Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11 1:

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11 1:)

ἀλλ’ ἐκείνῳ μὲν εἷσ ἀνὴρ ὑβριστὴσ ἐπέταττε λέοντασ αἱρεῖν καὶ κάπρουσ διώκειν καὶ σοβεῖν ὄρνιθασ ἵνα μὴ σχολάζῃ τοῖσ μείζοσι περιιών, Ἀνταίουσ κολάζειν καὶ Βουσίριδασ παύειν μιαιφονοῦντασ· Ἀλεξάνδρῳ δ’ ἐπέταττε ἡ Ἀρετὴ τὸν βασιλικὸν καὶ θεῖον ἆθλον, οὗ τέλοσ ἦν οὐ χρυσὸσ ὑπὸ μυρίων καμήλων περικομιζόμενοσ οὐδὲ τρυφαὶ Μηδικαὶ καὶ τράπεζαι καὶ γυναῖκεσ οὐδὲ Χαλυβώνιοσ οἶνοσ οὐδ’ Ὑρκανικοὶ ἰχθύεσ, ἀλλ’ ἑνὶ κόσμῳ κοσμήσαντα πάντασ ἀνθρώπουσ μιᾶσ ὑπηκόουσ ἡγεμονίασ καὶ μιᾶσ ἐθάδασ διαίτησ καταστῆσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION