Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 5

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5)

Τῶν δὲ δημάρχων τινὸσ ἀποθανόντοσ, ἐσ τὴν ἀντ’ αὐτοῦ χειροτονίαν ὁ Καῖσαρ συνέπρασσεν Φλαμινίῳ· καὶ ὁ δῆμοσ οἰόμενοσ αὐτὸν ἐπιθυμοῦντα τῆσ ἀρχῆσ διὰ τὸ νεώτερον τῆσ ἡλικίασ οὐ παραγγέλλειν, ἐπενόουν ἐν ταῖσ χειροτονίαισ δήμαρχον ἀποφῆναι τὸν Καίσαρα. ἡ δὲ βουλὴ τῆσ αὐξήσεωσ ἐφθόνει καὶ ἐδεδοίκει, μὴ δημαρχῶν τοὺσ φονέασ τοῦ πατρὸσ ἐπὶ τὸν δῆμον ἐσ δίκην ἀπαγάγοι· Ἀντώνιόσ τε τῆσ ἄρτι συγκειμένησ πρὸσ τὸν Καίσαρα φιλίασ ὑπεριδών, εἴτε ἐσ χάριν τῆσ βουλῆσ ἢ παρηγορίαν, ἀχθομένησ τῷ περὶ τῆσ Κελτικῆσ νόμῳ, εἴτε ἀπ’ οἰκείασ γνώμησ, προύγραφεν ὡσ ὕπατοσ μηδενὶ Καίσαρα ἐγχειρεῖν παρανόμωσ, ἢ χρήσεσθαι κατ’ αὐτοῦ παντὶ μέτρῳ τῆσ ἐξουσίασ. ἀχαρίστου δ’ ἐσ τὸν Καίσαρα καὶ ὑβριστικῆσ ἅμα ἐσ αὐτὸν καὶ τὸν δῆμον τῆσ προγραφῆσ γενομένησ, ὁ μὲν δῆμοσ διώργιστο καὶ φιλονικήσειν ἔμελλον ἐν ταῖσ χειροτονίαισ, ὥστε δεῖσαι τὸν Ἀντώνιον καὶ ἀνελεῖν τὴν χειροτονίαν, τοῖσ ὑπολοίποισ τῶν δημάρχων ἀρκούμενον· ὁ δὲ Καῖσαρ, ὡσ σαφῶσ ἐπιβουλευόμενοσ ἤδη, πολλοὺσ περιέπεμπεν ἔσ τε τὰσ τοῦ πατρὸσ ἀποικίδασ πόλεισ ἐξαγγέλλειν, ἃ πάσχοι, καὶ τὴν ἑκάστων γνώμην καταμανθάνειν· ἔπεμπε δὲ καὶ ἐσ τὰ Ἀντωνίου στρατόπεδα ἐπιμίγνυσθαί τινασ ἀγορὰν φέροντασ καὶ ἐντυγχάνειν τοῖσ θαρροῦσι μάλιστα καὶ ἐσ τὸ πλῆθοσ διαρριπτεῖν ἀφανῶσ βιβλία. Καὶ ὁ μὲν ἀμφὶ ταῦτα ἦν·

οἱ ταξίαρχοι δὲ αὖθισ παρὰ Ἀντωνίου καιρὸν αἰτήσαντεσ ἔλεγον· "ἡμεῖσ, ὦ Ἀντώνιε, καὶ ὅσοι ἄλλοι μετὰ σοῦ Καίσαρι στρατευσάμενοι τήν τε ἡγεμονίαν αὐτῷ συνεστησάμεθα καὶ ἐσ τὰ καθ’ ἡμέραν αὐτῆσ ὑπηρέται γιγνόμενοι διετελοῦμεν, ἔχθει μὲν ἴσῳ καὶ ἐπιβουλῇ τοὺσ φονέασ αὐτοῦ γιγνώσκομεν εἰσ ἡμᾶσ χρωμένουσ καὶ τὴν βουλὴν ἐκείνοισ ἐπιρρέπουσαν, τοῦ δήμου δ’ ἐξελάσαντοσ αὐτοὺσ ἀνεθαρρήσαμεν, οὐ πάντῃ τὰ Καίσαροσ ὁρῶντεσ ἄφιλα οὐδὲ ἀμνήμονα οὐδὲ ἀχάριστα. τὴν δ’ ἐσ τὸ μέλλον ἀσφάλειαν εἴχομεν ἐν σοί, φίλῳ τε Καίσαροσ ὄντι καὶ ἡγεμονικωτάτῳ μετ’ ἐκεῖνον ἐκ πάντων καὶ ἄρχοντι νῦν ἡμῶν καὶ ἐσ τὰ μάλιστα ἐπιτηδείῳ. ἀναφυομένων δὲ τῶν ἐχθρῶν καὶ θρασέωσ ἔσ τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν βιαζομένων καὶ χρήματα καὶ στρατιὰν ἐφ’ ἡμᾶσ συνιστάντων, καὶ τῆσ βουλῆσ σοι Δέκμον ἐπαλειφούσησ, καὶ σοῦ τὰσ φροντίδασ ἐσ τὴν Καίσαροσ τοῦ νέου διαφορὰν δαπανῶντοσ, δέδιμεν εἰκότωσ, μὴ ἐσ τὸν μέλλοντα καὶ ὅσον οὔπω παρόντα πόλεμον ἡ στάσισ ὑμῶν τῷ πολέμῳ συνεπιθῆται καὶ διαπραχθῇ τοῖσ ἐχθροῖσ καθ’ ἡμῶν, ἃ βούλονται. ὧν ἐνθυμηθέντα σε ἀξιοῦμεν, ὁσίασ τε χάριν ἐσ τὸν Καίσαρα καὶ φειδοῦσ ὑπὲρ ἡμῶν οὐδὲν ἐπιμέμπτων σοι γενομένων καὶ πρὸ ἡμῶν αὐτοῦ σοῦ τῶν συμφερόντων οὕνεκα, ἑώσ ἔτι δύνασαι, Καίσαρι μέν, ὅπερ ἀρκέσει, μόνον συνεπαμῦναι τοὺσ φονέασ τιμωρουμένῳ, σὲ δὲ αὐτίκα δυναστεύειν, ἐν ἀμερίμνῳ γενόμενόν τε καὶ ἡμᾶσ γενέσθαι παρασκευάσαντα τοὺσ ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν καὶ ὑπὲρ σοῦ δεδιότασ. Τοσαῦτα τοὺσ ταξιάρχουσ εἰπόντασ ὁ Ἀντώνιοσ ὧδε ἠμείψατο·

"ὅσῃ μὲν εὐνοίᾳ καὶ σπουδῇ πρὸσ Καίσαρα περιόντα ἐχρώμην, φιλοκινδυνότατοσ ἐκ πάντων ἐσ τὰσ ἐκείνου χρείασ γενόμενοσ, ἴστε σαφῶσ, συστρατευσάμενοί τε καὶ τοῖσ γιγνομένοισ παρατυχόντεσ· ὅσῃ δ’ αὖ κἀκεῖνοσ εἰσ ἐμὲ χάριτι καὶ προτιμήσει χρώμενοσ διετέλει, οὐ μαρτυρεῖν ἐμὲ δίκαιον. ἄμφω δὲ ταῦτα καὶ οἱ φονεῖσ εἰδότεσ συνετίθεντο κἀμὲ Καίσαρι συνανελεῖν, ὡσ ἐμοῦ περιόντοσ οὐ καθέξοντεσ ὧν ἐπενόουν. καὶ ὅστισ αὐτοὺσ μετέπεισε τῆσ γνώμησ, οὐκ εὐνοίᾳ τῆσ ἐμῆσ σωτηρίασ ἔπεισεν, ἀλλ’ εὐπρεπείᾳ τῆσ τυραννοκτονίασ, ὡσ μὴ δοκῶσι πολλοὺσ ὥσπερ ἐχθρούσ, ἀλλ’ ἕνα ἀνελεῖν ὡσ τύραννον. τίσ ἂν οὖν πιστεύσειεν ἐμὲ Καίσαρόσ τε ἀμελεῖν εὐεργέτου μοι γεγενημένου καὶ προτιμᾶν τοὺσ ἐχθροὺσ ἐκείνου καὶ τὸν φόνον ἑκόντα χαρίζεσθαι τοῖσ ἐμοῖσ ἐπιβούλοισ, ὡσ οἰέται Καῖσαρ ὁ νέοσ; πόθεν οὖν αὐτοῖσ ἀμνηστία τοῦ φόνου καὶ ἡγεμονίαι; ταῦτα γὰρ ἐπικαλεῖν, ἀντὶ τῆσ βουλῆσ, ἐμοὶ βούλεται. μάθετε, ὡσ ἐγένετο. "Καίσαροσ ἐν τῷ βουλευτηρίῳ σφαγέντοσ ἄφνω, δέοσ ἐπέσχεν ἐκ πάντων δὴ μάλιστα πλεῖστον ἐμὲ φιλίᾳ τε αὐτοῦ Καίσαροσ καὶ ἀγνοίᾳ τοῦ ἀκριβοῦσ·

μήτε τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ Καίσαροσ ἀπηλεῖφθαι τὴν ἐμοὶ μάλιστα πάντων ἡδίστην μήτε τὴν περιουσίαν δεδημεῦσθαι μήτε τὴν θέσιν, ἐφ’ ᾗ νῦν οὗτοσ γαυριᾷ, διαλελύσθαι μήτε τὰσ διαθήκασ ἀκύρουσ γενέσθαι τό τε σῶμα τεθάφθαι βασιλικῶσ καὶ τιμὰσ αὐτῷ τὰσ πάλαι δεδομένασ ἀθανάτουσ διαμένειν καὶ τὰ πεπραγμένα πάντα κύρια εἶναι καὶ τὸν ἐκείνου παῖδα καὶ τοὺσ φίλουσ ἡμᾶσ, καὶ στρατηγοὺσ καὶ στρατιώτασ, ἐν ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ βίῳ ἀντὶ ἐπονειδίστου. οὐ γάρ πω τὴν συνθήκην ἑώρων οὐδὲ ἐπὶ ὅσοισ. ὁ δὲ δῆμοσ ἐθορυβεῖτο, καὶ οἱ σφαγεῖσ σὺν μονομάχοισ τὸ Καπιτώλιον καταλαβόντεσ ἀπέκλειον, καὶ ἡ βουλὴ σὺν ἐκείνοισ ἦν, ᾗ καὶ νῦν ἐστι φανερώτερον, γέρα τε τοῖσ ἀνελοῦσιν ὡσ τυραννοκτόνοισ ἐψηφίζετο. καὶ εἰ τύραννοσ ὁ Καῖσαρ ἐφάνη, ἡμῖν ὑπῆρχεν ἀπολέσθαι πᾶσιν ὡσ τυράννου φίλοισ. ὧδε δή με ἔχοντα θορύβου καὶ μερίμνησ καὶ δέουσ, ὅτε οὐκ ἦν γνώμησ παράδοξον οὐδὲ ἀπορῆσαι, σκοποῦντεσ εὑρήσετε, ἔνθα μὲν ἔδει τόλμησ, θρασύτατον, ἔνθα δὲ ὑποκρίσεωσ, εὐμήχανον. τὸ μὲν δὴ πρῶτον ἐκ πάντων καὶ τὰ λοιπὰ συνέχον ἦν ἀναιρεθῆναι τὰ γέρα τὰ ψηφιζόμενα τοῖσ ἀνδράσιν· ὅπερ, ἀντιτάξασ ἐμαυτὸν ἐγὼ τῇ τε βουλῇ καὶ τοῖσ σφαγεῦσιν ἐγκρατῶσ, ἔπραττον σὺν θράσει παραβόλῳ καὶ ἐπικινδύνῳ, τότε μόνον ἡγούμενοσ ἡμᾶσ τοὺσ Καίσαροσ ἀσφαλῶσ περιέσεσθαι, ὅταν μὴ Καῖσαρ εἶναι δόξῃ τύραννοσ. τῷ δ’ αὐτῷ δέει τῶν ἐχθρῶν καὶ τῆσ βουλῆσ αὐτῆσ ἐχομένων, ὅτε μὴ Καῖσαρ εἰή τύραννοσ, ἀνδροφονίασ αὐτοὺσ ἁλώσεσθαι, καὶ διὰ τοῦτο φιλονικούντων, εἶξα τῆσ ἀμνηστίασ διδομένησ ἀντὶ τῶν γερῶν, ἵν’ ὅσων ἔχρῃζον ἀντιλάβοιμι. τὰ δὲ ἦν πόσα καὶ πηλίκα; "Ἆρ’ ὑμῖν ὀλίγα ἢ σμικρὰ τῆσ ἀμνηστίασ τὴν βουλὴν ἀνταιτῆσαι δοκῶ;

ἢ δοῦναι ἂν αὐτὰ ἡ βουλὴ χωρὶσ τῆσ ἀμνηστίασ; ἦν μὲν δὴ καὶ καθαρῶσ ἀντιδοῦναι τάδε τώ͂νδε ἄξιον καὶ φείσασθαι σὺν ἀληθεῖ γνώμῃ φονέων ἀνδρῶν ὑπὲρ ἀθανάτου Καίσαροσ δόξησ καὶ ἡμῶν ἀσφαλοῦσ σωτηρίασ· οὐ μὴν ἐγὼ μετὰ τῆσδε τῆσ γνώμησ ἐποίουν, ἀλλ’ ἀνατιθέμενοσ τὴν δίκην. ἐπεί γέ τοι τῆσ βουλῆσ ἐσ ἃ πρῶτα ἔχρῃζον ἐκράτησα καὶ οἱ σφαγεῖσ ὡσ ἐν ἀμερίμνῳ μεθεῖντο, ἀνεθάρρησα καὶ τὴν ἀμνηστίαν παρέλυον, οὐ ψηφίσμασιν ἢ δόγμασιν οὑ̓ γὰρ ἦν̓, ἀλλ’ ἀσήμῳ δημοκοπίᾳ, τὸ σῶμα τοῦ Καίσαροσ ἐπὶ προφάσει τῆσ ταφῆσ ἐσ τὴν ἀγορὰν ἐκφέρων καὶ τὰ τραύματα ἀπογυμνῶν καὶ τὸ πλῆθοσ αὐτῶν καὶ τὴν ἐσθῆτα ἐπιδεικνὺσ ᾑμαγμένην τε καὶ κατακεκομμένην καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ φιλόδημον αὐτοῦ παλιλλογῶν, ἐκπαθῶσ ἐν μέσῳ καὶ ὀδυρόμενοσ μὲν ὡσ ἀνῃρημένον, κατακαλῶν δ’ ὡσ θεόν. τάδε γάρ μου τὰ ἔργα καὶ ῥήματα ἠρέθισε τὸν δῆμον, καὶ τὸ πῦρ ἧψε μετὰ τὴν ἀμνηστίαν, καὶ ἐσ τὰσ οἰκίασ τῶν ἐχθρῶν ἔπεμψε καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἐξέβαλε τῆσ πόλεωσ. τοῦτο δ’ ὅπωσ ἀντιπραττούσησ καὶ λυπουμένησ τῆσ βουλῆσ ἐγένετο, αὐτίκα ἔδειξαν, ἐμὲ μὲν αἰτιώμενοι τῆσ δημοκοπίασ, τοὺσ δὲ φονέασ ἐκπέμψαντεσ ἐπὶ τὰσ τῶν ἐθνῶν ἡγεμονίασ, Βροῦτον δὲ καὶ Κάσσιον ἐσ Συρίαν καὶ Μακεδονίαν, αἳ μεσταὶ μεγάλων στρατῶν ἦσαν, ἐπείγεσθαι καὶ πρὸ τοῦ δεδομένου χρόνου διδάξαντεσ ἐπὶ προφάσει φροντίδοσ σίτου. ἕτερον δή με δέοσ ἔτι μεῖζον ἐπελάμβανεν, οὐκ ἔχοντά πω στρατὸν ἴδιον οὐδένα, μὴ πρὸσ ἐνόπλουσ τοσούσδε ἄνοπλοι καθιστώμεθα. καὶ ὁ σύναρχοσ ὕποπτοσ ἦν, ἐμοί τε διάφοροσ ὢν αἰεὶ καὶ ὑποκρινόμενοσ ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι καὶ τὴν ἡμέραν τοῦ φόνου γενέθλιον τῇ πόλει τιθέμενοσ. "Ὧδε δὲ ἀπορῶν καὶ ἐπειγόμενοσ ἐξοπλίσαι τοὺσ πολεμίουσ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἀντ’ ἐκείνων τὰ ὅπλα μετενεγκεῖν, Ἀμάτιον ἔκτεινα καὶ κατεκάλεσα Πομπήιον, ἵνα τοῖσδε αὖθισ ἁλοῦσα ἡ βουλὴ πρόσ με μεταθοῖτο.

καὶ οὐδ’ ὣσ αὐτῇ πιστεύων ἔπεισα Συρίαν αἰτεῖν Δολοβέλλαν, οὐ παρὰ τῆσ βουλῆσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦ δήμου νόμῳ, καὶ συνέπραξα αἰτοῦντι, ἵνα τοῖσ τε σφαγεῦσι Δολοβέλλασ ἐχθρὸσ ἀντὶ φίλου γένοιτο καὶ τοῖσ βουλευταῖσ αἰσχρὸν ᾖ μετὰ Δολοβέλλαν ἀντειπεῖν ἐμοὶ περὶ Μακεδονίασ. οὐ μέντ’ ἂν οὐδ’ ὥσ μοι Μακεδονίαν ἔδοσαν, οὐδ’ ἐπὶ Δολοβέλλᾳ, διὰ τὴν ἐν αὐτῇ στρατιάν, εἰ μὴ τὴν στρατιὰν προμεθῆκα τῷ Δολοβέλλᾳ ὡσ Συρίαν καὶ τὰ ἐσ Πάρθουσ διαλαχόντι. τοὺσ δ’ αὖ περὶ τὸν Κάσσιον οὔτε Μακεδονίαν ἀφείλοντο ἂν οὔτε Συρίαν, μὴ ἕτερα αὐτοῖσ ἐσ ἀσφάλειαν ἀντιλαβόντεσ ἔθνη. δεῆσαν οὖν ἀντιδοῦναι θεάσασθε, οἱᾶ ἀνθ’ οἱών καὶ ὡσ στρατοῦ γυμνὰ ἐδόθη, Κυρήνη τε καὶ Κρήτη· ὧν καὶ οἱ ἐχθροὶ καταφρονοῦσιν οὐκ ἀσφαλῶν σφίσιν ὄντων καὶ ἐσ τὰ ἀφῃρημένα βιάζονται. οὕτω μὲν δὴ καὶ ὁ στρατὸσ ἐσ Δολοβέλλαν μετενήνεκτο ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν τέχναισ καὶ μηχαναῖσ καὶ ἀντιδόσεσιν ἑτέρων· οὐ γάρ πω τῶν ὅπλων φανέντων ὑπὸ τοῖσ νόμοισ ἔδει πράσσειν. "Γεγενημένων δὲ τῶνδε καὶ τῶν ἐχθρῶν ἕτερον στρατὸν ἀγειράντων, ἔδει μοι τοῦ περὶ τὴν Μακεδονίαν στρατοῦ καὶ προφάσεωσ ἠπόρουν.

φήμη δὲ κατέσκηψε Γέτασ Μακεδονίαν πορθεῖν. ἀπιστουμένησ δὲ καὶ ταύτησ καὶ τῶν ἐπισκεψομένων ἀπεσταλμένων, εἰσηγησάμην ἐγὼ περὶ τῆσ δικτάτοροσ ἀρχῆσ μὴ ἐξεῖναι μήτε εἰπεῖν μήτε ἐπιψηφίσαι μήτε λαβεῖν διδομένην· ᾧ δὴ μάλιστα ὑπαχθέντεσ ἔδοσάν μοι τὸν στρατόν. καὶ ἐγὼ τότε πρῶτον ἐμαυτὸν ἡγησάμην ἰσόπαλον εἶναι τοῖσ ἐχθροῖσ, οὐ τοῖσδε τοῖσ φανεροῖσ, ὡσ οἰέται Καῖσαρ, ἀλλὰ τοῖσ πλέοσί τε καὶ δυνατωτέροισ καὶ ἀφανέσιν ἔτι εἶναι θέλουσι. ταῦτα δ’ ἐργασαμένῳ μοι ἕτεροσ τῶν σφαγέων ἔλειπεν ἐν πλευραῖσ, Βροῦτοσ ὁ Δέκμοσ, ἡγούμενοσ καὶ ὅδε χώρασ ἐπικαίρου καὶ στρατοῦ πολλοῦ· ὃν ἐγὼ καὶ θρασύτερον εἰδὼσ τὴν Κελτικὴν ἀφῃρούμην, ἐσ εὐπρέπειαν ἔτι τῆσ βουλῆσ Μακεδονίαν ὑπισχνούμενοσ ἀντιδώσειν, γυμνὴν στρατοῦ γενομένην. ἀγανακτούσησ δὲ τῆσ βουλῆσ καὶ τὴν ἐνέδραν ἤδη καθορώσησ καὶ ἴστε οἱᾶ καὶ ὅσα Δέκμῳ πολλῶν γραφόντων καὶ ἐπαλειφόντων ἤδη τοὺσ μετ’ ἐμὲ ὑπάτουσ, ἐγὼ θρασύτερον ἔτι τὸ μὲν ἔθνοσ, ἀντὶ τῆσ βουλῆσ, νόμῳ παρὰ τοῦ δήμου λαβεῖν ἐπενόησα, τὸν δὲ στρατὸν ἀπὸ τῆσ Μακεδονίασ ἐσ τὸ Βρεντέσιον ἐπέρων ὡσ χρησόμενοσ δὴ ἐσ τὰ ἐπείγοντα. καὶ σὺν θεοῖσ εἰπεῖν, χρησόμεθα, ὡσ ἂν αἱ χρεῖαι καλῶσιν. "Οὕτωσ ἐκ πολλοῦ δέουσ τοῦ πρὶν ἡμᾶσ ἐπισχόντοσ μετεβάλομεν ἔσ τε ἀσφάλειαν ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν ἐγκρατῆ καὶ ἐσ θάρσοσ ἐπὶ τοὺσ ἐχθρούσ·

ὧν ἐκφανέντων ἀνεφάνη καὶ ἡ τῶν πλεόνων ἐσ τοὺσ πολεμίουσ σπουδή. ὁρᾶτε γάρ, ὅση μὲν αὐτοῖσ ἐστι μεταμέλεια τῶν ἐψηφισμένων, ὅσοσ δὲ ἀγὼν ἀφελέσθαι με τὴν Κελτικὴν ἤδη δεδομένην. ἴστε, ἃ γράφουσι Δέκμῳ καὶ ὅσα τοὺσ ὑπάτουσ τοὺσ μετ’ ἐμὲ πείθουσι περὶ τῆσ Κελτικῆσ μεταψηφίσασθαι. ἀλλὰ σὺν θεοῖσ τε πατρῴοισ καὶ σὺν εὐσεβεῖ γνώμῃ καὶ σὺν ταῖσ ὑμετέραισ ἀνδραγαθίαισ, μεθ’ ὧν καὶ ὁ Καῖσαρ ἐκράτει, ἀμυνοῦμεν αὐτῷ, τῷ τε σώματι ἐπεξιόντεσ καὶ τῇ γνώμῃ βοηθοῦντεσ. Ταῦτά μοι γιγνόμενα μέν, ὦ συστρατιῶται, ἔτι ἔχρῃζον ἀπόρρητα εἶναι, γενόμενα δὲ ἐξενήνεκται πρὸσ ὑμᾶσ, οὓσ ἐγὼ καὶ ἔργου καὶ λόγου κοινωνοὺσ ἐσ ἅπαντα τίθεμαι. καὶ τοῖσ ἄλλοισ, εἴ τινεσ αὐτὰ οὐ συνορῶσι, μεταφέρετε, πλὴν μόνου Καίσαροσ ἀχαρίστωσ ἐσ ἡμᾶσ ἔχοντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION