Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 9

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 9)

Ἀλεξάνδρῳ δὲ τ ι παρ’ ἀξίαν, τί ἀνιδρωτί, τί ἀναιμωτί, τί προῖκα, τί μὴ πονήσαντι τῶν μεγάλων; αἵματι κεκραμένουσ ποταμοὺσ ἔπιε καὶ νεκροῖσ γεγεφυρωμένουσ διέβη, καὶ πόαν ἔφαγε διὰ λιμὸν ἣν πρώτην εἶδε, καὶ βάθεσι χιόνων κατακεχωσμένα ἔθνη καὶ πόλεισ ὑπὸ γῆν ἐνδεδυκυίασ διώρυξε, καὶ θάλατταν μαχομένην ἔπλευσε, καὶ θῖνασ ἀνύδρουσ τὰσ Γεδρωσίων καὶ Ἀραχωσίων ὁδεύων ἐν θαλάττῃ πρότερον ἢ ἐν γῇ φυτὸν εἶδεν. εἰ γὰρ ἦν ὡσ πρὸσ ἄνθρωπον ἀγαγεῖν Παρρησίαν ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου πρὸσ τὴν Τύχην, οὐκ ἂν εἶπε, "ποῦ σὺ καὶ πότε ταῖσ Ἀλεξάνδρου πράξεσιν ὁδὸν ἔδωκασ; "ποίαν πέτραν ἀναιμωτὶ διὰ σὲ εἷλε;

"ποίαν πόλιν ἀφρούρητον αὐτῷ παρέδωκασ ἢ ποίαν ἄνοπλον φάλαγγα; "τίσ εὑρέθη βασιλεὺσ ῥᾴθυμοσ ἢ στρατηγὸσ ἀμελὴσ ἢ κοιμώμενοσ πυλωρόσ; "ἀλλ’ οὐδ’ εὔβατοσ ποταμὸσ οὐδὲ χειμὼν μέτριοσ οὐδὲ θέροσ ἄλυπον. "ἄπιθι πρὸσ Ἀντίοχον τὸν Σελεύκου, πρὸσ Ἀρταξέρξην τὸν Κύρου ἀδελφόν· "ἄπελθε πρὸσ Πτολεμαῖον τὸν Φιλάδελφον. "ἐκείνουσ ζῶντεσ οἱ πατέρεσ βασιλεῖσ ἀνηγόρευσαν, ἐκεῖνοι μάχασ ἀδακρύτουσ ἐνίκων ἐκεῖνοι πανηγυρίζοντεσ ἐν πομπαῖσ καὶ θεάτροισ διετέλεσαν, ἐκείνων ἕκαστοσ δι’ εὐτυχίαν βασιλεύων ἐγήρασεν. "" Ἀλεξάνδρου δ’ εἰ μηδὲν ἄλλο, τὸ σῶμ’ ἰδοῦ κατατετρωμένον ἐξ ἄκρασ κεφαλῆσ ἄχρι ποδῶν διακέκοπται καὶ περιτέθλασται τυπτόμενον ὑπὸ τῶν πολεμίων ἔγχεΐ τ’ ἀόρί τε μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν ἐπὶ Γρανίκου ξίφει διακοπεὶσ τὸ κράνοσ ἄχρι τῶν τριχῶν, ἐν Γάζῃ βέλει πληγεὶσ τὸν ὦμον, ἐν Μαρακάνδοισ τοξεύματι τὴν κνήμην ὥστε τῆσ κερκίδοσ τὸ ὀστέον ἀποκλασθὲν ὑπὸ τῆσ πληγῆσ ἐξαλέγθαι· "περὶ τὴν Ὑρκανίαν λίθῳ τὸν τράχηλον, ἐξ οὗ καὶ τὰσ ὄψεισ ἀμαυρωθεὶσ ἐφ’ ἡμέρασ πολλὰσ ἐν φόβῳ πηρώσεωσ ἐγένετο· "πρὸσ Ἀσσακηνοῖσ Ἰνδικῷ βέλει τὸ σφυρόν, ὅτε καὶ πρὸσ τοὺσ κόλακασ εἶπεν ἐπιμειδιάσασ, ’ τουτὶ μὲν αἷμα, οὐκ ἰχώρ, οἱο͂́σ πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν ’ ἐν Ἰσσῷ ξίφει τὸν μηρόν, ὡσ Χάρησ φησίν, ὑπὸ Δαρείου τοῦ βασιλέωσ εἰσ χεῖρασ αὐτῷ συνδραμόντοσ· "αὐτὸσ δ’ Ἀλέξανδροσ ἁπλῶσ γράφων καὶ μετὰ πάσησ ἀληθείασ πρὸσ Ἀντίπατρον, συνέβη δέ μοι,’ φησί, ’καὶ αὐτῷ ἐγχειριδίῳ πληγῆναι εἰσ τὸν μηρόν· "ἀλλ’ οὐδὲν ἄτοπον οὔτε παραχρῆμα οὔθ’ ὕστερον ἐκ τῆσ πληγῆσ ἀπήντησεν. "’ ἐν Μαλλοῖσ τοξεύματι διπήχει διὰ τοῦ θώρακοσ εἰσ τὸ στῆθοσ ὑπελάσασ δέ τισ ἔβαλε κατὰ τοῦ αὐχένοσ, ὡσ Ἀριστόβουλοσ ἱστόρηκε. "διαβὰσ δὲ τὸν Τάναϊν ἐπὶ τοὺσ Σκύθασ καὶ τρεψάμενοσ, ἐδίωξεν ἵππῳ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίουσ, ὑπὸ διαρροίασ ἐνοχλούμενοσ," "εὖγ’, ὦ Τύχη, τὸν Ἀλέξανδρον αὔξεισ καὶ μέγαν ποιεῖσ, διορύττουσα πανταχόθεν, ὑπερείπουσα, πᾶν μέροσ ἀνοίγουσα τοῦ σώματοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION