헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί4́8́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 8)

καὶ ὁ μὲν δὴ κατὰ γῆν πόλεμοσ οὕτωσ ἐπολεμεῖτο. ἐν ᾧ δὲ πάντα ταῦτα ἐπράττετο, τὰ κατὰ θάλατταν αὖ καὶ τὰσ πρὸσ θαλάττῃ πόλεισ γενόμενα διηγήσομαι, καὶ τῶν πράξεων τὰσ μὲν ἀξιομνημονεύτουσ γράψω, τὰσ δὲ μὴ ἀξίασ λόγου παρήσω. πρῶτον μὲν τοίνυν Φαρνάβαζοσ καὶ Κόνων, ἐπεὶ ἐνίκησαν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ τῇ ναυμαχίᾳ, περιπλέοντεσ καὶ τὰσ νήσουσ καὶ πρὸσ τὰσ ἐπιθαλαττιδίασ πόλεισ τούσ τε Λακωνικοὺσ ἁρμοστὰσ ἐξήλαυνον καὶ παρεμυθοῦντο τὰσ πόλεισ ὡσ οὔτε ἀκροπόλεισ ἐντειχίσοιεν ἐάσοιέν τε αὐτονόμουσ. οἱ δ’ ἀκούοντεσ ταῦτα ἥδοντό τε καὶ ἐπῄνουν καὶ ξένια προθύμωσ ἔπεμπον τῷ Φαρναβάζῳ.

καὶ γὰρ ὁ Κόνων τὸν Φαρνάβαζον ἐδίδασκεν ὡσ οὕτω μὲν ποιοῦντι πᾶσαι αὐτῷ αἱ πόλεισ φίλιαι ἔσοιντο, εἰ δὲ δουλοῦσθαι βουλόμενοσ φανερὸσ ἔσοιτο, ἔλεγεν ὡσ μία ἑκάστη πολλὰ πράγματα ἱκανὴ εἰή παρέχειν καὶ κίνδυνοσ εἰή μὴ καὶ οἱ Ἕλληνεσ, εἰ ταῦτα αἴσθοιντο, συσταῖεν. ταῦτα μὲν οὖν ἐπείθετο ὁ Φαρνάβαζοσ.

ἀποβὰσ δ’ εἰσ Ἔφεσον τῷ μὲν Κόνωνι δοὺσ τετταράκοντα τριήρεισ εἰσ Σηστὸν εἶπεν ἀπαντᾶν, αὐτὸσ δὲ πεζῇ παρῄει ἐπὶ τὴν αὑτοῦ ἀρχήν. καὶ γὰρ ὁ Δερκυλίδασ, ὅσπερ καὶ πάλαι πολέμιοσ ἦν αὐτῷ, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν, ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, καὶ οὐχ ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἁρμοσταὶ ἐξέλιπεν, ἀλλὰ κατέσχε τὴν Ἄβυδον καὶ διέσῳζε φίλην τοῖσ Λακεδαιμονίοισ. καὶ γὰρ συγκαλέσασ τοὺσ Ἀβυδηνοὺσ ἔλεξε τοιάδε. Ὦ ἄνδρεσ, νῦν ἔξεστιν ὑμῖν καὶ πρόσθεν φίλοισ οὖσι τῇ πόλει ἡμῶν εὐεργέτασ φανῆναι τῶν Λακεδαιμονίων.

καὶ γὰρ τὸ μὲν ἐν ταῖσ εὐπραξίαισ πιστοὺσ φαίνεσθαι οὐδὲν θαυμαστόν· ὅταν δέ τινεσ ἐν συμφοραῖσ γενομένων φίλων βέβαιοι φανῶσι, τοῦτ’ εἰσ τὸν ἅπαντα χρόνον μνημονεύεται. ἔστι δὲ οὐχ οὕτωσ ἔχον <ὡσ>, εἰ τῇ ναυμαχίᾳ ἐκρατήθημεν, οὐδὲν ἄρα ἔτι ἐσμέν· ἀλλὰ καὶ τὸ πρόσθεν δήπου, Ἀθηναίων ἀρχόντων τῆσ θαλάττησ, ἱκανὴ ἦν ἡ ἡμετέρα πόλισ καὶ εὖ φίλουσ καὶ κακῶσ ἐχθροὺσ ποιεῖν. ὅσῳ δὲ μᾶλλον αἱ ἄλλαι πόλεισ σὺν τῇ τύχῃ ἀπεστράφησαν ἡμῶν, τοσούτῳ ὄντωσ ἡ ὑμετέρα πιστότησ μείζων φανείη ἄν. εἰ δέ τισ τοῦτο φοβεῖται, μὴ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἐνθάδε πολιορκώμεθα, ἐννοείτω ὅτι Ἑλληνικὸν μὲν οὔπω ναυτικόν ἐστιν ἐν τῇ θαλάττῃ, οἱ δὲ βάρβαροι εἰ ἐπιχειρήσουσι τῆσ θαλάττησ ἄρχειν, οὐκ ἀνέξεται ταῦτα ἡ Ἑλλάσ· ὥσθ’ ἑαυτῇ ἐπικουροῦσα καὶ ὑμῖν σύμμαχοσ γενήσεται. οἱ μὲν δὴ ταῦτα ἀκούοντεσ οὐκ ἀκόντωσ ἀλλὰ προθύμωσ ἐπείσθησαν·

καὶ τοὺσ μὲν ἰόντασ ἁρμοστὰσ φίλωσ ἐδέχοντο, τοὺσ δὲ ἀπόντασ μετεπέμποντο. ὁ δὲ Δερκυλίδασ, ὡσ συνελέγησαν πολλοὶ καὶ χρήσιμοι ἄνδρεσ εἰσ τὴν πόλιν, διαβὰσ καὶ εἰσ Σηστόν, καταντικρὺ ὄντα Ἀβύδου καὶ ἀπέχοντα οὐ πλέον ὀκτὼ σταδίων, ὅσοι τε διὰ Λακεδαιμονίουσ γῆν ἔσχον ἐν Χερρονήσῳ, ἥθροιζε, καὶ ὅσοι αὖ ἐκ τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ πόλεων ἁρμοσταὶ ἐξέπιπτον, καὶ τούτουσ ἐδέχετο, λέγων ὅτι οὐδ’ ἐκείνουσ ἀθυμεῖν δεῖ, ἐννοουμένουσ ὅτι καὶ ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ἣ ἐξ ἀρχῆσ βασιλέωσ ἐστί, καὶ Τῆμνοσ, οὐ μεγάλη πόλισ, καὶ Αἰγαιεῖσ καὶ ἄλλα γε χωρία δύνανται οἰκεῖν οὐχ ὑπήκοοι ὄντεσ βασιλέωσ. καίτοι, ἔφη, ποῖον μὲν <ἂν> ἰσχυρότερον Σηστοῦ λάβοιτε χωρίον, ποῖον δὲ δυσπολιορκητότερον; ὃ καὶ νεῶν καὶ πεζῶν δεῖται, εἰ μέλλοι πολιορκηθήσεσθαι. τούτουσ αὖ τοιαῦτα λέγων ἔσχε τοῦ ἐκπεπλῆχθαι.

ὁ δὲ Φαρνάβαζοσ ἐπεὶ ηὑρ͂ε τήν τε Ἄβυδον καὶ τὸν Σηστὸν οὕτωσ ἔχοντα, προηγόρευεν αὐτοῖσ ὡσ εἰ μὴ ἐκπέμψοιεν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, πόλεμον ἐξοίσει πρὸσ αὐτούσ. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἐπείθοντο, Κόνωνι μὲν προσέταξε κωλύειν αὐτοὺσ τὴν θάλατταν πλεῖν, αὐτὸσ δὲ ἐδῄου τὴν τῶν Ἀβυδηνῶν χώραν. ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἐπέραινε πρὸσ τὸ καταστρέφεσθαι, αὐτὸσ μὲν ἐπ’ οἴκου ἀπῆλθε, τὸν δὲ Κόνωνα ἐκέλευεν εὐτρεπίζεσθαι τὰσ καθ’ Ἑλλήσποντον πόλεισ, ὅπωσ εἰσ τὸ ἐάρ ὅτι πλεῖστον ναυτικὸν ἁθροισθείη. ὀργιζόμενοσ γὰρ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀνθ’ ὧν ἐπεπόνθει περὶ παντὸσ ἐποιεῖτο ἐλθεῖν τε εἰσ τὴν χώραν αὐτῶν καὶ τιμωρήσασθαι ὅ τι δύναιτο. καὶ τὸν μὲν χειμῶνα ἐν τοιούτοισ ὄντεσ διῆγον·

ἅμα δὲ τῷ ἐάρι ναῦσ τε πολλὰσ συμπληρώσασ καὶ ξενικὸν προσμισθωσάμενοσ ἔπλευσεν ὁ Φαρνάβαζόσ τε καὶ ὁ Κόνων μετ’ αὐτοῦ διὰ νήσων εἰσ Μῆλον, ἐκεῖθεν δὲ ὁρμώμενοι εἰσ τὴν Λακεδαίμονα. καταπλεύσασ δὲ πρῶτον μὲν εἰσ Φαρὰσ ἐδῄωσε ταύτην τὴν χώραν, ἔπειτα καὶ ἄλλοσε ἀποβαίνων τῆσ παραθαλαττίασ ἐκακούργει ὅ τι ἐδύνατο. φοβούμενοσ δὲ τήν τε ἀλιμενότητα τῆσ χώρασ καὶ τὰ τῆσ βοηθείασ καὶ τὴν σπανοσιτίαν, ταχύ τε ἀνέστρεψε καὶ ἀποπλέων ὡρμίσθη τῆσ Κυθηρίασ εἰσ Φοινικοῦντα. ἐπεὶ δὲ οἱ ἔχοντεσ τὴν πόλιν τῶν Κυθηρίων φοβηθέντεσ μὴ κατὰ κράτοσ ἁλοῖεν ἐξέλιπον τὰ τείχη, ἐκείνουσ μὲν ὑποσπόνδουσ ἀφῆκεν εἰσ τὴν Λακωνικήν, αὐτὸσ δ’ ἐπισκευάσασ τὸ τῶν Κυθηρίων τεῖχοσ φρουρούσ τε καὶ Νικόφημον Ἀθηναῖον ἁρμοστὴν ἐν τοῖσ Κυθήροισ κατέλιπε.

ταῦτα δὲ ποιήσασ καὶ εἰσ Ἰσθμὸν τῆσ Κορινθίασ καταπλεύσασ, καὶ παρακελευσάμενοσ τοῖσ συμμάχοισ προθύμωσ τε πολεμεῖν καὶ ἄνδρασ πιστοὺσ φαίνεσθαι βασιλεῖ, καταλιπὼν αὐτοῖσ χρήματα ὅσα εἶχεν, ᾤχετο ἐπ’ οἴκου ἀποπλέων. λέγοντοσ δὲ τοῦ Κόνωνοσ <ὡσ> εἰ ἐῴη αὐτὸν ἔχειν τὸ ναυτικόν, θρέψοι μὲν ἀπὸ τῶν νήσων, καταπλεύσασ δ’ εἰσ τὴν πατρίδα συναναστήσοι τά τε μακρὰ τείχη τοῖσ Ἀθηναίοισ καὶ τὸ περὶ τὸν Πειραιᾶ τεῖχοσ, οὗ εἰδέναι ἔφη ὅτι Λακεδαιμονίοισ οὐδὲν ἂν βαρύτερον γένοιτο, καὶ τοῦτο οὖν, ἔφη, σὺ τοῖσ μὲν Ἀθηναίοισ κεχαρισμένοσ ἔσει, τοὺσ δὲ Λακεδαιμονίουσ τετιμωρημένοσ·

ἐφ’ ᾧ γὰρ πλεῖστα ἐπόνησαν, ἀτελὲσ αὐτοῖσ ποιήσεισ. ὁ δὲ Φαρνάβαζοσ ἀκούσασ ταῦτα ἀπέστειλεν αὐτὸν προθύμωσ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, καὶ χρήματα προσέθηκεν αὐτῷ εἰσ τὸν ἀνατειχισμόν. ὁ δὲ ἀφικόμενοσ πολὺ τοῦ τείχουσ ὤρθωσε, τά τε αὑτοῦ πληρώματα παρέχων καὶ τέκτοσι καὶ λιθολόγοισ μισθὸν διδούσ, καὶ ἄλλο εἴ τι ἀναγκαῖον ἦν, δαπανῶν.

ἦν μέντοι τοῦ τείχουσ ἃ καὶ αὐτοὶ Ἀθηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ ἄλλαι πόλεισ ἐθελούσιαι συνετείχισαν. οἱ μέντοι Κορίνθιοι ἀφ’ ὧν ὁ Φαρνάβαζοσ κατέλιπε χρημάτων ναῦσ πληρώσαντεσ καὶ Ἀγαθῖνον ναύαρχον ἐπιστήσαντεσ ἐθαλαττοκράτουν ἐν τῷ περὶ Ἀχαί̈αν καὶ Λέχαιον κόλπῳ. ἀντεπλήρωσαν δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι ναῦσ, ὧν Ποδάνεμοσ ἦρχεν. ἐπεὶ δὲ οὗτοσ ἐν προσβολῇ τινι γενομένῃ ἀπέθανε, καὶ Πόλλισ αὖ ἐπιστολεὺσ ὢν τρωθεὶσ ἀπῆλθεν, Ἡριππίδασ ταύτασ ἀναλαμβάνει τὰσ ναῦσ.

Πρόαινοσ μέντοι Κορίνθιοσ τὰσ παρ’ Ἀγαθίνου παραλαβὼν ναῦσ ἐξέλιπε τὸ Ῥίον· Λακεδαιμόνιοι δ’ αὐτὸ παρέλαβον. μετὰ δὲ τοῦτο Τελευτίασ ἐπὶ τὰσ Ἡριππίδου ναῦσ ἦλθε, καὶ οὗτοσ αὖ τοῦ κόλπου πάλιν ἐκράτει. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀκούοντεσ ὅτι Κόνων καὶ τὸ τεῖχοσ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐκ τῶν βασιλέωσ χρημάτων ἀνορθοίη καὶ τὸ ναυτικὸν ἀπὸ τῶν ἐκείνου τρέφων τάσ τε νήσουσ καὶ τὰσ ἐν τῇ ἠπείρῳ παρὰ θάλατταν πόλεισ Ἀθηναίοισ εὐτρεπίζοι, ἐνόμισαν, εἰ ταῦτα διδάσκοιεν Τιρίβαζον βασιλέωσ ὄντα στρατηγόν, ἢ καὶ ἀποστῆσαι ἂν πρὸσ ἑαυτοὺσ τὸν Τιρίβαζον ἢ παῦσαί γ’ ἂν τὸ Κόνωνοσ ναυτικὸν τρέφοντα.

γνόντεσ δὲ οὕτω, πέμπουσιν Ἀνταλκίδαν πρὸσ τὸν Τιρίβαζον, προστάξαντεσ αὐτῷ ταῦτα διδάσκειν καὶ πειρᾶσθαι εἰρήνην τῇ πόλει ποιεῖσθαι πρὸσ βασιλέα. αἰσθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι ἀντιπέμπουσι πρέσβεισ μετὰ Κόνωνοσ Ἑρμογένη καὶ Δίωνα καὶ Καλλισθένη καὶ Καλλιμέδοντα.

συμπαρεκάλεσαν δὲ καὶ ἀπὸ τῶν συμμάχων πρέσβεισ· καὶ παρεγένοντο ἀπό τε Βοιωτῶν καὶ Κορίνθου καὶ Ἄργουσ. ἐπεὶ δ’ ἐκεῖ ἦσαν, ὁ μὲν Ἀνταλκίδασ ἔλεγε πρὸσ τὸν Τιρίβαζον ὅτι εἰρήνησ δεόμενοσ ἥκοι τῇ πόλει πρὸσ βασιλέα, καὶ ταύτησ οἱάσπερ βασιλεὺσ ἐπεθύμει.

τῶν τε γὰρ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἑλληνίδων πόλεων Λακεδαιμονίουσ βασιλεῖ οὐκ ἀντιποιεῖσθαι, τάσ τε νήσουσ ἁπάσασ καὶ τὰσ ἄλλασ πόλεισ ἀρκεῖν σφίσιν αὐτονόμουσ εἶναι. καίτοι, ἔφη, τοιαῦτα ἐθελόντων ἡμῶν, τίνοσ ἂν ἕνεκα πρὸσ ἡμᾶσ οἱ Ἕλληνεσ ἢ βασιλεὺσ πολεμίη ἢ χρήματα δαπανῴη; καὶ γὰρ οὐδ’ ἐπὶ βασιλέα στρατεύεσθαι δυνατὸν οὔτε Ἀθηναίοισ μὴ ἡγουμένων ἡμῶν οὔθ’ ἡμῖν αὐτονόμων οὐσῶν τῶν πόλεων. τῷ μὲν δὴ Τιριβάζῳ ἀκούοντι ἰσχυρῶσ ἤρεσκον οἱ τοῦ Ἀνταλκίδου λόγοι·

τοῖσ δὲ ἐναντίοισ λόγοι ταῦτ’ ἦν. οἵ τε γὰρ Ἀθηναῖοι ἐφοβοῦντο συνθέσθαι αὐτονόμουσ εἶναι τὰσ νήσουσ, μὴ Λήμνου καὶ Ἴμβρου καὶ Σκύρου στερηθεῖεν, οἵ τε Θηβαῖοι, μὴ ἀναγκασθείησαν ἀφεῖναι τὰσ Βοιωτίασ πόλεισ αὐτονόμουσ, οἵ τ’ Ἀργεῖοι, οὗ ἐπεθύμουν, οὐκ ἐνόμιζον ἂν τὴν Κόρινθον δύνασθαι ὡσ Ἄργοσ ἔχειν τοιούτων συνθηκῶν καὶ σπονδῶν γενομένων. αὕτη μὲν ἡ εἰρήνη οὕτωσ ἐγένετο ἀτελήσ, καὶ ἀπῆλθον οἴκαδε ἕκαστοσ. ὁ μέντοι Τιρίβαζοσ τὸ μὲν ἄνευ βασιλέωσ μετὰ Λακεδαιμονίων γενέσθαι οὐκ ἀσφαλὲσ αὑτῷ ἡγεῖτο εἶναι·

λάθρᾳ γε μέντοι ἔδωκε χρήματα Ἀνταλκίδᾳ, ὅπωσ ἂν πληρωθέντοσ ναυτικοῦ ὑπὸ Λακεδαιμονίων οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν μᾶλλον τῆσ εἰρήνησ προσδέοιντο, καὶ τὸν Κόνωνα ὡσ ἀδικοῦντά τε βασιλέα καὶ ἀληθῆ λεγόντων Λακεδαιμονίων εἶρξε. ταῦτα δὲ ποιήσασ ἀνέβαινε πρὸσ βασιλέα, φράσων ἅ τε λέγοιεν οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ ὅτι Κόνωνα συνειληφὼσ εἰή ὡσ ἀδικοῦντα, καὶ ἐρωτήσων τί χρὴ ποιεῖν περὶ τούτων ἁπάντων. καὶ βασιλεὺσ μέν, ὡσ Τιρίβαζοσ ἄνω παρ’ αὐτῷ ἦν, Στρούθαν καταπέμπει ἐπιμελησόμενον τῶν κατὰ θάλατταν.

ὁ μέντοι Στρούθασ ἰσχυρῶσ τοῖσ Ἀθηναίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ τὴν γνώμην προσεῖχε, μεμνημένοσ ὅσα κακὰ ἐπεπόνθει ἡ βασιλέωσ χώρα ὑπ’ Ἀγησιλάου. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἐπεὶ ἑώρων τὸν Στρούθαν πρὸσ ἑαυτοὺσ μὲν πολεμικῶσ ἔχοντα, πρὸσ δὲ τοὺσ Ἀθηναίουσ φιλικῶσ, Θίβρωνα πέμπουσιν ἐπὶ πολέμῳ πρὸσ αὐτόν. ὁ δὲ διαβάσ τε καὶ ὁρμώμενοσ ἐξ Ἐφέσου τε καὶ τῶν ἐν Μαιάνδρου πεδίῳ πόλεων Πριήνησ τε καὶ Λευκόφρυοσ καὶ Ἀχιλλείου, ἔφερε καὶ ἦγε τὴν βασιλέωσ. προϊόντοσ δὲ τοῦ χρόνου κατανοήσασ ὁ Στρούθασ ὅτι Θίβρων βοηθοίη ἑκάστοτε ἀτάκτωσ καὶ καταφρονητικῶσ, ἔπεμψεν ἱππέασ εἰσ τὸ πεδίον καὶ καταδραμόντασ ἐκέλευσε περιβαλλομένουσ ἐλαύνειν ὅ τι δύναιντο.

ὁ δὲ Θίβρων ἐτύγχανεν ἐξ ἀρίστου διασκηνῶν μετὰ Θερσάνδρου τοῦ αὐλητοῦ. ἦν γὰρ ὁ Θέρσανδροσ οὐ μόνον αὐλητὴσ ἀγαθόσ, ἀλλὰ καὶ ἀλκῆσ ἰσχύοσ, ἅτε λακωνίζων, ἀντεποιεῖτο. ὁ δὲ Στρούθασ, ἰδὼν ἀτάκτωσ τε βοηθοῦντασ καὶ ὀλίγουσ τοὺσ πρώτουσ, ἐπιφαίνεται πολλούσ τε ἔχων καὶ συντεταγμένουσ ἱππέασ.

καὶ Θίβρωνα μὲν καὶ Θέρσανδρον πρώτουσ ἀπέκτειναν· ἐπεὶ δ’ οὗτοι ἔπεσον, ἐτρέψαντο καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα, καὶ διώκοντεσ παμπλήθεισ κατέβαλον, ἦσαν δὲ καὶ οἳ ἐσώθησαν αὐτῶν εἰσ τὰσ φιλίασ πόλεισ, καὶ πλείουσ διὰ τὸ ὀψὲ αἰσθέσθαι τῆσ βοηθείασ. πολλάκισ γάρ, καὶ τότε, οὐδὲ παραγγείλασ τὴν βοήθειαν ἐποιήσατο. καὶ ταῦτα μὲν οὕτωσ ἐγεγένητο. ἐπεὶ δ’ ἦλθον εἰσ Λακεδαίμονα οἱ ἐκπεπτωκότεσ Ῥοδίων ὑπὸ τοῦ δήμου, ἐδίδασκον ὡσ οὐκ ἄξιον εἰή περιιδεῖν Ἀθηναίουσ Ῥόδον καταστρεψαμένουσ καὶ τοσαύτην δύναμιν συνθεμένουσ.

γνόντεσ οὖν οἱ Λακεδαιμόνιοι ὡσ εἰ μὲν ὁ δῆμοσ κρατήσοι, Ἀθηναίων ἔσται Ῥόδοσ ἅπασα, εἰ δὲ οἱ πλουσιώτεροι, ἑαυτῶν, ἐπλήρωσαν αὐτοῖσ ναῦσ ὀκτώ, ναύαρχον δὲ Ἔκδικον ἐπέστησαν. συνεξέπεμψαν δ’ ἐπὶ τούτων τῶν νεῶν καὶ Διφρίδαν.

ἐκέλευσαν δ’ αὐτὸν διαβάντα εἰσ τὴν Ἀσίαν τάσ τε Θίβρωνα ὑποδεξαμένασ πόλεισ διασῴζειν, καὶ στράτευμα τὸ περισωθὲν ἀναλαβόντα καὶ ἄλλο, εἴ ποθεν δύναιτο, συλλέξαντα πολεμεῖν πρὸσ Στρούθαν. ὁ μὲν δὴ Διφρίδασ ταῦτ’ ἐποίει, καὶ τά τ’ ἄλλα ἐπετύγχανε καὶ Τιγράνην τὸν τὴν Στρούθα ἔχοντα θυγατέρα πορευόμενον εἰσ Σάρδεισ λαμβάνει σὺν αὐτῇ τῇ γυναικί, καὶ χρημάτων πολλῶν ἀπέλυσεν· ὥστ’ εὐθὺσ ἐντεῦθεν εἶχε μισθοδοτεῖν. ἦν δ’ οὗτοσ ἁνὴρ εὔχαρίσ τε οὐχ ἧττον τοῦ Θίβρωνοσ, μᾶλλόν τε συντεταγμένοσ καὶ ἐγχειρητικώτεροσ στρατηγόσ.

οὐδὲ γὰρ ἐκράτουν αὐτοῦ αἱ τοῦ σώματοσ ἡδοναί, ἀλλ’ ἀεὶ πρὸσ ᾧ εἰή ἔργῳ, τοῦτο ἔπραττεν. ὁ δ’ Ἔκδικοσ ἐπεὶ εἰσ τὴν Κνίδον ἔπλευσε καὶ ἐπύθετο τὸν ἐν τῇ Ῥόδῳ δῆμον πάντα κατέχοντα, καὶ κρατοῦντα καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν διέπλεον διπλασίαισ τριήρεσιν ἢ αὐτὸσ εἶχεν, ἡσυχίαν ἦγεν ἐν τῇ Κνίδῳ. οἱ δ’ αὖ Λακεδαιμόνιοι ἐπεὶ ᾔσθοντο αὐτὸν ἐλάττω ἔχοντα δύναμιν ἢ ὥστε τοὺσ φίλουσ ὠφελεῖν, ἐκέλευσαν τὸν Τελευτίαν σὺν ταῖσ δώδεκα ναυσὶν αἷσ εἶχεν ἐν τῷ περὶ Ἀχαί̈αν καὶ Λέχαιον κόλπῳ περιπλεῖν πρὸσ τὸν Ἔκδικον, κἀκεῖνον μὲν ἀποπέμψαι, αὐτὸν δὲ τῶν τε βουλομένων φίλων εἶναι ἐπιμελεῖσθαι καὶ τοὺσ πολεμίουσ ὅ τι δύναιτο κακὸν ποιεῖν.

ὁ δὲ Τελευτίασ ἐπειδὴ ἀφίκετο εἰσ τὴν Σάμον, προσλαβὼν ἐκεῖθεν ναῦσ ἔπλευσεν εἰσ Κνίδον, ὁ δ’ Ἔκδικοσ οἴκαδε. αὐτὸσ δ’ ἔπλει εἰσ τὴν Ῥόδον, ἤδη ἔχων ναῦσ ἑπτὰ καὶ εἴκοσι·

πλέων δὲ περιτυγχάνει Φιλοκράτει τῷ Ἐφιάλτου πλέοντι μετὰ δέκα τριήρων Ἀθήνηθεν εἰσ Κύπρον ἐπὶ συμμαχίᾳ τῇ Εὐαγόρου, καὶ λαμβάνει πάσασ, ὑπεναντιώτατα δὴ ταῦτα ἀμφότεροι ἑαυτοῖσ πράττοντεσ· οἵ τε γὰρ Ἀθηναῖοι φίλῳ χρώμενοι βασιλεῖ συμμαχίαν ἔπεμπον Εὐαγόρᾳ τῷ πολεμοῦντι πρὸσ βασιλέα, ὅ τε Τελευτίασ Λακεδαιμονίων πολεμούντων βασιλεῖ τοὺσ πλέοντασ ἐπὶ τῷ ἐκείνου πολέμῳ διέφθειρεν. ἐπαναπλεύσασ δ’ εἰσ Κνίδον καὶ διαθέμενοσ ἃ ἔλαβεν, εἰσ Ῥόδον αὖ ἀφικόμενοσ ἐβοήθει τοῖσ τὰ αὐτῶν φρονοῦσιν. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι νομίσαντεσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ πάλιν δύναμιν κατασκευάζεσθαι ἐν τῇ θαλάττῃ, ἀντεκπέμπουσι Θρασύβουλον τὸν Στειριέα σὺν τετταράκοντα ναυσίν.

ὁ δ’ ἐκπλεύσασ τῆσ μὲν εἰσ Ῥόδον βοηθείασ ἐπέσχε, νομίζων οὔτ’ ἂν αὐτὸσ ῥᾳδίωσ τιμωρήσασθαι τοὺσ φίλουσ τῶν Λακεδαιμονίων τεῖχοσ ἔχοντασ καὶ Τελευτίου σὺν ναυσὶ παρόντοσ συμμάχου αὐτοῖσ, οὔτ’ ἂν τοὺσ σφετέρουσ φίλουσ ὑπὸ τοῖσ πολεμίοισ γενέσθαι, τάσ τε πόλεισ ἔχοντασ καὶ πολὺ πλείουσ ὄντασ καὶ μάχῃ κεκρατηκότασ· εἰσ δὲ τὸν Ἑλλήσποντον πλεύσασ καὶ οὐδενὸσ ἀντιπάλου παρόντοσ ἐνόμισε καταπρᾶξαι ἄν τι τῇ πόλει ἀγαθόν.

καὶ οὕτω δὴ πρῶτον μὲν καταμαθὼν στασιάζοντασ Ἀμήδοκόν τε τὸν Ὀδρυσῶν βασιλέα καὶ Σεύθην τὸν ἐπὶ θαλάττῃ ἄρχοντα ἀλλήλοισ μὲν διήλλαξεν αὐτούσ, Ἀθηναίοισ δὲ φίλουσ καὶ συμμάχουσ ἐποίησε, νομίζων καὶ τὰσ ὑπὸ τῇ Θρᾴκῃ οἰκούσασ Ἑλληνίδασ πόλεισ φίλων ὄντων τούτων μᾶλλον προσέχειν ἂν τοῖσ Ἀθηναίοισ τὸν νοῦν. ἐχόντων δὲ τούτων τε καλῶσ καὶ τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεων διὰ τὸ βασιλέα φίλον τοῖσ Ἀθηναίοισ εἶναι, πλεύσασ εἰσ Βυζάντιον ἀπέδοτο τὴν δεκάτην τῶν ἐκ τοῦ Πόντου πλεόντων.

μετέστησε δὲ ἐξ ὀλιγαρχίασ εἰσ τὸ δημοκρατεῖσθαι τοὺσ Βυζαντίουσ· ὥστε οὐκ ἀχθεινῶσ ἑώρα ὁ τῶν Βυζαντίων δῆμοσ Ἀθηναίουσ ὅτι πλείστουσ παρόντασ ἐν τῇ πόλει. ταῦτα δὲ πράξασ καὶ Καλχηδονίουσ φίλουσ προσποιησάμενοσ ἀπέπλει ἔξω τοῦ Ἑλλησπόντου.

ἐπιτυχὼν δ’ ἐν τῇ Λέσβῳ ταῖσ πόλεσι πάσαισ πλὴν Μυτιληναίων λακωνιζούσαισ, ἐπ’ οὐδεμίαν αὐτῶν ᾔει, πρὶν ἐν Μυτιλήνῃ συντάξασ τούσ τε ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ νεῶν τετρακοσίουσ ὁπλίτασ καὶ τοὺσ ἐκ τῶν πόλεων φυγάδασ, ὅσοι εἰσ Μυτιλήνην κατεπεφεύγεσαν, καὶ αὐτῶν δὲ Μυτιληναίων τοὺσ ἐρρωμενεστάτουσ προσλαβών, καὶ ἐλπίδασ ὑποθεὶσ τοῖσ μὲν Μυτιληναίοισ, ὡσ ἐὰν λάβῃ τὰσ πόλεισ, προστάται πάσησ Λέσβου ἔσονται, τοῖσ δὲ φυγάσιν, ὡσ ἐὰν ὁμοῦ ὄντεσ ἐπὶ μίαν ἑκάστην τῶν πόλεων ἰώσιν, ἱκανοὶ ἔσονται ἅπαντεσ εἰσ τὰσ πατρίδασ ἀνασωθῆναι, τοῖσ δ’ αὖ ἐπιβάταισ ὡσ φίλην Λέσβον προσποιήσαντεσ τῇ πόλει πολλὴν εὐπορίαν χρημάτων διαπεπραγμένοι ἔσονται, ταῦτα δὲ παραμυθησάμενοσ καὶ συντάξασ ἦγεν αὐτοὺσ ἐπὶ Μήθυμναν. Θηρίμαχοσ μέντοι, ὃσ ἁρμοστὴσ ἐτύγχανεν ὢν τῶν Λακεδαιμονίων, ὡσ ἤκουσε τὸν Θρασύβουλον προσιέναι, τούσ τ’ ἀπὸ τῶν αὑτοῦ νεῶν λαβὼν ἐπιβάτασ καὶ αὐτοὺσ τοὺσ Μηθυμναίουσ καὶ ὅσοι Μυτιληναίων φυγάδεσ ἐτύγχανον αὐτόθι, ἀπήντων ἐπὶ τὰ ὁρ́ια.

μάχησ δὲ γενομένησ ὁ μὲν Θηρίμαχοσ αὐτοῦ ἀποθνῄσκει, τῶν δ’ ἄλλων φευγόντων πολλοὶ ἀπέθανον. ἐκ δὲ τούτου τὰσ μὲν προσηγάγετο τῶν πόλεων, ἐκ δὲ τῶν οὐ προσχωρουσῶν λεηλατῶν χρήματα τοῖσ στρατιώταισ, ἔσπευσεν εἰσ τὴν Ῥόδον ἀφικέσθαι.

ὅπωσ <δ’> ἂν καὶ ἐκεῖ ὡσ ἐρρωμενέστατον τὸ στράτευμα ποιήσαιτο, ἐξ ἄλλων τε πόλεων ἠργυρολόγει καὶ εἰσ Ἄσπενδον ἀφικόμενοσ ὡρμίσατο εἰσ τὸν Εὐρυμέδοντα ποταμόν. ἤδη δ’ ἔχοντοσ αὐτοῦ χρήματα παρὰ τῶν Ἀσπενδίων, ἀδικησάντων τι ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν στρατιωτῶν, ὀργισθέντεσ οἱ Ἀσπένδιοι τῆσ νυκτὸσ ἐπιπεσόντεσ κατακόπτουσιν ἐν τῇ σκηνῇ αὐτόν. καὶ Θρασύβουλοσ μὲν δὴ μάλα δοκῶν ἀνὴρ ἀγαθὸσ εἶναι οὕτωσ ἐτελεύτησεν.

οἱ μέντοι Ἀθηναῖοι ἑλόμενοι ἀντ’ αὐτοῦ Ἀγύρριον ἐπὶ τὰσ ναῦσ ἐξέπεμψαν. αἰσθόμενοι δ’ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὅτι ἡ δεκάτη τε τῶν ἐκ τοῦ Πόντου πεπραμένη εἰή ἐν Βυζαντίῳ ὑπ’ Ἀθηναίων καὶ Καλχηδόνα ἔχουσι καὶ αἱ ἄλλαι Ἑλλησπόντιαι πόλεισ φίλου ὄντοσ αὐτοῖσ Φαρναβάζου εὖ ἔχοιεν, ἔγνωσαν ἐπιμελητέον εἶναι. τῷ μὲν οὖν Δερκυλίδᾳ οὐδὲν ἐμέμφοντο·

Ἀναξίβιοσ μέντοι φίλων αὐτῷ γενομένων τῶν ἐφόρων διεπράξατο ὥστε αὐτὸσ ἐκπλεῦσαι ἁρμοστὴσ εἰσ Ἄβυδον. εἰ δὲ λάβοι ἀφορμὴν καὶ ναῦσ, καὶ πολεμήσειν ὑπισχνεῖτο τοῖσ Ἀθηναίοισ, ὥστε μὴ ἔχειν ἐκείνοισ καλῶσ τὰ ἐν Ἑλλησπόντῳ. οἱ μὲν δὴ δόντεσ καὶ τρεῖσ τριήρεισ καὶ ἀφορμὴν εἰσ ξένουσ χιλίουσ ἐξέπεμψαν τὸν Ἀναξίβιον.

ὁ δὲ ἐπειδὴ ἀφίκετο, κατὰ γῆν μὲν ἁθροίσασ ξενικὸν τῶν τ’ Αἰολίδων πόλεων παρεσπᾶτό τινασ τοῦ Φαρναβάζου καὶ ἐπιστρατευσάσαισ ταῖσ πόλεσιν ἐπὶ τὴν Ἄβυδον ἀντεπεστράτευε καὶ ἐπεπορεύετο καὶ ἐδῄου τὴν χώραν αὐτῶν· καὶ ναῦσ δὲ πρὸσ αἷσ εἶχε συμπληρώσασ ἐξ Ἀβύδου τρεῖσ ἄλλασ κατῆγεν, εἴ τί που λαμβάνοι Ἀθηναίων πλοῖον ἢ τῶν ἐκείνων συμμάχων. αἰσθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι καὶ δεδιότεσ μὴ φθαρείη σφίσιν ἃ κατεσκεύασεν ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ Θρασύβουλοσ, ἀντεκπέμπουσιν Ἰφικράτην ναῦσ ὀκτὼ ἔχοντα καὶ πελταστὰσ εἰσ διακοσίουσ καὶ χιλίουσ.

οἱ πλεῖστοι δὲ αὐτῶν ἦσαν ὧν ἐν Κορίνθῳ ἦρξεν. ἐπεὶ γὰρ οἱ Ἀργεῖοι τὴν Κόρινθον Ἄργοσ ἐπεποίηντο, οὐδὲν ἔφασαν αὐτῶν δεῖσθαι· καὶ γὰρ ἀπεκτόνει τινὰσ τῶν ἀργολιζόντων· καὶ οὕτωσ ἀπελθὼν Ἀθήναζε οἴκοι ἔτυχεν ὤν. ἐπεὶ δὲ ἀφίκετο εἰσ Χερρόνησον, τὸ μὲν πρῶτον Ἀναξίβιοσ καὶ Ἰφικράτησ λῃστὰσ διαπέμποντεσ ἐπολέμουν ἀλλήλοισ·

προϊόντοσ δὲ τοῦ χρόνου ὁ Ἰφικράτησ αἰσθόμενοσ καὶ Ἀναξίβιον οἰχόμενον εἰσ Ἄντανδρον σύν τε τοῖσ μισθοφόροισ καὶ τοῖσ περὶ αὐτὸν Λακωνικοῖσ καὶ σὺν Ἀβυδηνοῖσ διακοσίοισ ὁπλίταισ, καὶ ἀκούσασ ὅτι τὴν Ἄντανδρον φιλίαν προσειληφὼσ εἰή, ὑπονοῶν ὅτι καταστήσασ αὖ τὴν ἐκεῖ φρουρὰν ἀποπορεύσοιτο πάλιν καὶ ἀπάξοι τοὺσ Ἀβυδηνοὺσ οἴκαδε, διαβὰσ τῆσ νυκτὸσ ᾗ ἐρημότατον ἦν τῆσ Ἀβυδηνῆσ καὶ ἐπανελθὼν εἰσ τὰ ὄρη ἐνέδραν ἐποιήσατο. τὰσ δὲ τριήρεισ αἳ διήγαγον αὐτὸν ἐκέλευε παραπλεῖν ἅμα τῇ ἡμέρᾳ παρὰ τὴν Χερρόνησον τῆσ ἄνω, ὅπωσ δοκοίη, ὥσπερ εἰώθει, ἐπ’ ἀργυρολογίαν ἐπαναπεπλευκέναι. ταῦτα δὲ ποιήσασ οὐκ ἐψεύσθη, ἀλλ’ ὁ Ἀναξίβιοσ ἀπεπορεύετο, ὡσ μὲν ἐλέγετο, οὐδὲ τῶν ἱερῶν γεγενημένων αὐτῷ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ καταφρονήσασ, ὅτι διὰ φιλίασ τε ἐπορεύετο καὶ εἰσ πόλιν φιλίαν καὶ ὅτι ἤκουε τῶν ἀπαντώντων τὸν Ἰφικράτην ἀναπεπλευκέναι τῆσ ἐπὶ Προκοννήσου, ἀμελέστερον ἐπορεύετο.

ὅμωσ δὲ ὁ Ἰφικράτησ, ἑώσ μὲν ἐν τῷ ἰσοπέδῳ τὸ στράτευμα τοῦ Ἀναξιβίου ἦν, οὐκ ἐξανίστατο·

ἐπειδὴ δὲ οἱ μὲν Ἀβυδηνοὶ ἀφηγούμενοι ἤδη ἐν τῷ παρὰ Κρεμαστὴν ἦσαν πεδίῳ, ἔνθα ἐστὶ τὰ χρύσεια αὐτοῖσ, τὸ δ’ ἄλλο στράτευμα ἑπόμενον ἐν τῷ κατάντει ἦν, ὁ δὲ Ἀναξίβιοσ ἄρτι κατέβαινε σὺν τοῖσ Λακωνικοῖσ, ἐν τούτῳ ὁ Ἰφικράτησ ἐξανίστησι τὴν ἐνέδραν καὶ δρόμῳ ἐφέρετο πρὸσ αὐτόν. καὶ ὁ Ἀναξίβιοσ γνοὺσ μὴ εἶναι ἐλπίδα σωτηρίασ, ὁρῶν ἐπὶ πολύ τε καὶ στενὸν ἐκτεταμένον τὸ ἑαυτοῦ στράτευμα, καὶ νομίζων πρὸσ τὸ ἄναντεσ οὐκ ἂν δύνασθαι σαφῶσ βοηθῆσαι ἑαυτῷ τοὺσ προεληλυθότασ, ὁρῶν δὲ καὶ ἐκπεπληγμένουσ ἅπαντασ, ὡσ εἶδον τὴν ἐνέδραν, εἶπε πρὸσ τοὺσ παρόντασ·

Ἄνδρεσ, ἐμοὶ μὲν ἐνθάδε καλὸν ἀποθανεῖν· ὑμεῖσ δὲ πρὶν συμμεῖξαι τοῖσ πολεμίοισ σπεύδετε εἰσ τὴν σωτηρίαν. καὶ ταῦτ’ ἔλεγε καὶ παρὰ τοῦ ὑπασπιστοῦ λαβὼν τὴν ἀσπίδα ἐν χώρᾳ αὐτοῦ μαχόμενοσ ἀποθνῄσκει.

καὶ τὰ παιδικὰ μέντοι αὐτῷ παρέμεινε, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων δὲ τῶν συνεληλυθότων ἐκ τῶν πόλεων ἁρμοστήρων ὡσ δώδεκα μαχόμενοι συναπέθανον· οἱ δ’ ἄλλοι φεύγοντεσ ἔπιπτον. οἱ δ’ ἐδίωκον μέχρι τοῦ ἄστεωσ. καὶ τῶν τε ἄλλων ὡσ διακόσιοι ἀπέθανον καὶ τῶν Ἀβυδηνῶν ὁπλιτῶν περὶ πεντήκοντα. ταῦτα δὲ πράξασ ὁ Ἰφικράτησ ἀνεχώρησε πάλιν εἰσ Χερρόνησον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 8

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 8)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION