Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11)

ἄτοπόν τι δόξω λέγειν, ἐρῶ δ’ ἀληθέσ· παρὰ μικρὸν διὰ τὴν Τύχην Ἀλέξανδροσ ἀπώλεσε τὸ δοκεῖν Ἄμμωνοσ εἶναι. τίσ γὰρ ἂν ἐκ θεῶν γεγονὼσ ἐπισφαλεῖσ οὕτω καὶ πολυπόνουσ καὶ τλήμονασ ἐξεμόχθησεν ἄθλουσ πλὴν ὁ Διὸσ Ἡρακλῆσ; ἀλλ’ ἐκείνῳ μὲν εἷσ ἀνὴρ ὑβριστὴσ ἐπέταττε λέοντασ αἱρεῖν καὶ κάπρουσ διώκειν καὶ σοβεῖν ὄρνιθασ ἵνα μὴ σχολάζῃ τοῖσ μείζοσι περιιών, Ἀνταίουσ κολάζειν καὶ Βουσίριδασ παύειν μιαιφονοῦντασ·

Ἀλεξάνδρῳ δ’ ἐπέταττε ἡ Ἀρετὴ τὸν βασιλικὸν καὶ θεῖον ἆθλον, οὗ τέλοσ ἦν οὐ χρυσὸσ ὑπὸ μυρίων καμήλων περικομιζόμενοσ οὐδὲ τρυφαὶ Μηδικαὶ καὶ τράπεζαι καὶ γυναῖκεσ οὐδὲ Χαλυβώνιοσ οἶνοσ οὐδ’ Ὑρκανικοὶ ἰχθύεσ, ἀλλ’ ἑνὶ κόσμῳ κοσμήσαντα πάντασ ἀνθρώπουσ μιᾶσ ὑπηκόουσ ἡγεμονίασ καὶ μιᾶσ ἐθάδασ διαίτησ καταστῆσαι. τοῦτον ἐκ παιδὸσ ἔμφυτον ἔχων ἔρωτα, συντρεφόμενον καὶ συναυξανόμενον, ὡσ ἀφίκοντο πρέσβεισ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ πρὸσ Φίλιππον, ὁ δ’ οὐκ ἔνδημοσ ἦν, φιλοφρονούμενοσ καὶ ξενίζων αὐτοὺσ Ἀλέξανδροσ οὐδὲν ἠρώτα παιδικόν, οἱο͂ν οἱ ἄλλοι, περὶ τῆσ χρυσῆσ ἀναδενδράδοσ ἢ τῶν κρεμαστῶν κήπων ἢ πῶσ ὁ βασιλεὺσ κεκόσμηται, ἀλλ’ ὅλοσ ἐν τοῖσ κυριωτάτοισ ἦν τῆσ ἡγεμονίασ, διαπυνθανόμενοσ πόση δύναμισ ἡ Περσῶν, ποῦ τεταγμένοσ βασιλεὺσ ἐν ταῖσ μάχαισ διαγωνίζεται καθάπερ Ὀδυσσεὺσ ἐκεῖνοσ, ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται ἀρήια, ποῦ δέ οἱ ἵπποι;

, τίνεσ ὁδοὶ βραχύταται τοῖσ ἄνω πορευομένοισ ἀπὸ θαλάττησ· "ὁ παῖσ οὗτοσ βασιλεὺσ μέγασ, ὁ δ’ ἡμέτεροσ πλούσιοσ.

ἐπεὶ δὲ Φιλίππου τελευτήσαντοσ ὡρ́μητο διαβαλεῖν καὶ ταῖσ ἐλπίσιν ἤδη καὶ ταῖσ παρασκευαῖσ ἐμπεφυκὼσ ἔσπευδεν ἅψασθαι τῆσ Ἀσίασ, ἐνίστατο δὴ ἡ Τύχη καὶ ἀπέστρεφε καὶ ἀνθεῖλκεν ὀπίσω καὶ μυρίασ περιέβαλλεν ἀσχολίασ καὶ διατριβὰσ ἐπιλαμβανομένη· πρῶτον αὐτῷ τὰ βαρβαρικὰ τῶν προσοίκων διετάραξεν, Ἰλλυρικοὺσ καὶ Τριβαλλικοὺσ μηχανωμένη πολέμουσ. οἷσ μέχρι Σκυθίασ τῆσ παρ’ Ἴστρον ἀποσπασθεὶσ ἀπὸ τῶν ἄνω πράξεων καὶ περιδραμὼν καὶ κατεργασάμενοσ πάντα κινδύνοισ καὶ ἀγῶσι μεγάλοισ, αὖθισ ὡρ́μητο καὶ ἔσπευδε πρὸσ τὴν διάβασιν· ἡ δὲ πάλιν αὐτῷ τὰσ Θήβασ ἐνέσεισε καὶ πόλεμον Ἑλληνικὸν ἐμποδὼν κατέβαλε, καὶ δεινὴν πρὸσ ἄνδρασ ὁμοφύλουσ καὶ συγγενεῖσ διὰ φόνου καὶ σιδήρου καὶ πυρὸσ ἀνάγκην ἀμύνησ, ἀτερπέστατον τέλοσ ἔχουσαν.

ἐκ τούτου διέβαινεν, ὡσ μὲν Φύλαρχόσ φησιν, ἡμερῶν τριάκοντ’ ἔχων ἐφόδιον, ὡσ δ’ Ἀριστόβουλοσ, ἑβδομήκοντα τάλαντα· "σαυτῷ δὲ τί καταλείπεισ, Ἀλέξανδρε;

"καὶ ἡμεῖσ τούτων μεθέξομεν· "οὐ γάρ δίκαιον τὰ σὰ λαμβάνειν, ἀλλὰ τὰ Δαρείου περιμένειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION