헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΩορκσον́2́12́

(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 12)

ἀλλὰ γάρ, ἔφην ἐγώ, μή σε κατακωλύω, ὦ Ἰσχόμαχε, ἀπιέναι ἤδη βουλόμενον. μὰ Δί’, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ· ἐπεὶ οὐκ ἂν ἀπέλθοιμι πρὶν <ἂν> παντάπασιν ἡ ἀγορὰ λυθῇ. νὴ Δί’, ἔφην ἐγώ, φυλάττῃ γὰρ ἰσχυρῶσ μὴ ἀποβάλῃσ τὴν ἐπωνυμίαν, τὸ ἀνὴρ καλὸσ κἀγαθὸσ κεκλῆσθαι.

νῦν γὰρ πολλῶν σοι ἴσωσ ὄντων ἐπιμελείασ δεομένων, ἐπεὶ συνέθου τοῖσ ξένοισ, ἀναμένεισ αὐτούσ, ἵνα μὴ ψεύσῃ. ἀλλά τοι, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, οὐδ’ ἐκεῖνά μοι ἀμελεῖται ἃ σὺ λέγεισ· ἔχω γὰρ ἐπιτρόπουσ ἐν τοῖσ ἀγροῖσ. πότερα δέ, ἐγὼ ἔφην, ὦ Ἰσχόμαχε, ὅταν δεηθῇσ ἐπιτρόπου, καταμαθὼν ἄν που ᾖ ἐπιτροπευτικὸσ ἀνήρ, τοῦτον πειρᾷ ὠνεῖσθαι, ὥσπερ, ὅταν τέκτονοσ δεηθῇσ, καταμαθὼν εὖ οἶδ’ ὅτι ἄν που ἴδῃσ τεκτονικόν, τοῦτον πειρᾷ κτᾶσθαι, ἢ αὐτὸσ παιδεύεισ τοὺσ ἐπιτρόπουσ;

αὐτὸσ νὴ Δί’, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, πειρῶμαι παιδεύειν.

καὶ γὰρ ὅστισ μέλλει ἀρκέσειν, ὅταν ἐγὼ ἀπῶ, ἀντ’ ἐμοῦ ἐπιμελόμενοσ, τί αὐτὸν καὶ δεῖ ἄλλο ἐπίστασθαι ἢ ἅπερ ἐγώ; εἴπερ γὰρ ἱκανόσ εἰμι τῶν ἔργων προστατεύειν, κἂν ἄλλον δήπου δυναίμην διδάξαι ἅπερ αὐτὸσ ἐπίσταμαι. οὐκοῦν εὔνοιαν πρῶτον, ἔφην ἐγώ, δεήσει αὐτὸν ἔχειν σοὶ καὶ τοῖσ σοῖσ, εἰ μέλλει ἀρκέσειν ἀντὶ σοῦ παρών.

ἄνευ γὰρ εὐνοίασ τί ὄφελοσ καὶ ὁποίασ τινὸσ οὖν ἐπιτρόπου ἐπιστήμησ γίγνεται; οὐδὲν μὰ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, ἀλλά τοι τὸ εὐνοεῖν ἐμοὶ καὶ τοῖσ ἐμοῖσ ἐγὼ πρῶτον πειρῶμαι παιδεύειν. καὶ πῶσ, ἐγὼ ἔφην, πρὸσ τῶν θεῶν εὔνοιαν ἔχειν σοὶ καὶ τοῖσ σοῖσ διδάσκεισ ὅντινα ἂν βούλῃ;

εὐεργετῶν νὴ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, ὅταν τινὸσ ἀγαθοῦ οἱ θεοὶ ἀφθονίαν διδῶσιν ἡμῖν. τοῦτο οὖν λέγεισ, ἔφην ἐγώ, ὅτι οἱ ἀπολαύοντεσ τῶν σῶν ἀγαθῶν εὖνοί σοι γίγνονται καὶ ἀγαθόν τί σε βούλονται πράττειν;

τοῦτο γὰρ ὄργανον, ὦ Σώκρατεσ, εὐνοίασ ἄριστον ὁρῶ ὄν. ἂν δὲ δὴ εὔνουσ σοι γένηται, ἔφην, ὦ Ἰσχόμαχε, ἦ τούτου ἕνεκα ἱκανὸσ ἔσται ἐπιτροπεύειν;

οὐχ ὁρᾷσ ὅτι καὶ ἑαυτοῖσ εὖνοι πάντεσ ὄντεσ ὡσ εἰπεῖν ἄνθρωποι, πολλοὶ αὐτῶν εἰσὶν οἳ οὐκ ἐθέλουσιν ἐπιμελεῖσθαι ὅπωσ αὐτοῖσ ἔσται ταῦτα ἃ βούλονται εἶναί σφισι τὰ ἀγαθά; ἀλλὰ ναὶ μὰ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, τοιούτουσ ὅταν ἐπιτρόπουσ βούλωμαι καθιστάναι, καὶ ἐπιμελεῖσθαι διδάσκω.

πῶσ, ἔφην ἐγώ, πρὸσ τῶν θεῶν;

τοῦτο γὰρ δὴ ἐγὼ παντάπασιν οὐ διδακτὸν ᾤμην εἶναι, τὸ ἐπιμελῆ ποιῆσαι. οὐδὲ γάρ ἐστιν, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, ἐφεξῆσ γε οὕτωσ οἱο͂́ν τε πάντασ διδάξαι ἐπιμελεῖσ εἶναι. ποίουσ μὲν δή, ἐγὼ ἔφην, οἱο͂́ν τε;

πάντωσ μοι σαφῶσ τούτουσ διασήμηνον. πρῶτον μέν, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, τοὺσ οἴνου ἀκρατεῖσ οὐκ ἂν δύναιο ἐπιμελεῖσ ποιῆσαι· τὸ γὰρ μεθύειν λήθην ἐμποιεῖ πάντων τῶν πράττειν δεομένων. οἱ οὖν τούτου ἀκρατεῖσ μόνοι, ἐγὼ ἔφην, ἀδύνατοί εἰσιν ἐπιμελεῖσθαι ἢ καὶ ἄλλοι τινέσ;

ναὶ μὰ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, καὶ οἵ γε τοῦ ὕπνου· οὔτε γὰρ ἂν αὐτὸσ δύναιτο καθεύδων τὰ δέοντα ποιεῖν οὔτε ἄλλουσ παρέχεσθαι. τί οὖν;

ἐγὼ ἔφην, οὗτοι αὖ μόνοι ἀδύνατοι ἡμῖν ἔσονται ταύτην τὴν ἐπιμέλειαν διδαχθῆναι ἢ καὶ ἄλλοι τινὲσ πρὸσ τούτοισ; ἔμοιγέ τοι δοκοῦσιν, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, καὶ οἱ τῶν ἀφροδισίων δυσέρωτεσ ἀδύνατοι εἶναι διδαχθῆναι ἄλλου τινὸσ μᾶλλον ἐπιμελεῖσθαι ἢ τούτου· οὔτε γὰρ ἐλπίδα οὔτ’ ἐπιμέλειαν ἡδίονα ῥᾴδιον εὑρεῖν τῆσ τῶν παιδικῶν ἐπιμελείασ, οὐδὲ μήν, ὅταν παρῇ τὸ πρακτέον, τιμωρίαν χαλεπωτέραν εὐπετέσ ἐστι τοῦ ἀπὸ τῶν ἐρωμένων κωλύεσθαι.

ὑφίεμαι οὖν καὶ οὓσ ἂν τοιούτουσ γνῶ ὄντασ μηδ’ ἐπιχειρεῖν ἐπιμελητὰσ τούτων τινὰσ καθιστάναι. τί δέ, ἔφην ἐγώ, οἵτινεσ αὖ ἐρωτικῶσ ἔχουσι τοῦ κερδαίνειν, ἦ καὶ οὗτοι ἀδύνατοί εἰσιν εἰσ ἐπιμέλειαν τῶν κατ’ ἀγρὸν ἔργων παιδεύεσθαι;

οὐ μὰ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, οὐδαμῶσ γε, ἀλλὰ καὶ πάνυ εὐάγωγοί εἰσιν εἰσ τὴν τούτων ἐπιμέλειαν· οὐδὲν γὰρ ἄλλο δεῖ ἢ δεῖξαι μόνον αὐτοῖσ ὅτι κερδαλέον ἐστὶν ἡ ἐπιμέλεια. τοὺσ δὲ ἄλλουσ, ἔφην ἐγώ, εἰ ἐγκρατεῖσ τέ εἰσιν ὧν σὺ κελεύεισ καὶ πρὸσ τὸ φιλοκερδεῖσ εἶναι μετρίωσ ἔχουσι, πῶσ ἐκδιδάσκεισ ὧν σὺ βούλει ἐπιμελεῖσ γίγνεσθαι;

ἁπλῶσ, ἔφη, πάνυ, ὦ Σώκρατεσ. ὅταν μὲν γὰρ ἐπιμελομένουσ ἴδω, καὶ ἐπαινῶ καὶ τιμᾶν πειρῶμαι αὐτούσ, ὅταν δὲ ἀμελοῦντασ, λέγειν τε πειρῶμαι καὶ ποιεῖν ὁποῖα δήξεται αὐτούσ. ἴθι, ἐγὼ ἔφην, ὦ Ἰσχόμαχε, καὶ τόδε μοι παρατραπόμενοσ τοῦ λόγου περὶ τῶν παιδευομένων εἰσ τὴν ἐπιμέλειαν δήλωσον περὶ τοῦ παιδεύεσθαι, εἰ οἱο͂́ν τέ ἐστιν ἀμελῆ αὐτὸν ὄντα ἄλλουσ ποιεῖν ἐπιμελεῖσ.

οὐ μὰ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, οὐδέν γε μᾶλλον ἢ ἄμουσον ὄντα αὐτὸν ἄλλουσ μουσικοὺσ ποιεῖν.

χαλεπὸν γὰρ τοῦ διδασκάλου πονηρῶσ τι ὑποδεικνύοντοσ καλῶσ τοῦτο ποιεῖν μαθεῖν, καὶ ἀμελεῖν γε ὑποδεικνύοντοσ τοῦ δεσπότου χαλεπὸν ἐπιμελῆ θεράποντα γενέσθαι. ὡσ δὲ συντόμωσ εἰπεῖν, πονηροῦ μὲν δεσπότου οἰκέτασ οὐ δοκῶ χρηστοὺσ καταμεμαθηκέναι·

χρηστοῦ μέντοι πονηροὺσ ἤδη εἶδον, οὐ μέντοι ἀζημίουσ γε. τὸν δὲ ἐπιμελητικοὺσ βουλόμενον ποιήσασθαί τινασ καὶ ἐφορατικὸν δεῖ εἶναι τῶν ἔργων καὶ ἐξεταστικὸν καὶ χάριν θέλοντα τῶν καλῶσ τελουμένων ἀποδιδόναι τῷ αἰτίῳ, καὶ δίκην μὴ ὀκνοῦντα τὴν ἀξίαν ἐπιθεῖναι τῷ ἀμελοῦντι. καλῶσ δέ μοι δοκεῖ ἔχειν, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, καὶ ἡ τοῦ βαρβάρου λεγομένη ἀπόκρισισ, ὅτε βασιλεὺσ ἄρα ἵππου ἐπιτυχὼν ἀγαθοῦ παχῦναι αὐτὸν ὡσ τάχιστα βουλόμενοσ ἤρετο τῶν δεινῶν τινα ἀμφ’ ἵππουσ δοκούντων εἶναι τί τάχιστα παχύνει ἵππον·

τὸν δ’ εἰπεῖν λέγεται ὅτι δεσπότου ὀφθαλμόσ. οὕτω δ’, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, καὶ τἆλλα μοι δοκεῖ δεσπότου ὀφθαλμὸσ τὰ καλά τε κἀγαθὰ μάλιστα ἐργάζεσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Xenophon, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 12

(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION