Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 4

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 4)

μετὰ τοῦτό γε μὴν ἀφείθη μὲν κατὰ πόλεισ τὸ ἄλλο στράτευμα, ἀπέπλευσε δὲ καὶ ὁ Ἀγησίλαοσ ἐπ’ οἴκου. ἐκ δὲ τούτου ἐπολέμουν Ἀθηναῖοι μὲν καὶ Βοιωτοὶ καὶ Ἀργεῖοι καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐκ Κορίνθου ὁρμώμενοι, Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ οἱ σύμμαχοι ἐκ Σικυῶνοσ. ὁρῶντεσ δ’ οἱ Κορίνθιοι ἑαυτῶν μὲν καὶ τὴν χώραν δῃουμένην καὶ ἀποθνῄσκοντασ διὰ τὸ ἀεὶ τῶν πολεμίων ἐγγὺσ εἶναι, τοὺσ δ’ ἄλλουσ συμμάχουσ καὶ αὐτοὺσ ἐν εἰρήνῃ ὄντασ καὶ τὰσ χώρασ αὐτῶν ἐνεργοὺσ οὔσασ, οἱ πλεῖστοι καὶ βέλτιστοι αὐτῶν εἰρήνησ ἐπεθύμησαν, καὶ συνιστάμενοι ἐδίδασκον ταῦτα ἀλλήλουσ. γνόντεσ δ’ οἱ Ἀργεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ Κορινθίων οἵ τε τῶν παρὰ βασιλέωσ χρημάτων μετεσχηκότεσ καὶ οἱ τοῦ πολέμου αἰτιώτατοι γεγενημένοι ὡσ εἰ μὴ ἐκποδὼν ποιήσοιντο τοὺσ ἐπὶ τὴν εἰρήνην τετραμμένουσ, κινδυνεύσει πάλιν ἡ πόλισ λακωνίσαι, οὕτω δὴ σφαγὰσ ἐπεχείρουν ποιεῖσθαι.

καὶ πρῶτον μὲν τὸ πάντων ἀνοσιώτατον ἐβουλεύσαντο· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι, κἂν νόμῳ τισ καταγνωσθῇ, οὐκ ἀποκτιννύουσιν ἐν ἑορτῇ· ἐκεῖνοι δ’ Εὐκλείων τὴν τελευταίαν προείλοντο, ὅτι πλείουσ ἂν ᾤοντο λαβεῖν ἐν τῇ ἀγορᾷ, ὥστε ἀποκτεῖναι. ὡσ δ’ ἐσημάνθη οἷσ εἴρητο οὓσ ἔδει ἀποκτεῖναι, σπασάμενοι τὰ ξίφη ἔπαιον τὸν μέν τινα συνεστηκότα ἐν κύκλῳ, τὸν δὲ καθήμενον, τὸν δέ τινα ἐν θεάτρῳ, ἔστι δ’ ὃν καὶ κριτὴν καθήμενον.

ὡσ δ’ ἐγνώσθη τὸ πρᾶγμα, εὐθὺσ ἔφευγον οἱ βέλτιστοι, οἱ μὲν πρὸσ τὰ ἀγάλματα τῶν ἐν τῇ ἀγορᾷ θεῶν, οἱ δ’ ἐπὶ τοὺσ βωμούσ· ἔνθα δὴ οἱ ἀνοσιώτατοι καὶ παντάπασιν οὐδὲν νόμιμον φρονοῦντεσ, οἵ τε κελεύοντεσ καὶ οἱ πειθόμενοι, ἔσφαττον καὶ πρὸσ τοῖσ ἱεροῖσ, ὥστ’ ἐνίουσ καὶ τῶν οὐ τυπτομένων, νομίμων δ’ ἀνθρώπων, ἀδημονῆσαι τὰσ ψυχὰσ ἰδόντασ τὴν ἀσέβειαν. ἀποθνῄσκουσι δ’ οὕτω τῶν μὲν πρεσβυτέρων πολλοί·

μᾶλλον γὰρ ἔτυχον ἐν τῇ ἀγορᾷ ὄντεσ· οἱ δὲ νεώτεροι, ὑποπτεύσαντοσ Πασιμήλου τὸ μέλλον ἔσεσθαι, ἡσυχίαν ἔσχον ἐν τῷ Κρανείῳ. ὡσ δὲ τῆσ κραυγῆσ ᾔσθοντο, καὶ φεύγοντέσ τινεσ ἐκ τοῦ πράγματοσ ἀφίκοντο πρὸσ αὐτούσ, ἐκ τούτου ἀναδραμόντεσ κατὰ τὸν Ἀκροκόρινθον, προσβαλόντασ μὲν Ἀργείουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἀπεκρούσαντο· βουλευομένων δὲ τί χρὴ ποιεῖν, πίπτει τὸ κιόκρανον ἀπό του κίονοσ οὔτε σεισμοῦ οὔτε ἀνέμου γενομένου.

καὶ θυομένοισ δὲ τοιαῦτα ἦν τὰ ἱερὰ ὥστε οἱ μάντεισ ἔφασαν ἄμεινον εἶναι καταβαίνειν ἐκ τοῦ χωρίου. καὶ τὸ μὲν πρῶτον ὡσ φευξόμενοι ἔξω τῆσ Κορινθίασ ἀπεχώρησαν· ἐπεὶ δὲ καὶ οἱ φίλοι αὐτοὺσ ἔπειθον καὶ μητέρεσ ἰοῦσαι καὶ ἀδελφοί, καὶ αὐτῶν δὲ τῶν ἐν δυνάμει ὄντων ἦσαν οἳ ὀμνύοντεσ ὑπισχνοῦντο μηδὲν χαλεπὸν αὐτοὺσ πείσεσθαι, οὕτω δὴ ἀπῆλθόν τινεσ οἴκαδε αὐτῶν. ὁρῶντεσ δὲ τοὺσ τυραννεύοντασ, αἰσθανόμενοι δὲ ἀφανιζομένην τὴν πόλιν διὰ τὸ καὶ ὁρ́ουσ ἀνασπᾶσθαι καὶ Ἄργοσ ἀντὶ Κορίνθου τὴν πατρίδα αὐτοῖσ ὀνομάζεσθαι, καὶ πολιτείασ μὲν ἀναγκαζόμενοι τῆσ ἐν Ἄργει μετέχειν, ἧσ οὐδὲν ἐδέοντο, ἐν δὲ τῇ πόλει μετοίκων ἔλαττον δυνάμενοι, ἐγένοντό τινεσ αὐτῶν οἳ ἐνόμισαν οὕτω μὲν ἀβίωτον εἶναι·

πειρωμένουσ δὲ τὴν πατρίδα, ὥσπερ ἦν καὶ ἐξ ἀρχῆσ, Κόρινθον ποιῆσαι καὶ ἐλευθέραν ἀποδεῖξαι καὶ τῶν μὲν μιαιφόνων καθαράν, εὐνομίᾳ δὲ χρωμένην, ἄξιον εἶναι, εἰ μὲν δύναιντο καταπρᾶξαι ταῦτα, σωτῆρασ γενέσθαι τῆσ πατρίδοσ, εἰ δὲ μὴ δύναιντο, τῶν γε καλλίστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν ὀρεγομένουσ ἀξιεπαινοτάτησ τελευτῆσ τυχεῖν. οὕτω δὴ ἐπιχειρεῖτον ἄνδρε δύο, Πασίμηλόσ τε καὶ Ἀλκιμένησ, διαδύντε διὰ χειμάρρου συγγενέσθαι Πραξίτᾳ τῷ Λακεδαιμονίων πολεμάρχῳ, ὃσ ἐτύγχανε μετὰ τῆσ ἑαυτοῦ μόρασ φρουρῶν ἐν Σικυῶνι, καὶ εἶπον ὅτι δύναιντ’ ἂν παρασχεῖν αὐτῷ εἴσοδον εἰσ τὰ κατατείνοντα ἐπὶ Λέχαιον τείχη.

ὁ δὲ καὶ πρόσθεν γιγνώσκων τὼ ἄνδρε ἀξιοπίστω ὄντε, ἐπίστευσε, καὶ διαπραξάμενοσ ὥστε καὶ τὴν ἀπιέναι μέλλουσαν ἐκ Σικυῶνοσ μόραν καταμεῖναι, ἔπραττε τὴν εἴσοδον. ἐπεὶ δὲ τὼ ἄνδρε καὶ κατὰ τύχην καὶ κατ’ ἐπιμέλειαν ἐγενέσθην φύλακε κατὰ τὰσ πύλασ ταύτασ ἔνθαπερ τὸ τροπαῖον ἕστηκεν, οὕτω δὴ ἔχων ὁ Πραξίτασ ἔρχεται τήν τε μόραν καὶ Σικυωνίουσ καὶ Κορινθίων ὅσοι φυγάδεσ ὄντεσ ἐτύγχανον.

ἐπεὶ δ’ ἦν πρὸσ ταῖσ πύλαισ, φοβούμενοσ τὴν εἴσοδον, ἐβουλήθη τῶν πιστῶν ἄνδρα εἰσπέμψαι σκεψόμενον τὰ ἔνδον. τὼ δὲ εἰσηγαγέτην καὶ οὕτωσ ἁπλῶσ ἀπεδειξάτην ὥστε ὁ εἰσελθὼν ἐξήγγειλε πάντα εἶναι ἀδόλωσ οἱᾶ́περ ἐλεγέτην. ἐκ τούτου δ’ εἰσέρχεται.

ὡσ δὲ πολὺ διεχόντων τῶν τειχῶν ἀπ’ ἀλλήλων παραταττόμενοι ὀλίγοι ἑαυτοῖσ ἔδοξαν εἶναι, σταύρωμά τ’ ἐποιήσαντο καὶ τάφρον οἱάν ἐδύναντο πρὸ αὑτῶν, ἑώσ δὴ οἱ σύμμαχοι βοηθήσοιεν αὐτοῖσ. ἦν δὲ καὶ ὄπισθεν αὐτῶν ἐν τῷ λιμένι Βοιωτῶν φυλακή. τὴν μὲν οὖν ἐπὶ τῇ νυκτὶ ᾗ εἰσῆλθον ἡμέραν ἄμαχοι διήγαγον· τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἧκον οἱ Ἀργεῖοι πασσυδίᾳ βοηθοῦντεσ· καὶ εὑρόντεσ τεταγμένουσ Λακεδαιμονίουσ μὲν ἐπὶ τῷ δεξιῷ ἑαυτῶν, Σικυωνίουσ δὲ ἐχομένουσ, Κορινθίων δὲ τοὺσ φυγάδασ ὡσ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν πρὸσ τῷ ἑῴῳ τείχει, ἀντιτάττονται ἐχόμενοι δὲ τοῦ ἑῴου τείχουσ <οἱ> περὶ Ἰφικράτην μισθοφόροι, πρὸσ δὲ τούτοισ Ἀργεῖοι· εὐώνυμον δ’ εἶχον αὐτοῖσ Κορίνθιοι οἱ ἐκ τῆσ πόλεωσ. καταφρονήσαντεσ δὲ τῷ πλήθει εὐθὺσ ἐχώρουν·

καὶ τοὺσ μὲν Σικυωνίουσ ἐκράτησαν καὶ διασπάσαντεσ τὸ σταύρωμα ἐδίωκον ἐπὶ θάλατταν, καὶ ἐκεῖ πολλοὺσ αὐτῶν ἀπέκτειναν. Πασίμαχοσ δὲ ὁ ἱππαρμοστήσ, ἔχων ἱππέασ οὐ πολλούσ, ὡσ ἑώρα τοὺσ Σικυωνίουσ πιεζομένουσ, καταδήσασ ἀπὸ δένδρων τοὺσ ἵππουσ, καὶ ἀφελόμενοσ τὰσ ἀσπίδασ αὐτῶν, μετὰ τῶν ἐθελόντων ᾔει ἐναντίον τοῖσ Ἀργείοισ. οἱ δὲ Ἀργεῖοι ὁρῶντεσ τὰ σίγμα τὰ ἐπὶ τῶν ἀσπίδων, ὡσ Σικυωνίουσ οὐδὲν ἐφοβοῦντο. ἔνθα δὴ λέγεται εἰπὼν ὁ Πασίμαχοσ· Ναὶ τὼ σιώ, ὦ Ἀργεῖοι, ψευσεῖ ὑμὲ τὰ σίγμα ταῦτα, χωρεῖν ὁμόσε· καὶ οὕτω μαχόμενοσ μετ’ ὀλίγων πρὸσ πολλοὺσ ἀποθνῄσκει καὶ ἄλλοι τῶν περὶ αὐτόν. οἱ μέντοι φυγάδεσ τῶν Κορινθίων νικῶντεσ τοὺσ καθ’ αὑτοὺσ διέδυσαν ἄνω, καὶ ἐγένοντο ἐγγὺσ τοῦ περὶ τὸ ἄστυ κύκλου·

οἱ δ’ αὖ Λακεδαιμόνιοι ὡσ ᾔσθοντο κρατούμενα τὰ κατὰ τοὺσ Σικυωνίουσ, βοηθοῦσιν ἐξελθόντεσ, ἐν ἀριστερᾷ ἔχοντεσ τὸ σταύρωμα. οἵ γε μὴν Ἀργεῖοι ἐπεὶ ἤκουσαν ὄπισθεν ὄντασ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, στραφέντεσ δρόμῳ πάλιν ἐκ τοῦ σταυρώματοσ ἐξέπιπτον. καὶ οἱ μὲν ἐν δεξιᾷ ἔσχατοι αὐτῶν παιόμενοι εἰσ τὰ γυμνὰ ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἀπέθνῃσκον, οἱ δὲ πρὸσ τῷ τείχει ἁθρόοι σὺν πολλῷ ὄχλῳ πρὸσ τὴν πόλιν ἀπεχώρουν. ὡσ δ’ ἐνέτυχον τοῖσ φυγάσι τῶν Κορινθίων, καὶ ἔγνωσαν πολεμίουσ ὄντασ, ἀπέκλιναν πάλιν. ἐνταῦθα μέντοι οἱ μὲν κατὰ τὰσ κλίμακασ ἀναβαίνοντεσ ἥλλοντο κατὰ τοῦ τείχουσ καὶ διεφθείροντο, οἱ δὲ περὶ τὰσ κλίμακασ ὠθούμενοι καὶ παιόμενοι ἀπέθνῃσκον, οἱ δὲ καὶ καταπατούμενοι ὑπ’ ἀλλήλων ἀπεπνίγοντο. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι οὐκ ἠπόρουν τίνα ἀποκτείνοιεν·

ἔδωκε γὰρ τότε γε ὁ θεὸσ αὐτοῖσ ἔργον οἱο͂ν οὐδ’ ηὔξαντό ποτ’ ἄν. τὸ γὰρ ἐγχειρισθῆναι αὐτοῖσ πολεμίων πλῆθοσ πεφοβημένον, ἐκπεπληγμένον, τὰ γυμνὰ παρέχον, ἐπὶ τὸ μάχεσθαι οὐδένα τρεπόμενον, εἰσ δὲ τὸ ἀπόλλυσθαι πάντασ πάντα ὑπηρετοῦντασ, πῶσ οὐκ ἄν τισ θεῖον ἡγήσαιτο; τότε γοῦν οὕτωσ ἐν ὀλίγῳ πολλοὶ ἔπεσον ὥστε εἰθισμένοι ὁρᾶν οἱ ἄνθρωποι σωροὺσ σίτου, ξύλων, λίθων, τότε ἐθεάσαντο σωροὺσ νεκρῶν. ἀπέθανον δὲ καὶ οἱ ἐν τῷ λιμένι τῶν Βοιωτῶν φύλακεσ, οἱ μὲν ἐπὶ τῶν τειχῶν, οἱ δὲ ἐπὶ τὰ τέγη τῶν νεωσοίκων ἀναβάντεσ. μετὰ μὲν τοίνυν τοῦτο οἱ μὲν Κορίνθιοι καὶ Ἀργεῖοι τοὺσ νεκροὺσ ὑποσπόνδουσ ἀπήγοντο, οἱ δὲ σύμμαχοι τῶν Λακεδαιμονίων ἐβοήθουν.

ἐπεὶ δὲ ἡθροίσθησαν, ἔγνω Πραξίτασ πρῶτον μὲν τῶν τειχῶν καθελεῖν ὥστε δίοδον στρατοπέδῳ ἱκανὴν εἶναι, ἔπειτα δ’ ἀναλαβὼν τὸ στράτευμα ἦγε τὴν ἐπὶ Μέγαρα, καὶ αἱρεῖ προσβαλὼν πρῶτον μὲν Σιδοῦντα, ἔπειτα δὲ Κρομμυῶνα. καὶ ἐν τούτοισ τοῖσ τείχεσι καταστήσασ φρουροὺσ τοὔμπαλιν ἐπορεύετο· καὶ τειχίσασ Ἐπιείκειαν, ἵνα φρούριον εἰή πρὸ τῆσ φιλίασ τοῖσ συμμάχοισ, οὕτω διαφῆκε τὸ στράτευμα, καὶ αὐτὸσ τὴν ἐπὶ Λακεδαίμονα ἀπεχώρει. ἐκ δὲ τούτου στρατιαὶ μὲν μεγάλαι ἑκατέρων διεπέπαυντο, φρουροὺσ δὲ πέμπουσαι αἱ πόλεισ, αἱ μὲν εἰσ Κόρινθον, αἱ δὲ εἰσ Σικυῶνα, ἐφύλαττον τὰ τείχη·

μισθοφόρουσ γε μὴν ἑκάτεροι ἔχοντεσ διὰ τούτων ἐρρωμένωσ ἐπολέμουν. ἔνθα δὴ καὶ Ἰφικράτησ εἰσ Φλειοῦντα ἐμβαλὼν καὶ ἐνεδρευσάμενοσ, ὀλίγοισ δὲ λεηλατῶν, βοηθησάντων τῶν ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀφυλάκτωσ, ἀπέκτεινε τοσούτουσ ὥστε καὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ πρόσθεν οὐ δεχόμενοι εἰσ τὸ τεῖχοσ οἱ Φλειάσιοι, φοβούμενοι μὴ τοὺσ φάσκοντασ ἐπὶ λακωνισμῷ φεύγειν κατάγοιεν, τότε οὕτω κατεπλάγησαν τοὺσ ἐκ Κορίνθου ὥστε μετεπέμψαντό τε τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, καὶ τὴν πόλιν καὶ τὴν ἄκραν φυλάττειν αὐτοῖσ παρέδωκαν.

οἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι, καίπερ εὐνοϊκῶσ ἔχοντεσ τοῖσ φυγάσιν, ὅσον χρόνον εἶχον αὐτῶν τὴν πόλιν, οὐδ’ ἐμνήσθησαν παντάπασι περὶ καθόδου φυγάδων, ἀλλ’ ἐπεὶ ἀναθαρρῆσαι ἐδόκει ἡ πόλισ, ἐξῆλθον καὶ τὴν πόλιν καὶ τοὺσ νόμουσ παραδόντεσ οἱάνπερ καὶ παρέλαβον. οἱ δ’ αὖ περὶ τὸν Ἰφικράτην πολλαχόσε καὶ τῆσ Ἀρκαδίασ ἐμβαλόντεσ ἐλεηλάτουν τε καὶ προσέβαλλον πρὸσ τὰ τείχη·

ἔξω γὰρ οἱ τῶν Ἀρκάδων ὁπλῖται παντάπασιν οὐκ ἀντεξῇσαν· οὕτω τοὺσ πελταστὰσ ἐπεφόβηντο. τοὺσ μέντοι Λακεδαιμονίουσ οὕτωσ αὖ οἱ πελτασταὶ ἐδεδίεσαν ὡσ ἐντὸσ ἀκοντίσματοσ οὐ προσῇσαν τοῖσ ὁπλίταισ· ἤδη γάρ ποτε καὶ ἐκ τοσούτου διώξαντεσ οἱ νεώτεροι τῶν Λακεδαιμονίων ἑλόντεσ ἀπέκτεινάν τινασ αὐτῶν. καταφρονοῦντεσ δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν πελταστῶν, ἔτι μᾶλλον τῶν ἑαυτῶν συμμάχων κατεφρόνουν·

καὶ γὰρ οἱ Μαντινεῖσ βοηθήσαντέσ ποτε, ἐπεκδραμόντεσ πελτασταῖσ ἐκ τοῦ ἐπὶ Λέχαιον τείνοντοσ τείχουσ, ἀκοντιζόμενοι ἐνέκλινάν τε καὶ ἀπέθανόν τινεσ αὐτῶν φεύγοντεσ· ὥστε οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι καὶ ἐπισκώπτειν ἐτόλμων ὡσ οἱ σύμμαχοι φοβοῖντο τοὺσ πελταστὰσ ὥσπερ μορμόνασ παιδάρια. αὐτοὶ δὲ ἐκ τοῦ Λεχαίου ὁρμώμενοι σὺν μόρᾳ καὶ τοῖσ Κορινθίων φυγάσι κύκλῳ περὶ τὸ ἄστυ τῶν Κορινθίων ἐστρατεύοντο· οἱ δ’ αὖ Ἀθηναῖοι φοβούμενοι τὴν ῥώμην τῶν Λακεδαιμονίων, μὴ ἐπεὶ τὰ μακρὰ τείχη τῶν Κορινθίων διῄρητο, ἔλθοιεν ἐπὶ σφᾶσ, ἡγήσαντο κράτιστον εἶναι ἀνατειχίσαι τὰ διῃρημένα ὑπὸ Πραξίτα τείχη.

καὶ ἐλθόντεσ πανδημεὶ μετὰ λιθολόγων καὶ τεκτόνων τὸ μὲν πρὸσ Σικυῶνοσ καὶ πρὸσ ἑσπέρασ ἐν ὀλίγαισ ἡμέραισ πάνυ καλὸν ἐξετείχισαν, τὸ δὲ ἑῷον μᾶλλον κατὰ ἡσυχίαν ἐτείχιζον. οἱ δ’ αὖ Λακεδαιμόνιοι ἐνθυμηθέντεσ τοὺσ Ἀργείουσ τὰ μὲν οἴκοι καρπουμένουσ, ἡδομένουσ δὲ τῷ πολέμῳ, στρατεύουσιν ἐπ’ αὐτούσ.

Ἀγησίλαοσ δ’ ἡγεῖτο, καὶ δῃώσασ πᾶσαν αὐτῶν τὴν χώραν, εὐθὺσ ἐκεῖθεν ὑπερβαλὼν κατὰ Τενέαν εἰσ Κόρινθον αἱρεῖ τὰ ἀνοικοδομηθέντα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων τείχη. παρεγένετο δὲ αὐτῷ καὶ ἁδελφὸσ Τελευτίασ κατὰ θάλατταν, ἔχων τριήρεισ περὶ δώδεκα· ὥστε μακαρίζεσθαι αὐτῶν τὴν μητέρα, ὅτι τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὧν ἔτεκεν ὁ μὲν κατὰ γῆν τὰ τείχη τῶν πολεμίων, ὁ δὲ κατὰ θάλατταν τὰσ ναῦσ καὶ τὰ νεώρια ᾕρηκε. καὶ τότε μὲν ταῦτα πράξασ ὁ Ἀγησίλαοσ τό τε τῶν συμμάχων στράτευμα διῆκε καὶ τὸ πολιτικὸν οἴκαδε ἀπήγαγεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION