῆσ Βοιωτίασ κατοικοῦντεσ ᾔσθοντο τοῦ θεοῦ τὴν ἐπιφάνειαν ἀφθονίᾳ καὶ περιουσίᾳ γάλακτοσ προβάτων γὰρ ἐκ πάντων κελάρυξεν, ὡσ ἀπὸ κρηνᾶν φέρτατον ὕδωρ, θάλεον γάλα· "τοὶ δ’ ἐπίμπλων ἐσσύμενοι πίθουσ· "ἀσκὸσ δ’ οὐδέ τισ ἀμφορεὺσ ἐλίνυ’ ἐν δόμοισ, πέλλαι γὰρ ξύλινοί τε πίθοι πλᾶσθεν ἅπαντεσ. "ἡμῖν δὲ λαμπρότερα καὶ κρείττονα καὶ σαφέστερα σημεῖα τούτων ἀναδίδωσιν, ὥσπερ ἐξ αὐχμοῦ τῆσ πρόσθεν ἐρημίασ καὶ πενίασ εὐπορίαν καὶ λαμπρότητα καὶ τιμὴν πεποιηκώσ. καίτοι φιλῶ μὲν ἐμαυτὸν ἐφ’ οἷσ ἐγενόμην εἰσ τὰ πράγματα ταῦτα πρόθυμοσ καὶ χρήσιμοσ μετὰ Πολυκράτουσ καὶ Πετραίου, φιλῶ δὲ τὸν καθηγεμόνα ταύτησ τῆσ πολιτείασ γενόμενον ἡμῖν καὶ τὰ πλεῖστα τούτων ἐκφροντίζοντα καὶ παρασκευάζοντα ἀλλ’ οὐκ ἔστιν ἄλλωσ ὅτι τηλικαύτην καὶ τοσαύτην μεταβολὴν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ γενέσθαι δι’ ἀνθρωπίνησ ἐπιμελείασ, μὴ θεοῦ παρόντοσ ἐνταῦθα καὶ συνεπιθειάζοντοσ τὸ χρηστήριον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION