Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 25

(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 25)

λέγεται δὲ καὶ τῆσ ἐπὶ Σάγρᾳ ποταμῷ μάχησ Ἰταλιωτῶν αὐθημερὸν ἐν Πελοποννήσῳ λόγον γενέσθαι, καὶ Πλαταιᾶσι τῆσ ἐν Μυκάλῃ πρὸσ Μήδουσ. ἣν δὲ Ῥωμαῖοι Ταρκυνίουσ μετὰ Λατίνων ἐπιστρατεύσαντασ ἐνίκησαν, αὐτάγγελοι φράζοντεσ ὤφθησαν ἀπὸ τοῦ στρατοῦ μικρὸν ὕστερον ἄνδρεσ δύο καλοὶ καὶ μεγάλοι, τούτουσ εἴκασαν εἶναι Διοσκούρουσ. ὁ δ’ ἐντυχὼν πρῶτοσ αὐτοῖσ κατ’ ἀγορὰν πρὸ τῆσ κρήνησ, ἀναψύχουσι τοὺσ ἵππουσ ἱδρῶτι πολλῷ περιρρεομένουσ, ἐθαύμαζε τὸν περὶ τῆσ νίκησ λόγον.

εἶθ’ οἱ μὲν ἐπιψαῦσαι λέγονται τῆσ ὑπήνησ αὐτοῦ τοῖν χεροῖν ἀτρέμα μειδιῶντεσ· ἡ δὲ εὐθὺσ ἐκ μελαίνησ τριχὸσ εἰσ πυρρὰν μεταβαλοῦσα τῷ μὲν λόγῳ πίστιν, τῷ δ’ ἀνδρὶ παρασχεῖν ἐπίκλησιν τὸν Αἠνόβαρβον, ὅπερ ἐστὶ χαλκοπώγωνα. πᾶσι δὲ τούτοισ τὸ καθ’ ἡμᾶσ γενόμενον πίστιν παρέσχεν. ὅτε γὰρ Ἀντώνιοσ ἀπέστη Δομετιανοῦ καὶ πολὺσ πόλεμοσ ἀπὸ Γερμανίασ προσεδοκᾶτο, τῆσ Ῥώμησ ταραττομένησ ἄφνω καὶ αὐτομάτωσ ὁ δῆμοσ ἐξ αὑτοῦ φήμην ἀνέδωκε νίκησ, καὶ τὴν Ῥώμην ἐπέδραμε λόγοσ αὐτόν τε τὸν Ἀντώνιον ἀνῃρῆσθαι καὶ τοῦ σὺν αὐτῷ στρατεύματοσ ἡττημένου μηδὲν μέροσ λελεῖφθαι.

τοσαύτην δὲ λαμπρότητα καὶ ῥύμην ἡ πίστισ ἔσχεν ὥστε καὶ θῦσαι τῶν ἐν τέλει πολλούσ, ζητουμένου δὲ τοῦ πρώτου φράσαντοσ, ὡσ οὐδεὶσ ἦν, ἀλλ’ ο λόγοσ εἰσ ἄλλον ἐξ ἄλλου διωκόμενοσ ἀνέφευγε, καὶ τέλοσ καταδὺσ ὥσπερ εἰσ πέλαγοσ ἀχανὲσ τὸν ἄπειρον ὄχλον ἐφάνη μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχων βέβαιον, αὕτη μὲν ἡ φήμη ταχὺ τῆσ πόλεωσ ἐξερρύη, πορευομένῳ δὲ τῷ Δομετιανῷ μετὰ δυνάμεωσ ἐπὶ τὸν πόλεμον ἤδη καθ’ ὁδὸν ἀγγελία καὶ γράμματα φράζοντα τὴν νίκην ἀπήντησεν. ἡ δ’ αὐτοῦ τοῦ κατορθώματοσ ἡμέρα καὶ τῆσ φήμησ ἐγίνετο, ἐπὶ πλέον ἢ δισμυρίουσ σταδίουσ τῶν τόπων διεστώτων.

ταῦτα μὲν οὐδεὶσ ἀγνοεῖ τῶν καθ’ ἡμᾶσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION