헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΔεΑλεχά2́02́

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2)

ἀλλ’ Ἀλέξανδροσ εἰδὼσ τίνων δεῖ θεατὴν εἶναι καὶ ἀκροατὴν καὶ τίνων ἀγωνιστὴν καὶ αὐτουργόν, ἤσκει μὲν ἀεὶ διὰ τῶν ὅπλων δεινὸσ εἶναι καὶ κατὰ τὸν Αἰσχύλον βριθὺσ ὁπλιτοπάλασ, δάιοσ ἀντιπάλοισ. ταύτην ἔχων τέχνην προγονικὴν ἀπ’ Αἰακιδῶν, ἀφ’ Ἡρακλέουσ, ταῖσ δ’ ἄλλαισ τέχναισ τὸ τιμᾶν ἄνευ τοῦ ζηλοῦν ἀπεδίδου κατὰ τὸ ἔνδοξον αὐτῶν καὶ χαρίεν, τῷ τέρπειν δ’ οὐκ ἦν εὐάλωτοσ εἰσ τὸ μιμεῖσθαι. γεγόνασι δὲ κατ’ αὐτὸν τραγῳδοὶ μὲν οἱ περὶ Θετταλὸν καὶ Ἀθηνόδωρον, ὧν ἀνταγωνιζομένων ἀλλήλοισ, ἐχορήγουν μὲν οἱ Κύπριοι βασιλεῖσ, ἔκρινον δ’ οἱ δοκιμώτατοι τῶν στρατηγῶν. "μᾶλλον ἀπολωλεκέναι μέροσ τῆσ βασιλείασ ἢ Θετταλὸν ἐπιδεῖν ἡττημένον.

ἀλλ’ οὔτ’ ἐνέτυχε τοῖσ κριταῖσ οὔτε τὴν κρίσιν ἐμέμψατο, πάντων οἰόμενοσ δεῖν περιεῖναι, τοῦ δικαίου δ’ ἡττᾶσθαι. κωμῳδοὶ δ’ ἦσαν οἱ περὶ Λύκωνα τὸν Σκαρφέα· τούτῳ δ’ εἴσ τινα κωμῳδίαν ἐμβαλόντι στίχον αἰτητικὸν γελάσασ ἔδωκε δέκα τάλαντα. κιθαρῳδοὶ δ’ ἄλλοι τε καὶ Ἀριστόνικοσ, ὃσ ἐν μάχῃ τινὶ προσβοηθήσασ ἔπεσε λαμπρῶσ ἀγωνισάμενοσ. ἐκέλευσεν οὖν αὐτοῦ γενέσθαι καὶ σταθῆναι χαλκοῦν ἀνδριάντα Πυθοῖ, κιθάραν ἔχοντα καὶ δόρυ προβεβλημένον, οὐ τὸν ἄνδρα τιμῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ μουσικὴν κοσμῶν ὡσ ἀνδροποιὸν καὶ μάλιστα δὴ πληροῦσαν ἐνθουσιασμοῦ καὶ ὁρμῆσ τοὺσ γνησίωσ ἐντρεφομένουσ.

καὶ γὰρ αὐτόσ, Ἀντιγενίδου ποτὲ τὸν ἁρμάτειον αὐλοῦντοσ νόμον, οὕτω παρέστη καὶ διεφλέχθη τὸν θυμὸν ὑπὸ τῶν μελῶν, ὥστε τοῖσ ὅπλοισ ᾄξασ ἐπιβαλεῖν τὰσ χεῖρασ ἐγγὺσ παρακειμένοισ καὶ μαρτυρῆσαι τοῖσ Σπαρτιάταισ ᾄδουσιν ῥέπει γὰρ ἄντα τῶ σιδάρω τὸ καλῶσ κιθαρίδδειν.

ἦν δὲ καὶ Ἀπελλῆσ ὁ ζωγράφοσ καὶ Λύσιπποσ ὁ πλάστησ κατ’ Ἀλέξανδρον· ὧν ὁ μὲν ἔγραψε τὸν κεραυνοφόρον οὕτωσ ἐναργῶσ καὶ κεκραμένωσ, ὥστε λέγειν ὅτι δυοῖν Ἀλεξάνδρων ὁ μὲν Φιλίππου γέγονεν ἀνίκητοσ, ὁ δ’ Ἀπελλοῦ ἀμίμητοσ. Λυσίππου δὲ τὸν πρῶτον Ἀλέξανδρον πλάσαντοσ, ἄνω βλέποντα τῷ προσώπῳ πρὸσ τὸν οὐρανὸν ὥσπερ αὐτὸσ εἰώθει βλέπειν Ἀλέξανδροσ ἡσυχῆ παρεγκλίνων τὸν τράχηλον ἐπέγραψέ τισ οὐκ ἀπιθάνωσ αὐδασοῦντι δ’ ἐοίκεν ὁ χάλκεοσ εἰσ Δία λεύσσων, γᾶν ὑπ’ ἐμοὶ τίθεμαι· Ζεῦ, σὺ δ’ Ὄλυμπον ἔχε.

διὸ καὶ μόνον Ἀλέξανδροσ ἐκέλευε Λύσιππον εἰκόνασ αὐτοῦ δημιουργεῖν. μόνοσ γὰρ οὗτοσ, ὡσ ἐοίκε, κατεμήνυε τῷ χαλκῷ τὸ ἦθοσ αὐτοῦ καὶ συνεξέφερε τῇ μορφῇ τὴν ἀρετήν· οἱ δ’ ἄλλοι τὴν ἀποστροφὴν τοῦ τραχήλου καὶ τῶν ὀμμάτων τὴν διάχυσιν καὶ ὑγρότητα μιμεῖσθαι θέλοντεσ οὐ διεφύλαττον αὐτοῦ τὸ ἀρρενωπὸν καὶ λεοντῶδεσ. ἐν δ’ οὖν τοῖσ ἄλλοισ τεχνίταισ καὶ Στασικράτησ ἦν ἀρχιτέκτων, οὐδὲν ἀνθηρὸν οὐδ’ ἡδὺ καὶ πιθανὸν τῇ ὄψει διώκων, ἀλλὰ καὶ χειρὶ μεγαλουργῷ καὶ διαθέσει χορηγίασ βασιλικῆσ οὐκ ἀποδεούσῃ χρώμενοσ.

"τῶν· "εἰσ ἄφθαρτον, ὦ βασιλεῦ, καὶ ζῶσαν ὕλην καὶ ῥίζασ ἔχουσαν ἀιδίουσ καὶ βάροσ ἀκίνητον καὶ ἀσάλευτον ἔγνωκά σου τὴν ὁμοιότητα καταθέσθαι τοῦ σώματοσ. "ὁ γάρ Θρᾴκιοσ Ἄθωσ, ᾗ μέγιστοσ αὑτοῦ καὶ περιφανέστατοσ ἐξανέστηκεν ἔχων ἑαυτῷ σύμμετρα πλάτη καὶ ὕψη καὶ μέλη καὶ ἄρθρα καὶ διαστήματα μορφοειδῆ, δύναται κατεργασθεὶσ καὶ σχηματισθεὶσ εἰκὼν Ἀλεξάνδρου καλεῖσθαι καὶ εἶναι, ταῖσ μὲν βάσεσιν ἁπτομένου τῆσ θαλάττησ, τῶν δὲ χειρῶν τῇ μὲν ἐναγκαλιζομένου καὶ φέροντοσ πόλιν ἐνοικουμένην μυρίανδρον, τῇ δὲ δεξιᾷ ποταμὸν ἀέναον ἐκ φιάλησ σπένδοντοσ εἰσ τὴν θάλατταν ἐκχεόμενον. "χρυσὸν δὲ καὶ χαλκὸν καὶ ἐλέφαντα καὶ ξύλα καὶ βαφάσ, ἐκμαγεῖα μικρὰ καὶ ὠνητὰ καὶ κλεπτόμενα καὶ συγχεόμενα, καταβάλωμεν. "τὸν Ἄθω μένειν ἀρκεῖ γὰρ ἑνὸσ βασιλέωσ ἐνυβρίσαντοσ εἶναι μνημεῖον ἐμὲ δ’ ὁ Καύκασοσ δείξει καὶ τὰ Ἠμωδὰ καὶ Τάναϊσ καὶ τὸ Κάσπιον πέλαγοσ.

"αὗται τῶν ἐμῶν ἔργων εἰκόνεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION