Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 1:

οὐδεὶσ ἂν οἶμαι. τί δὲ τὸν κεραυνοφόρον; τί δὲ τὸν ἐπὶ τῆσ αἰχμῆσ προσαγορευόμενον; εἶτ’ ἀνδριάντοσ μὲν μέγεθοσ οὐκ ἂν ἄνευ τέχνησ ὑπὸ τύχησ γένοιτο χρυσὸν καὶ χαλκὸν καὶ ἐλέφαντα καὶ πολλὴν καὶ πλουσίαν ὕλην καταχεαμένησ καὶ παραβαλούσησ, ἄνδρα δὲ μέγαν, μᾶλλον δὲ τῶν γεγονότων ἁπάντων μέγιστον, ἐνδέχεται χωρὶσ ἀρετῆσ ἀποτελεσθῆναι διὰ τύχην, ὅπλα καὶ χρήματα καὶ πεζοὺσ καὶ ἵππουσ παρασκευάσασαν;