Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 39

(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 39)

διῳκημένων δὲ τῶν πλείστων καὶ μεγίστων ἐνόσησε νόσον ἐν ἀρχῇ μὲν ἐπισφαλῆ, χρόνῳ δὲ ἀκίνδυνον, ἐργώδη δὲ καὶ δυσαπάλλακτον γενομένην. ἐπεὶ δὲ πεισθεὶσ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ἔπλευσεν εἰσ Ἐλέαν τῆσ Ἰταλίασ καὶ διέτριβεν αὐτόθι πλείω χρόνον ἐν παραλίοισ ἀγροῖσ καὶ πολλὴν ἡσυχίαν ἔχουσιν, ἐπόθησαν αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ φωνὰσ πολλάκισ ἐν θεάτροισ οἱο͂ν εὐχόμενοι καὶ σπεύδοντεσ ἰδεῖν ἀφῆκαν. οὔσησ δέ τινοσ ἱερουργίασ ἀναγκαίασ, ἤδη δὲ καὶ δοκοῦντοσ ἱκανῶσ ἔχειν αὐτῷ τοῦ σώματοσ, ἐπανῆλθεν εἰσ Ῥώμην.

κἀκείνην μὲν ἔθυσε μετὰ τῶν ἄλλων τὴν θυσίαν ἱερέων, ἐπιφανῶσ τοῦ δήμου περικεχυμένου καὶ χαίροντοσ· καὶ συμπερανθείσησ, ὡσ προείρηται, τῆσ θυσίασ ὑποστρέψασ οἴκαδε καὶ κατακλιθείσ, πρὶν αἰσθέσθαι καὶ νοῆσαι τὴν μεταβολήν, ἐν ἐκστάσει καὶ παραφορᾷ τῆσ διανοίασ γενόμενοσ τριταῖοσ ἐτελεύτησεν, οὐδενὸσ ἐνδεὴσ οὐδ’ ἀτελὴσ τῶν πρὸσ εὐδαιμονίαν νενομισμένων γενόμενοσ, καὶ γὰρ ἡ περὶ τὴν ἐκφορὰν πομπὴ θαυμασμὸν ἔσχε, καὶ ζῆλον ἐπικοσμοῦντα τὴν ἀρετὴν τοῦ ἀνδρὸσ τοῖσ ἀρίστοισ καὶ μακαριωτάτοισ ἐνταφίοισ.

ταῦτα δ’ ἦν οὐ χρυσὸσ οὐδ’ ἐλέφασ οὐδ’ ἡ λοιπὴ πολυτέλεια καὶ φιλοτιμία τῆσ παρασκευῆσ, ἀλλ’ εὔνοια καὶ τιμὴ καὶ χάρισ οὐ μόνον παρὰ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν πολεμίων.

ὅσοι γοῦν κατὰ τύχην παρῆσαν Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ Μακεδόνων, οἱ μὲν ἰσχυροὶ τὰ σώματα καὶ νέοι διαλαβόντεσ τὸ λέχοσ ὑπέδυσαν καὶ παρεκόμιζον, οἱ δὲ πρεσβύτεροι συνηκολούθουν ἀνακαλούμενοι τὸν Αἰμίλιον εὐεργέτην καὶ σωτῆρα τῶν πατρίδων, οὐ γὰρ μόνον ἐν οἷσ ἐκράτησε καιροῖσ ἠπίωσ πᾶσι καὶ φιλανθρώπωσ ἀπηλλάγη χρησάμενοσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ πάντα τὸν λοιπὸν βίον ἀεί τι πράττων ἀγαθὸν αὐτοῖσ καὶ κηδόμενοσ ὥσπερ οἰκείων καὶ συγγενῶν διετέλεσε. τὴν δ’ οὐσίαν αὐτοῦ μόλισ ἑπτὰ καὶ τριάκοντα μυριάδων γενέσθαι λέγουσιν, ἧσ αὐτὸσ μὲν ἀμφοτέρουσ τοὺσ υἱοὺσ ἀπέλιπε κληρονόμουσ, ὁ δὲ νεώτεροσ Σκηπίων τῷ ἀδελφῷ πᾶσαν ἔχειν συνεχώρησεν αὐτὸσ εἰσ οἶκον εὐπορώτερον τόν Ἀφρικανοῦ δεδομένοσ, οὗτοσ μὲν ὁ Παύλου Αἰμιλίου τρόποσ καὶ βίοσ λέγεται γενέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION