헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΩορκσον́2́21́

(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 21)

ἀτὰρ ἐννοῶ γε, ἔφην, ὦ Ἰσχόμαχε, ὡσ εὖ τῇ ὑποθέσει ὅλον τὸν λόγον βοηθοῦντα παρέσχησαι· ὑπέθου γὰρ τὴν γεωργικὴν τέχνην πασῶν εἶναι εὐμαθεστάτην, καὶ νῦν ἐγὼ ἐκ πάντων ὧν εἴρηκασ τοῦθ’ οὕτωσ ἔχειν παντάπασιν ὑπὸ σοῦ ἀναπέπεισμαι. νὴ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, ἀλλὰ τόδε τοι, ὦ Σώκρατεσ, τὸ πάσαισ κοινὸν ταῖσ πράξεσι καὶ γεωργικῇ καὶ πολιτικῇ καὶ οἰκονομικῇ καὶ πολεμικῇ τὸ ἀρχικὸν εἶναι, τοῦτο δὴ συνομολογῶ σοὶ ἐγὼ πολὺ διαφέρειν γνώμῃ τοὺσ ἑτέρουσ τῶν ἑτέρων·

οἱο͂ν καὶ ἐν τριήρει, ἔφη, ὅταν πελαγίζωσι, καὶ δέῃ περᾶν ἡμερινοὺσ πλοῦσ ἐλαύνοντασ, οἱ μὲν τῶν κελευστῶν δύνανται τοιαῦτα λέγειν καὶ ποιεῖν ὥστε ἀκονᾶν τὰσ ψυχὰσ τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὸ ἐθελοντὰσ πονεῖν, οἱ δὲ οὕτωσ ἀγνώμονέσ εἰσιν ὥστε πλέον ἢ ἐν διπλασίῳ χρόνῳ τὸν αὐτὸν ἁνύτουσι πλοῦν.

καὶ οἱ μὲν ἱδροῦντεσ καὶ ἐπαινοῦντεσ ἀλλήλουσ, ὅ τε κελεύων καὶ οἱ πειθόμενοι, ἐκβαίνουσιν, οἱ δὲ ἀνιδρωτὶ ἥκουσι, μισοῦντεσ τὸν ἐπιστάτην καὶ μισούμενοι. καὶ τῶν στρατηγῶν ταύτῃ διαφέρουσιν, ἔφη, οἱ ἕτεροι τῶν ἑτέρων·

οἱ μὲν γὰρ οὔτε πονεῖν ἐθέλοντασ οὔτε κινδυνεύειν παρέχονται, πείθεσθαί τε οὐκ ἀξιοῦντασ οὐδ’ ἐθέλοντασ ὅσον ἂν μὴ ἀνάγκη ᾖ, ἀλλὰ καὶ μεγαλυνομένουσ ἐπὶ τῷ ἐναντιοῦσθαι τῷ ἄρχοντι· οἱ δὲ αὐτοὶ οὗτοι οὐδ’ αἰσχύνεσθαι ἐπισταμένουσ παρέχουσιν, ἄν τι τῶν αἰσχρῶν συμβαίνῃ. οἱ δ’ αὖ θεῖοι καὶ ἀγαθοὶ καὶ ἐπιστήμονεσ ἄρχοντεσ τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ, πολλάκισ δὲ καὶ ἄλλουσ παραλαμβάνοντεσ, αἰσχυνομένουσ τε ἔχουσιν αἰσχρόν τι ποιεῖν καὶ πείθεσθαι οἰομένουσ βέλτιον εἶναι, καὶ ἀγαλλομένουσ τῷ πείθεσθαι ἕνα ἕκαστον καὶ σύμπαντασ, πονεῖν ὅταν δεήσῃ, οὐκ ἀθύμωσ πονοῦντασ.

ἀλλ’ ὥσπερ ἰδιώταισ ἔστιν οἷσ ἐγγίγνεται φιλοπονία τισ, οὕτω καὶ ὅλῳ τῷ στρατεύματι ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν ἀρχόντων ἐγγίγνεται καὶ τὸ φιλοπονεῖν καὶ τὸ φιλοτιμεῖσθαι ὀφθῆναι καλόν τι ποιοῦντασ ὑπὸ τοῦ ἄρχοντοσ.

πρὸσ ὅντινα δ’ ἂν ἄρχοντα διατεθῶσιν οὕτωσ οἱ ἑπόμενοι, οὗτοι δὴ ἐρρωμένοι γε ἄρχοντεσ γίγνονται, οὐ μὰ Δί’ οὐχ οἳ ἂν αὐτῶν ἄριστα τὸ σῶμα τῶν στρατιωτῶν ἔχωσι καὶ ἀκοντίζωσι καὶ τοξεύωσιν ἄριστα καὶ ἵππον ἄριστον ἔχοντεσ ὡσ ἱππικώτατα ἢ πελταστικώτατα προκινδυνεύωσιν, ἀλλ’ οἳ ἂν δύνωνται ἐμποιῆσαι τοῖσ στρατιώταισ ἀκολουθητέον εἶναι καὶ διὰ πυρὸσ καὶ διὰ παντὸσ κινδύνου.

τούτουσ δὴ δικαίωσ ἄν τισ καλοίη μεγαλογνώμονασ, ᾧ ἂν ταῦτα γιγνώσκοντεσ πολλοὶ ἕπωνται, καὶ μεγάλῃ χειρὶ εἰκότωσ οὗτοσ λέγοιτο πορεύεσθαι οὗ ἂν τῇ γνώμῃ πολλαὶ χεῖρεσ ὑπηρετεῖν ἐθέλωσι, καὶ μέγασ τῷ ὄντι οὗτοσ ἁνὴρ ὃσ ἂν μεγάλα δύνηται γνώμῃ διαπράξασθαι μᾶλλον ἢ ῥώμῃ.

οὕτω δὲ καὶ ἐν τοῖσ ἰδίοισ ἔργοισ, ἄν τε ἐπίτροποσ ᾖ ὁ ἐφεστηκὼσ ἄν τε καὶ ἐπιστάτησ, ὃσ ἂν δύνηται προθύμουσ καὶ ἐντεταμένουσ παρέχεσθαι εἰσ τὸ ἔργον καὶ συνεχεῖσ, οὗτοι δὴ οἱ ἁνύτοντέσ εἰσιν ἐπὶ τἀγαθὰ καὶ πολλὴν τὴν περιουσίαν ποιοῦντεσ.

τοῦ δὲ δεσπότου ἐπιφανέντοσ, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη, ἐπὶ τὸ ἔργον, ὅστισ δύναται καὶ μέγιστα βλάψαι τὸν κακὸν τῶν ἐργατῶν καὶ μέγιστα τιμῆσαι τὸν πρόθυμον, εἰ μηδὲν ἐπίδηλον ποιήσουσιν οἱ ἐργάται, ἐγὼ μὲν αὐτὸν οὐκ ἂν ἀγαίμην, ἀλλ’ ὃν ἂν ἰδόντεσ κινηθῶσι καὶ μένοσ ἑκάστῳ ἐμπέσῃ τῶν ἐργατῶν καὶ φιλονικία πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ φιλοτιμία κρατιστεῦσαι ἑκάστῳ, τοῦτον ἐγὼ φαίην ἂν ἔχειν τι ἤθουσ βασιλικοῦ.

καὶ ἔστι τοῦτο μέγιστον, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, ἐν παντὶ ἔργῳ ὅπου τι δι’ ἀνθρώπων πράττεται, καὶ ἐν γεωργίᾳ δέ.

οὐ μέντοι μὰ Δία τοῦτό γε ἔτι ἐγὼ λέγω ἰδόντα μαθεῖν εἶναι, οὐδ’ ἅπαξ ἀκούσαντα, ἀλλὰ καὶ παιδείασ δεῖν φημι τῷ ταῦτα μέλλοντι δυνήσεσθαι καὶ φύσεωσ ἀγαθῆσ ὑπάρξαι, καὶ τὸ μέγιστον δὴ θεῖον γενέσθαι. οὐ γὰρ πάνυ μοι δοκεῖ ὅλον τουτὶ τὸ ἀγαθὸν ἀνθρώπινον εἶναι ἀλλὰ θεῖον, τὸ ἐθελόντων ἄρχειν·

<ὃ> σαφῶσ δίδοται τοῖσ ἀληθινῶσ σωφροσύνῃ τετελεσμένοισ· τὸ δὲ ἀκόντων τυραννεῖν διδόασιν, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, οὓσ ἂν ἡγῶνται ἀξίουσ εἶναι βιοτεύειν ὥσπερ ὁ Τάνταλοσ ἐν Αἵδου λέγεται τὸν ἀεὶ χρόνον διατρίβειν φοβούμενοσ μὴ δὶσ ἀποθάνῃ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 21

(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 21)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION