Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 8:

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 8:)

κεναὶ δ’ ἔξωθεν προσδρομαὶ καὶ ἀλαλαγμοὶ Μακεδόνων, οὐ μηχανῆσ τινοσ οὐκ ὀργάνων παρόντων, ἀλλ’ ὑπὸ σπουδῆσ ξίφεσι τυπτόντων τὰ τείχη καὶ χερσὶ γυμναῖσ παραρρῆξαι καὶ μονονοὺ διαφαγεῖν βιαζομένων. ὁ δ’ εὐτυχὴσ βασιλεὺσ καὶ ὑπὸ τῆσ Τύχησ φυλαττόμενοσ ἀεὶ καὶ δορυφορούμενοσ, ὥσπερ θηρίον ἄρκυσιν ἐνσχεθείσ, ἔρημοσ καὶ ἀβοήθητοσ, οὐχ ὑπὲρ Σούσων οὐδὲ Βαβυλῶνοσ οὐδὲ τοῦ Βάκτρα λαβεῖν οὐδὲ τοῦ μεγάλου Πώρου κρατῆσαι· τοῖσ γὰρ ἐνδόξοισ καὶ μεγάλοισ ἀγῶσι, κἂν δυστυχῶνται, τὸ γοῦν αἰσχρὸν οὐ πρόσεστιν. ἀλλ’ οὕτω δύσερισ ἦν καὶ βάσκανοσ ἡ Τύχη καὶ φιλοβάρβαροσ καὶ μισαλέξανδροσ, ὥστε μὴ τὸ σῶμα μόνον αὐτοῦ μηδὲ τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν ἀνελεῖν ὅσον ἐφ’ ἑαυτῇ καὶ διαφθεῖραι τὴν εὔκλειαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION