Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 5 4:

Κλεῖτοσ ἐν Ἀμοργῷ τρεῖσ ἢ τέτταρασ Ἑλληνικὰσ ἀνατρέψασ τριήρεισ Ποσειδῶν ἀνηγορεύθη καὶ τρίαιναν ἐφόρει. Δημήτριοσ δέ, ᾧ τῆσ Ἀλεξάνδρου δυνάμεωσ ἡ Τύχη σμικρὸν ἀποσπάσασα προσέθηκε, Καταιβάτησ καλούμενοσ ὑπήκουε, καὶ πρέσβεισ πρὸσ αὐτὸν οὐκ ἔπεμπον ἀλλὰ θεωροὺσ αἱ πόλεισ, καὶ τὰσ ἀποκρίσεισ χρησμοὺσ προσηγόρευον. "νῦν Βυζάντιοι πρὸσ ἐμὲ ἥκουσιν, ὅτε τῇ λόγχῃ τοῦ οὐρανοῦ ἅπτομαι.