헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί4́5́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 5)

ἐκ δὲ τούτου Λακεδαιμόνιοι ἀκούοντεσ τῶν φευγόντων ὅτι <οἱ> ἐν τῇ πόλει πάντα μὲν τὰ βοσκήματα ἔχοιεν καὶ σῴζοιντο ἐν τῷ Πειραίῳ, πολλοὶ δὲ τρέφοιντο αὐτόθεν, στρατεύουσι πάλιν εἰσ τὴν Κόρινθον, Ἀγησιλάου καὶ τότε ἡγουμένου. καὶ πρῶτον μὲν ἦλθεν εἰσ Ἰσθμόν· καὶ γὰρ ἦν ὁ μὴν ἐν ᾧ Ἴσθμια γίγνεται, καὶ οἱ Ἀργεῖοι αὐτοῦ ἐτύγχανον τότε ποιοῦντεσ τὴν θυσίαν τῷ Ποσειδῶνι, ὡσ Ἄργουσ τῆσ Κορίνθου ὄντοσ. ὡσ δ’ ᾔσθοντο προσιόντα τὸν Ἀγησίλαον, καταλιπόντεσ καὶ τὰ τεθυμένα καὶ τὰ ἀριστοποιούμενα μάλα σὺν πολλῷ φόβῳ ἀπεχώρουν εἰσ τὸ ἄστυ κατὰ τὴν ἐπὶ Κεγχρείασ ὁδόν. ὁ μέντοι Ἀγησίλαοσ ἐκείνουσ μὲν καίπερ ὁρῶν οὐκ ἐδίωκε, κατασκηνήσασ δὲ ἐν τῷ ἱερῷ αὐτόσ τε τῷ θεῷ ἔθυε καὶ περιέμενεν, ἑώσ οἱ φυγάδεσ τῶν Κορινθίων ἐποίησαν τῷ Ποσειδῶνι τὴν θυσίαν καὶ τὸν ἀγῶνα.

ἐποίησαν δὲ καὶ οἱ Ἀργεῖοι ἀπελθόντοσ Ἀγησιλάου ἐξ ἀρχῆσ πάλιν Ἴσθμια. καὶ ἐκείνῳ τῷ ἔτει ἔστι μὲν ἃ τῶν ἄθλων δὶσ ἕκαστοσ ἐνικήθη, ἔστι δὲ ἃ δὶσ οἱ αὐτοὶ ἐκηρύχθησαν. τῇ δὲ τετάρτῃ ἡμέρᾳ ὁ Ἀγησίλαοσ ἦγε πρὸσ τὸ Πείραιον τὸ στράτευμα.

ἰδὼν δὲ ὑπὸ πολλῶν φυλαττόμενον, ἀπεχώρησε μετ’ ἄριστον πρὸσ τὸ ἄστυ, ὡσ προδιδομένησ τῆσ πόλεωσ· ὥστε οἱ Κορίνθιοι δείσαντεσ μὴ προδιδοῖτο ὑπό τινων ἡ πόλισ, μετεπέμψαντο τὸν Ἰφικράτην σὺν τοῖσ πλείστοισ τῶν πελταστῶν. αἰσθόμενοσ δὲ ὁ Ἀγησίλαοσ τῆσ νυκτὸσ παρεληλυθότασ αὐτούσ, ὑποστρέψασ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ εἰσ τὸ Πείραιον ἦγε. καὶ αὐτὸσ μὲν κατὰ τὰ θερμὰ προῄει, μόραν δὲ κατὰ τὸ ἀκρότατον ἀνεβίβασε. καὶ ταύτην μὲν τὴν νύκτα ὁ μὲν πρὸσ ταῖσ θέρμαισ ἐστρατοπεδεύετο, ἡ δὲ μόρα τὰ ἄκρα κατέχουσα ἐνυκτέρευσεν. ἔνθα δὴ καὶ ὁ Ἀγησίλαοσ μικρῷ καιρίῳ δ’ ἐνθυμήματι ηὐδοκίμησε.

τῶν γὰρ τῇ μόρᾳ φερόντων τὰ σιτία οὐδενὸσ πῦρ εἰσενεγκόντοσ, ψύχουσ δὲ ὄντοσ διά τε τὸ πάνυ ἐφ’ ὑψηλοῦ εἶναι καὶ διὰ τὸ γενέσθαι ὕδωρ καὶ χάλαζαν πρὸσ τὴν ἑσπέραν, καὶ ἀνεβεβήκεσαν δὲ ἔχοντεσ οἱᾶ δὴ θέρουσ σπειρία, ῥιγούντων δ’ αὐτῶν καὶ ἐν σκότῳ ἀθύμωσ πρὸσ τὸ δεῖπνον ἐχόντων, πέμπει ὁ Ἀγησίλαοσ οὐκ ἔλαττον δέκα φέροντασ πῦρ ἐν χύτραισ. ἐπειδὴ δὲ ἀνέβησαν ἄλλοσ ἄλλῃ, καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα πυρὰ ἐγένετο, ἅτε πολλῆσ ὕλησ παρούσησ, πάντεσ μὲν ἠλείφοντο, πολλοὶ δὲ καὶ ἐδείπνησαν ἐξ ἀρχῆσ. φανερὸσ δὲ ἐγένετο καὶ ὁ νεὼσ τοῦ Ποσειδῶνοσ ταύτῃ τῇ νυκτὶ καόμενοσ· ὑφ’ ὅτου δ’ ἐνεπρήσθη οὐδεὶσ οἶδεν. ἐπεὶ δὲ ᾔσθοντο οἱ ἐν τῷ Πειραίῳ τὰ ἄκρα ἐχόμενα, ἐπὶ μὲν τὸ ἀμύνασθαι οὐκέτι ἐτράποντο, εἰσ δὲ τὸ Ἥραιον κατέφυγον καὶ ἄνδρεσ καὶ γυναῖκεσ καὶ δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι καὶ τῶν βοσκημάτων τὰ πλεῖστα.

καὶ Ἀγησίλαοσ μὲν δὴ σὺν τῷ στρατεύματι παρὰ θάλατταν ἐπορεύετο· ἡ δὲ μόρα ἅμα καταβαίνουσα ἀπὸ τῶν ἄκρων Οἰνόην τὸ ἐντετειχισμένον τεῖχοσ αἱρεῖ, καὶ τὰ ἐνόντα ἔλαβε, καὶ πάντεσ δὲ οἱ στρατιῶται ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ πολλὰ τὰ ἐπιτήδεια ἐκ τῶν χωρίων ἐλάμβανον. οἱ δ’ ἐν τῷ Ἡραίῳ καταπεφευγότεσ ἐξῇσαν, ἐπιτρέψοντεσ Ἀγησιλάῳ γνῶναι ὅ τι βούλοιτο περὶ σφῶν. ὁ δ’ ἔγνω, ὅσοι μὲν τῶν σφαγέων ἦσαν, παραδοῦναι αὐτοὺσ τοῖσ φυγάσι, τὰ δ’ ἄλλα πάντα πραθῆναι. ἐκ τούτου δὲ ἐξῄει μὲν ἐκ τοῦ Ἡραίου πάμπολλα τὰ αἰχμάλωτα·

πρεσβεῖαι δὲ ἄλλοθέν τε πολλαὶ παρῆσαν καὶ ἐκ Βοιωτῶν ἧκον ἐρησόμενοι τί ἂν ποιοῦντεσ εἰρήνησ τύχοιεν. ὁ δὲ Ἀγησίλαοσ μάλα μεγαλοφρόνωσ τούτουσ μὲν οὐδ’ ὁρᾶν ἐδόκει, καίπερ Φάρακοσ τοῦ προξένου παρεστηκότοσ αὐτοῖσ, ὅπωσ προσαγάγοι· καθήμενοσ δ’ ἐπὶ τοῦ περὶ τὴν λίμνην κυκλοτεροῦσ οἰκοδομήματοσ ἐθεώρει πολλὰ τὰ ἐξαγόμενα. τῶν δὲ Λακεδαιμονίων ἀπὸ τῶν ὅπλων σὺν τοῖσ δόρασι παρηκολούθουν φύλακεσ τῶν αἰχμαλώτων, μάλα ὑπὸ τῶν παρόντων θεωρούμενοι· οἱ γὰρ εὐτυχοῦντεσ καὶ κρατοῦντεσ ἀεί πωσ ἀξιοθέατοι δοκοῦσιν εἶναι. ἔτι δὲ καθημένου Ἀγησιλάου καὶ ἐοικότοσ ἀγαλλομένῳ τοῖσ πεπραγμένοισ, ἱππεύσ τισ προσήλαυνε καὶ μάλα ἰσχυρῶσ ἱδρῶντι τῷ ἵππῳ.

ὑπὸ πολλῶν δὲ ἐρωτώμενοσ ὅ τι ἀγγέλλοι, οὐδενὶ ἀπεκρίνατο, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐγγὺσ ἦν τοῦ Ἀγησιλάου, καθαλόμενοσ ἀπὸ τοῦ ἵππου καὶ προσδραμὼν αὐτῷ μάλα σκυθρωπὸσ ὢν λέγει τὸ τῆσ ἐν Λεχαίῳ μόρασ πάθοσ. ὁ δ’ ὡσ ἤκουσεν, εὐθύσ τε ἐκ τῆσ ἕδρασ ἀνεπήδησε καὶ τὸ δόρυ ἔλαβε καὶ πολεμάρχουσ καὶ πεντηκοντῆρασ καὶ ξεναγοὺσ καλεῖν τὸν κήρυκα ἐκέλευεν. ὡσ δὲ συνέδραμον οὗτοι, τοῖσ μὲν ἄλλοισ εἶπεν, οὐ γάρ πω ἠριστοποίηντο, ἐμφαγοῦσιν ὅ τι δύναιντο ἥκειν τὴν ταχίστην, αὐτὸσ δὲ σὺν τοῖσ περὶ δαμοσίαν ὑφηγεῖτο ἀνάριστοσ.

καὶ οἱ δορυφόροι τὰ ὅπλα ἔχοντεσ παρηκολούθουν σπουδῇ, τοῦ μὲν ὑφηγουμένου, τῶν δὲ μετιόντων. ἤδη δ’ ἐκπεπερακότοσ αὐτοῦ τὰ θερμὰ εἰσ τὸ πλατὺ τοῦ Λεχαίου, προσελάσαντεσ ἱππεῖσ τρεῖσ ἀγγέλλουσιν ὅτι οἱ νεκροὶ ἀνῃρημένοι εἰήσαν. ὁ δ’ ἐπεὶ τοῦτο ἤκουσε, θέσθαι κελεύσασ τὰ ὅπλα καὶ ὀλίγον χρόνον ἀναπαύσασ, ἀπῆγε πάλιν τὸ στράτευμα ἐπὶ τὸ Ἥραιον· τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τὰ αἰχμάλωτα διετίθετο. οἱ δὲ πρέσβεισ τῶν Βοιωτῶν προσκληθέντεσ καὶ ἐρωτώμενοι ὅ τι ἥκοιεν, περὶ μὲν τῆσ εἰρήνησ οὐκέτι ἐμέμνηντο, εἶπον δὲ ὅτι εἰ μή τι κωλύοι βούλοιντο εἰσ ἄστυ πρὸσ τοὺσ σφετέρουσ στρατιώτασ παρελθεῖν.

ὁ δ’ ἐπιγελάσασ· Ἀλλ’ οἶδα μέν, ἔφη, ὅτι οὐ τοὺσ στρατιώτασ ἰδεῖν βούλεσθε, ἀλλὰ τὸ εὐτύχημα τῶν φίλων ὑμῶν θεάσασθαι πόσον τι γεγένηται. περιμείνατε οὖν, ἔφη· ἐγὼ γὰρ ὑμᾶσ αὐτὸσ ἄξω, καὶ μᾶλλον μετ’ ἐμοῦ ὄντεσ γνώσεσθε ποῖόν τι τὸ γεγενημένον ἐστί. καὶ οὐκ ἐψεύσατο, ἀλλὰ τῇ ὑστεραίᾳ θυσάμενοσ ἦγε πρὸσ τὴν πόλιν τὸ στράτευμα.

καὶ τὸ μὲν τροπαῖον οὐ κατέβαλεν, εἰ δέ τι ἦν λοιπὸν δένδρον, κόπτων καὶ κάων ἐπεδείκνυεν ὡσ οὐδεὶσ ἀντεξῄει. ταῦτα δὲ ποιήσασ ἐστρατοπεδεύσατο περὶ τὸ Λέχαιον· καὶ τοὺσ Θηβαίων μέντοι πρέσβεισ εἰσ μὲν τὸ ἄστυ οὐκ ἀνῆκε, κατὰ θάλατταν δὲ εἰσ Κρεῦσιν ἀπέπεμψεν. ἅτε δὲ ἀήθουσ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ γεγενημένησ τῆσ τοιαύτησ συμφορᾶσ, πολὺ πένθοσ ἦν κατὰ τὸ Λακωνικὸν στράτευμα, πλὴν ὅσων ἐτέθνασαν ἐν χώρᾳ ἢ υἱοὶ ἢ πατέρεσ ἢ ἀδελφοί· οὗτοι δ’ ὥσπερ νικηφόροι λαμπροὶ καὶ ἀγαλλόμενοι τῷ οἰκείῳ πάθει περιῇσαν. ἐγένετο δὲ τὸ τῆσ μόρασ πάθοσ τοιῷδε τρόπῳ.

οἱ Ἀμυκλαῖοι ἀεί ποτε ἀπέρχονται εἰσ τὰ Υἁκίνθια ἐπὶ τὸν παιᾶνα, ἐάν τε στρατοπεδευόμενοι τυγχάνωσιν ἐάν τε ἄλλωσ πωσ ἀποδημοῦντεσ. καὶ τότε δὴ τοὺσ ἐκ πάσησ τῆσ στρατιᾶσ Ἀμυκλαίουσ κατέλιπε μὲν Ἀγησίλαοσ ἐν Λεχαίῳ. ὁ δ’ ἐκεῖ φρουρῶν πολέμαρχοσ τοὺσ μὲν ἀπὸ τῶν συμμάχων φρουροὺσ παρέταξε φυλάττειν τὸ τεῖχοσ, αὐτὸσ δὲ σὺν τῇ τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῇ τῶν ἱππέων μόρᾳ παρὰ τὴν πόλιν τῶν Κορινθίων τοὺσ Ἀμυκλαιεῖσ παρῆγεν. ἐπεὶ δὲ ἀπεῖχον ὅσον εἴκοσιν ἢ τριάκοντα σταδίουσ τοῦ Σικυῶνοσ, ὁ μὲν πολέμαρχοσ σὺν τοῖσ ὁπλίταισ οὖσιν ὡσ ἑξακοσίοισ ἀπῄει πάλιν ἐπὶ τὸ Λέχαιον, τὸν δ’ ἱππαρμοστὴν ἐκέλευσε σὺν τῇ τῶν ἱππέων μόρᾳ, ἐπεὶ προπέμψειαν τοὺσ Ἀμυκλαιεῖσ μέχρι ὁπόσου αὐτοὶ κελεύοιεν, μεταδιώκειν.

καὶ ὅτι μὲν πολλοὶ ἦσαν ἐν τῇ Κορίνθῳ καὶ πελτασταὶ καὶ ὁπλῖται οὐδὲν ἠγνόουν· κατεφρόνουν δὲ διὰ τὰσ ἔμπροσθεν τύχασ μηδένα ἂν ἐπιχειρῆσαι σφίσιν. οἱ δ’ ἐκ τῶν Κορινθίων ἄστεωσ, Καλλίασ τε ὁ Ἱππονίκου, τῶν Ἀθηναίων ὁπλιτῶν στρατηγῶν, καὶ Ἰφικράτησ, τῶν πελταστῶν ἄρχων, καθορῶντεσ αὐτοὺσ καὶ οὐ πολλοὺσ ὄντασ καὶ ἐρήμουσ καὶ πελταστῶν καὶ ἱππέων, ἐνόμισαν ἀσφαλὲσ εἶναι ἐπιθέσθαι αὐτοῖσ τῷ πελταστικῷ.

εἰ μὲν γὰρ πορεύοιντο τῇ ὁδῷ, ἀκοντιζομένουσ ἂν αὐτοὺσ εἰσ τὰ γυμνὰ ἀπόλλυσθαι· εἰ δ’ ἐπιχειροῖεν διώκειν, ῥᾳδίωσ ἂν ἀποφυγεῖν πελτασταῖσ τοῖσ ἐλαφροτάτοισ τοὺσ ὁπλίτασ. γνόντεσ δὲ ταῦτα ἐξάγουσι.

καὶ ὁ μὲν Καλλίασ παρέταξε τοὺσ ὁπλίτασ οὐ πόρρω τῆσ πόλεωσ, ὁ δὲ Ἰφικράτησ λαβὼν τοὺσ πελταστὰσ ἐπέθετο τῇ μόρᾳ. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἐπεὶ ἠκοντίζοντο καὶ ὁ μέν τισ ἐτέτρωτο, ὁ δὲ καὶ ἐπεπτώκει, τούτουσ μὲν ἐκέλευον τοὺσ ὑπασπιστὰσ ἀραμένουσ ἀποφέρειν εἰσ Λέχαιον· καὶ οὗτοι μόνοι τῆσ μόρασ τῇ ἀληθεία ἐσώθησαν· ὁ δὲ πολέμαρχοσ ἐκέλευσε τὰ δέκα ἀφ’ ἥβησ ἀποδιῶξαι τοὺσ προειρημένουσ. ὡσ δὲ ἐδίωκον, ᾕρουν τε οὐδένα ἐξ ἀκοντίου βολῆσ ὁπλῖται ὄντεσ πελταστάσ·

καὶ γὰρ ἀναχωρεῖν αὐτοὺσ ἐκέλευε, πρὶν τοὺσ ὁπλίτασ ὁμοῦ γίγνεσθαι· ἐπεὶ δὲ ἀνεχώρουν ἐσπαρμένοι, ἅτε διώξαντεσ ὡσ τάχουσ ἕκαστοσ εἶχεν, ἀναστρέφοντεσ οἱ περὶ τὸν Ἰφικράτην, οἵ τε ἐκ τοῦ ἐναντίου πάλιν ἠκόντιζον καὶ ἄλλοι ἐκ πλαγίου παραθέοντεσ εἰσ τὰ γυμνά. καὶ εὐθὺσ μὲν ἐπὶ τῇ πρώτῃ διώξει κατηκόντιζον ἐννέα ἢ δέκα αὐτῶν. ὡσ δὲ τοῦτο ἐγένετο, πολὺ ἤδη θρασύτερον ἐπέκειντο. ἐπεὶ δὲ κακῶσ ἔπασχον, πάλιν ἐκέλευσεν ὁ πολέμαρχοσ διώκειν τὰ πεντεκαίδεκα ἀφ’ ἥβησ.

ἀναχωροῦντεσ δὲ ἔτι πλείουσ αὐτῶν ἢ τὸ πρῶτον ἔπεσον. ἤδη δὲ τῶν βελτίστων ἀπολωλότων, οἱ ἱππεῖσ αὐτοῖσ παραγίγνονται καὶ σὺν τούτοισ αὖθισ δίωξιν ἐποιήσαντο. ὡσ δ’ ἐνέκλιναν οἱ πελτασταί, ἐν τούτῳ κακῶσ οἱ ἱππεῖσ ἐπέθεντο· οὐ γὰρ ἑώσ ἀπέκτεινάν τινασ αὐτῶν ἐδίωξαν, ἀλλὰ σὺν τοῖσ ἐκδρόμοισ ἰσομέτωποι καὶ ἐδίωκον καὶ ἐπέστρεφον. ποιοῦντεσ δὲ καὶ πάσχοντεσ τὰ ὅμοια τούτοισ καὶ αὖθισ, αὐτοὶ μὲν ἀεὶ ἐλάττουσ τε καὶ μαλακώτεροι ἐγίγνοντο, οἱ δὲ πολέμιοι θρασύτεροί τε καὶ ἀεὶ πλείουσ οἱ ἐγχειροῦντεσ. ἀποροῦντεσ δὴ συνίστανται ἐπὶ βραχύν τινα γήλοφον, ἀπέχοντα τῆσ μὲν θαλάττησ ὡσ δύο στάδια, τοῦ δὲ Λεχαίου ὡσ ἓξ ἢ ἑπτὰ καὶ δέκα στάδια.

αἰσθόμενοι δ’ οἱ ἀπὸ τοῦ Λεχαίου, εἰσβάντεσ εἰσ πλοιάρια παρέπλεον, ἑώσ ἐγένοντο κατὰ τὸν γήλοφον. οἱ δ’ ἀποροῦντεσ ἤδη, ὅτι ἔπασχον μὲν κακῶσ καὶ ἀπέθνῃσκον, ποιεῖν δὲ οὐδὲν ἐδύναντο, πρὸσ τούτοισ δὲ ὁρῶντεσ καὶ τοὺσ ὁπλίτασ ἐπιόντασ, ἐγκλίνουσι. καὶ οἱ μὲν ἐμπίπτουσιν αὐτῶν εἰσ τὴν θάλατταν, ὀλίγοι δέ τινεσ μετὰ τῶν ἱππέων εἰσ Λέχαιον ἐσώθησαν. ἐν πάσαισ δὲ ταῖσ μάχαισ καὶ τῇ φυγῇ ἀπέθανον περὶ πεντήκοντα καὶ διακοσίουσ. καὶ ταῦτα μὲν οὕτωσ ἐπέπρακτο.

ἐκ δὲ τούτου ὁ Ἀγησίλαοσ τὴν μὲν σφαλεῖσαν μόραν ἔχων ἀπῄει, ἄλλην δὲ κατέλιπεν ἐν τῷ Λεχαίῳ.

διιὼν δὲ ἐπ’ οἴκου ὡσ μὲν ἐδύνατο ὀψιαίτατα κατήγετο εἰσ τὰσ πόλεισ, ὡσ δ’ ἐδύνατο πρῳαίτατα ἐξωρμᾶτο. παρὰ δὲ Μαντίνειαν ἐξ Ὀρχομενοῦ ὄρθρου ἀναστὰσ ἔτι σκοταῖοσ παρῆλθεν. οὕτω χαλεπῶσ ἂν ἐδόκουν οἱ στρατιῶται τοὺσ Μαντινέασ ἐφηδομένουσ τῷ δυστυχήματι θεάσασθαι. ἐκ τούτου δὲ μάλα καὶ τἆλλα ἐπετύγχανεν Ἰφικράτησ.

καθεστηκότων γὰρ φρουρῶν ἐν Σιδοῦντι μὲν καὶ Κρομμυῶνι ὑπὸ Πραξίτου, ὅτε ἐκεῖνοσ εἷλε ταῦτα τὰ τείχη, ἐν Οἰνόῃ δὲ ὑπὸ Ἀγησιλάου, ὅτεπερ τὸ Πείραιον ἑάλω, πάνθ’ εἷλε ταῦτα τὰ χωρία. τὸ μέντοι Λέχαιον ἐφρούρουν οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ σύμμαχοι. οἱ φυγάδεσ δὲ τῶν Κορινθίων, οὐκέτι πεζῇ παριόντεσ ἐκ Σικυῶνοσ διὰ τὴν τῆσ μόρασ δυστυχίαν, ἀλλὰ παραπλέοντεσ καὶ ἐντεῦθεν ὁρμώμενοι πράγματα εἶχόν τε καὶ παρεῖχον τοῖσ ἐν τῷ ἄστει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 5

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION