헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ8́2́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 2)

πρῶτον μὲν γὰρ διὰ παντὸσ ἀεὶ τοῦ χρόνου φιλανθρωπίαν τῆσ ψυχῆσ ὡσ ἐδύνατο μάλιστα ἐνεφάνιζεν, ἡγούμενοσ, ὥσπερ οὐ ῥᾴδιόν ἐστι φιλεῖν τοὺσ μισεῖν δοκοῦντασ οὐδ’ εὐνοεῖν τοῖσ κακόνοισ, οὕτω καὶ τοὺσ γνωσθέντασ ὡσ φιλοῦσι καὶ εὐνοοῦσιν, οὐκ ἂν δύνασθαι μισεῖσθαι ὑπὸ τῶν φιλεῖσθαι ἡγουμένων. ἑώσ μὲν οὖν χρήμασιν ἀδυνατώτεροσ ἦν εὐεργετεῖν, τῷ τε προνοεῖν τῶν συνόντων καὶ τῷ προπονεῖν καὶ τῷ συνηδόμενοσ μὲν ἐπὶ τοῖσ ἀγαθοῖσ φανερὸσ εἶναι, συναχθόμενοσ δ’ ἐπὶ τοῖσ κακοῖσ, τούτοισ ἐπειρᾶτο τὴν φιλίαν θηρεύειν·

ἐπειδὴ δὲ ἐγένετο αὐτῷ ὥστε χρήμασιν εὐεργετεῖν, δοκεῖ ἡμῖν γνῶναι πρῶτον μὲν ὡσ εὐεργέτημα ἀνθρώποισ πρὸσ ἀλλήλουσ οὐδέν ἐστιν ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ δαπάνησ ἐπιχαριτώτερον ἢ σίτων καὶ ποτῶν μετάδοσισ. τοῦτο δ’ οὕτω νομίσασ πρῶτον μὲν ἐπὶ τὴν αὑτοῦ τράπεζαν συνέταξεν ὅπωσ οἷσ αὐτὸσ σιτοῖτο σίτοισ, τούτοισ ὅμοια ἀεὶ παρατίθοιτο αὐτῷ ἱκανὰ παμπόλλοισ ἀνθρώποισ·

ὅσα δὲ παρατεθείη, ταῦτα πάντα, πλὴν οἷσ αὐτὸσ καὶ οἱ σύνδειπνοι χρήσαιντο, διεδίδου οἷσ δὴ βούλοιτο τῶν φίλων μνήμην ἐνδείκνυσθαι ἢ φιλοφροσύνην. διέπεμπε δὲ καὶ τούτοισ οὓσ ἀγασθείη ἢ ἐν φυλακαῖσ ἢ ἐν θεραπείαισ ἢ ἐν αἱστισινοῦν πράξεσιν, ἐνσημαινόμενοσ τοῦτο, ὅτι οὐκ ἂν λανθάνοιεν χαρίζεσθαι βουλόμενοι. ἐτίμα δὲ καὶ τῶν οἰκετῶν ἀπὸ τῆσ τραπέζησ ὁπότε τινὰ ἐπαινέσειε·

καὶ τὸν πάντα δὲ σῖτον τῶν οἰκετῶν ἐπὶ τὴν αὑτοῦ τράπεζαν ἐπετίθετο, οἰόμενοσ ὥσπερ καὶ τοῖσ κυσὶν ἐμποιεῖν τινα καὶ τοῦτο εὔνοιαν. εἰ δὲ καὶ θεραπεύεσθαί τινα βούλοιτο τῶν φίλων ὑπὸ πολλῶν, καὶ τούτοισ ἔπεμπεν ἀπὸ τραπέζησ· καὶ νῦν γὰρ ἔτι οἷσ ἂν ὁρῶσι πεμπόμενα ἀπὸ τῆσ βασιλέωσ τραπέζησ, τούτουσ πάντεσ μᾶλλον θεραπεύουσι, νομίζοντεσ αὐτοὺσ ἐντίμουσ εἶναι καὶ ἱκανοὺσ διαπράττειν, ἤν τι δέωνται. ἔτι δὲ καὶ οὐ τούτων μόνον ἕνεκα τῶν εἰρημένων εὐφραίνει τὰ πεμπόμενα παρὰ βασιλέωσ, ἀλλὰ τῷ ὄντι καὶ ἡδονῇ πολὺ διαφέρει τὰ ἀπὸ τῆσ βασιλέωσ τραπέζησ. καὶ τοῦτο μέντοι οὕτωσ ἔχειν οὐδέν τι θαυμαστόν·

ὥσπερ γὰρ καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι διαφερόντωσ ἐν ταῖσ μεγάλαισ πόλεσιν ἐξειργασμέναι εἰσί, κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὰ παρὰ βασιλεῖ σῖτα πολὺ διαφερόντωσ ἐκπεπόνηται. ἐν μὲν γὰρ ταῖσ μικραῖσ πόλεσιν οἱ αὐτοὶ ποιοῦσι κλίνην, θύραν, ἄροτρον, τράπεζαν, πολλάκισ δ’ ὁ αὐτὸσ οὗτοσ καὶ οἰκοδομεῖ, καὶ ἀγαπᾷ ἢν καὶ οὕτωσ ἱκανοὺσ αὐτὸν τρέφειν ἐργοδότασ λαμβάνῃ· ἀδύνατον οὖν πολλὰ τεχνώμενον ἄνθρωπον πάντα καλῶσ ποιεῖν. ἐν δὲ ταῖσ μεγάλαισ πόλεσι διὰ τὸ πολλοὺσ ἑκάστου δεῖσθαι ἀρκεῖ καὶ μία ἑκάστῳ τέχνη εἰσ τὸ τρέφεσθαι· πολλάκισ δὲ οὐδ’ ὅλη μία· ἀλλ’ ὑποδήματα ποιεῖ ὁ μὲν ἀνδρεῖα, ὁ δὲ γυναικεῖα· ἔστι δὲ ἔνθα καὶ ὑποδήματα ὁ μὲν νευρορραφῶν μόνον τρέφεται, ὁ δὲ σχίζων, ὁ δὲ χιτῶνασ μόνον συντέμνων, ὁ δέ γε τούτων οὐδὲν ποιῶν ἀλλὰ συντιθεὶσ ταῦτα. ἀνάγκη οὖν τὸν ἐν βραχυτάτῳ διατρίβοντα ἔργῳ τοῦτον καὶ ἄριστα δὴ ἠναγκάσθαι τοῦτο ποιεῖν. τὸ αὐτὸ δὲ τοῦτο πέπονθε καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν δίαιταν.

ᾧ μὲν γὰρ ὁ αὐτὸσ κλίνην στρώννυσι, τράπεζαν κοσμεῖ, μάττει, ὄψα ἄλλοτε ἀλλοῖα ποιεῖ, ἀνάγκη οἶμαι τούτῳ, ὡσ ἂν ἕκαστον προχωρῇ, οὕτωσ ἔχειν· ὅπου δὲ ἱκανὸν ἔργον ἑνὶ ἕψειν κρέα, ἄλλῳ ὀπτᾶν, ἄλλῳ δὲ ἰχθὺν ἕψειν, ἄλλῳ ὀπτᾶν, ἄλλῳ ἄρτουσ ποιεῖν, καὶ μηδὲ τούτουσ παντοδαπούσ, ἀλλ’ ἀρκεῖ ἂν ἓν εἶδοσ εὐδοκιμοῦν παρέχῃ, ἀνάγκη οἶμαι καὶ ταῦτα οὕτω ποιούμενα πολὺ διαφερόντωσ ἐξειργάσθαι ἕκαστον. τῇ μὲν δὴ τῶν σίτων θεραπείᾳ τοιαῦτα ποιῶν πολὺ ὑπερεβάλλετο πάντασ·

ὡσ δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ πᾶσι θεραπεύων πολὺ ἐκράτει, τοῦτο νῦν διηγήσομαι· πολὺ γὰρ διενεγκὼν ἀνθρώπων τῷ πλείστασ προσόδουσ λαμβάνειν πολὺ ἔτι πλέον διήνεγκε τῷ πλεῖστα ἀνθρώπων δωρεῖσθαι. κατῆρξε μὲν οὖν τούτου Κῦροσ, διαμένει δ’ ἔτι καὶ νῦν τοῖσ βασιλεῦσιν ἡ πολυδωρία. τίνι μὲν γὰρ φίλοι πλουσιώτεροι ὄντεσ φανεροὶ ἢ Περσῶν βασιλεῖ;

τίσ δὲ κοσμῶν κάλλιον φαίνεται στολαῖσ τοὺσ περὶ αὑτὸν ἢ βασιλεύσ; τίνοσ δὲ δῶρα γιγνώσκεται ὥσπερ ἔνια τῶν βασιλέωσ, ψέλια καὶ στρεπτοὶ καὶ ἵπποι χρυσοχάλινοι; οὐ γὰρ δὴ ἔξεστιν ἐκεῖ ταῦτα ἔχειν ᾧ ἂν μὴ βασιλεὺσ δῷ. τίσ δ’ ἄλλοσ λέγεται δώρων μεγέθει ποιεῖν αἱρεῖσθαι αὑτὸν καὶ ἀντ’ ἀδελφῶν καὶ ἀντὶ πατέρων καὶ ἀντὶ παίδων;

τίσ δ’ ἄλλοσ ἐδυνάσθη ἐχθροὺσ ἀπέχοντασ πολλῶν μηνῶν ὁδὸν τιμωρεῖσθαι ὡσ Περσῶν βασιλεύσ; τίσ δ’ ἄλλοσ καταστρεψάμενοσ ἀρχὴν ὑπὸ τῶν ἀρχομένων πατὴρ καλούμενοσ ἀπέθανεν ἢ Κῦροσ; τοῦτο δὲ τοὔνομα δῆλον ὅτι εὐεργετοῦντόσ ἐστι μᾶλλον ἢ ἀφαιρουμένου. κατεμάθομεν δὲ ὡσ καὶ τοὺσ βασιλέωσ καλουμένουσ ὀφθαλμοὺσ καὶ τὰ βασιλέωσ ὦτα οὐκ ἄλλωσ ἐκτήσατο ἢ τῷ δωρεῖσθαί τε καὶ τιμᾶν·

τοὺσ γὰρ ἀπαγγείλαντασ ὅσα καιρὸσ αὐτῷ εἰή πεπύσθαι μεγάλωσ εὐεργετῶν πολλοὺσ ἐποίησεν ἀνθρώπουσ καὶ ὠτακουστεῖν καὶ διοπτεύειν τί ἂν ἀγγείλαντεσ ὠφελήσειαν βασιλέα. ἐκ τούτου δὴ καὶ πολλοὶ ἐνομίσθησαν βασιλέωσ ὀφθαλμοὶ καὶ πολλὰ ὦτα.

εἰ δέ τισ οἰέται ἕνα αἱρετὸν εἶναι ὀφθαλμὸν βασιλεῖ, οὐκ ὀρθῶσ οἰέται· ὀλίγα γὰρ εἷσ γ’ ἂν ἴδοι καὶ εἷσ ἀκούσειε· καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὥσπερ ἀμελεῖν ἂν παρηγγελμένον εἰή, εἰ ἑνὶ τοῦτο προστεταγμένον εἰή· πρὸσ δὲ καὶ ὅντινα γιγνώσκοιεν ὀφθαλμὸν ὄντα, τοῦτον ἂν εἰδεῖεν ὅτι φυλάττεσθαι δεῖ. ἀλλ’ οὐχ οὕτωσ ἔχει, ἀλλὰ τοῦ φάσκοντοσ ἀκοῦσαί τι ἢ ἰδεῖν ἄξιον ἐπιμελείασ παντὸσ βασιλεὺσ ἀκούει. οὕτω δὴ πολλὰ μὲν βασιλέωσ ὦτα, πολλοὶ δ’ ὀφθαλμοὶ νομίζονται·

καὶ φοβοῦνται πανταχοῦ λέγειν τὰ μὴ σύμφορα βασιλεῖ, ὥσπερ αὐτοῦ ἀκούοντοσ, καὶ ποιεῖν ἃ μὴ σύμφορα, ὥσπερ αὐτοῦ παρόντοσ. οὔκουν ὅπωσ μνησθῆναι ἄν τισ ἐτόλμησε πρόσ τινα περὶ Κύρου φλαῦρόν τι, ἀλλ’ ὡσ ἐν ὀφθαλμοῖσ πᾶσι καὶ ὠσὶ βασιλέωσ τοῖσ ἀεὶ παροῦσιν οὕτωσ ἕκαστοσ διέκειτο. τὸ δὲ οὕτω διακεῖσθαι τοὺσ ἀνθρώπουσ πρὸσ αὐτὸν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα ὅ τι ἄν τισ αἰτιάσαιτο μᾶλλον ἢ ὅτι μεγάλα ἤθελεν ἀντὶ μικρῶν εὐεργετεῖν. καὶ τὸ μὲν δὴ μεγέθει δώρων ὑπερβάλλειν πλουσιώτατον ὄντα οὐ θαυμαστόν·

τὸ δὲ τῇ θεραπείᾳ καὶ τῇ ἐπιμελείᾳ τῶν φίλων βασιλεύοντα περιγίγνεσθαι, τοῦτο ἀξιολογώτερον. ἐκεῖνοσ τοίνυν λέγεται κατάδηλοσ εἶναι μηδενὶ ἂν οὕτωσ αἰσχυνθεὶσ ἡττώμενοσ ὡσ φίλων θεραπείᾳ· καὶ λόγοσ δὲ αὐτοῦ ἀπομνημονεύεται ὡσ λέγοι παραπλήσια ἔργα εἶναι νομέωσ ἀγαθοῦ καὶ βασιλέωσ ἀγαθοῦ·

τόν τε γὰρ νομέα χρῆναι ἔφη εὐδαίμονα τὰ κτήνη ποιοῦντα χρῆσθαι αὐτοῖσ, ἣ δὴ προβάτων εὐδαιμονία, τόν τε βασιλέα ὡσαύτωσ εὐδαίμονασ πόλεισ καὶ ἀνθρώπουσ ποιοῦντα χρῆσθαι αὐτοῖσ. οὐδὲν οὖν θαυμαστόν, εἴπερ ταύτην εἶχε τὴν γνώμην, τὸ φιλονίκωσ ἔχειν πάντων ἀνθρώπων θεραπείᾳ περιγίγνεσθαι. καλὸν δ’ ἐπίδειγμα καὶ τοῦτο λέγεται Κῦροσ ἐπιδεῖξαι Κροίσῳ, ὅτε ἐνουθέτει αὐτὸν ὡσ διὰ τὸ πολλὰ διδόναι πένησ ἔσοιτο, ἐξὸν αὐτῷ θησαυροὺσ χρυσοῦ πλείστουσ ἑνί γε ἀνδρὶ ἐν τῷ οἴκῳ καταθέσθαι·

καὶ τὸν Κῦρον λέγεται ἐρέσθαι·

καὶ πόσα ἂν ἤδη οἰεί μοι χρήματα εἶναι, εἰ συνέλεγον χρυσίον ὥσπερ σὺ κελεύεισ ἐξ ὅτου ἐν τῇ ἀρχῇ εἰμι; καὶ τὸν Κροῖσον εἰπεῖν πολύν τινα ἀριθμόν. καὶ τὸν Κῦρον πρὸσ ταῦτα, ἄγε δή, φάναι, ὦ Κροῖσε, σύμπεμψον ἄνδρα σὺν Ὑστάσπᾳ τουτῳὶ̈ ὅτῳ σὺ πιστεύεισ μάλιστα. σὺ δέ, ὦ Ὑστάσπα, ἔφη, περιελθὼν πρὸσ τοὺσ φίλουσ λέγε αὐτοῖσ ὅτι δέομαι χρυσίου πρὸσ πρᾶξίν τινα· καὶ γὰρ τῷ ὄντι προσδέομαι· καὶ κέλευε αὐτοὺσ ὁπόσα ἂν ἕκαστοσ δύνηται πορίσαι μοι χρήματα γράψαντασ καὶ κατασημηναμένουσ δοῦναι τὴν ἐπιστολὴν τῷ Κροίσου θεράποντι φέρειν. ταῦτα δὲ ὅσα ἔλεγε καὶ γράψασ καὶ σημηνάμενοσ ἐδίδου τῷ Ὑστάσπᾳ φέρειν πρὸσ τοὺσ φίλουσ·

ἐνέγραψε δὲ πρὸσ πάντασ καὶ Ὑστάσπαν ὡσ φίλον αὑτοῦ δέχεσθαι. ἐπεὶ δὲ περιῆλθε καὶ ἤνεγκεν ὁ Κροίσου θεράπων τὰσ ἐπιστολάσ, ὁ δὴ Ὑστάσπασ εἶπεν· ὦ Κῦρε βασιλεῦ, καὶ ἐμοὶ ἤδη χρὴ ὡσ πλουσίῳ χρῆσθαι· πάμπολλα γὰρ ἔχων πάρειμι δῶρα διὰ τὰ σὰ γράμματα. καὶ ὁ Κῦροσ εἶπεν·

εἷσ μὲν τοίνυν καὶ οὗτοσ ἤδη θησαυρὸσ ἡμῖν, ὦ Κροῖσε· τοὺσ δ’ ἄλλουσ καταθεῶ καὶ λόγισαι πόσα ἐστὶν ἕτοιμα χρήματα, ἤν τι δέωμαι χρῆσθαι. λέγεται δὴ λογιζόμενοσ ὁ Κροῖσοσ πολλαπλάσια εὑρεῖν ἢ ἔφη Κύρῳ ἂν εἶναι ἐν τοῖσ θησαυροῖσ ἤδη, εἰ συνέλεγεν. ἐπεὶ δὲ τοῦτο φανερὸν ἐγένετο, εἰπεῖν λέγεται ὁ Κῦροσ·

ὁρᾷσ, φάναι, ὦ Κροῖσε, ὡσ εἰσὶ καὶ ἐμοὶ θησαυροί; ἀλλὰ σὺ μὲν κελεύεισ με παρ’ ἐμοὶ αὐτοὺσ συλλέγοντα φθονεῖσθαί τε δι’ αὐτοὺσ καὶ μισεῖσθαι, καὶ φύλακασ αὐτοῖσ ἐφιστάντα μισθοφόρουσ τούτοισ πιστεύειν· ἐγὼ δὲ τοὺσ φίλουσ πλουσίουσ ποιῶν τούτουσ μοι νομίζω θησαυροὺσ καὶ φύλακασ ἅμα ἐμοῦ τε καὶ τῶν ἡμετέρων ἀγαθῶν πιστοτέρουσ εἶναι ἢ εἰ φρουροὺσ μισθοφόρουσ ἐπεστησάμην. καὶ ἄλλο δέ σοι ἐρῶ·

ἐγὼ γάρ, ὦ Κροῖσε, ὃ μὲν οἱ θεοὶ δόντεσ εἰσ τὰσ ψυχὰσ τοῖσ ἀνθρώποισ ἐποίησαν ὁμοίωσ πάντασ πένητασ, τούτου μὲν οὐδ’ αὐτὸσ δύναμαι περιγενέσθαι, ἀλλ’ εἰμὶ ἄπληστοσ κἀγὼ ὥσπερ οἱ ἄλλοι χρημάτων· τῇδέ γε μέντοι διαφέρειν μοι δοκῶ τῶν πλείστων ὅτι οἱ μὲν ἐπειδὰν τῶν ἀρκούντων περιττὰ κτήσωνται, τὰ μὲν αὐτῶν κατορύττουσι, τὰ δὲ κατασήπουσι, τὰ δὲ ἀριθμοῦντεσ καὶ μετροῦντεσ καὶ ἱστάντεσ καὶ διαψύχοντεσ καὶ φυλάττοντεσ πράγματα ἔχουσι, καὶ ὅμωσ ἔνδον ἔχοντεσ τοσαῦτα οὔτε ἐσθίουσι πλείω ἢ δύνανται φέρειν, διαρραγεῖεν γὰρ ἄν, οὔτ’ ἀμφιέννυνται πλείω ἢ δύνανται φέρειν, ἀποπνιγεῖεν γὰρ ἄν, ἀλλὰ τὰ περιττὰ χρήματα πράγματα ἔχουσιν·

ἐγὼ δ’ ὑπηρετῶ μὲν τοῖσ θεοῖσ καὶ ὀρέγομαι ἀεὶ πλειόνων· ἐπειδὰν δὲ κτήσωμαι, ἃ ἂν ἴδω περιττὰ ὄντα τῶν ἐμοὶ ἀρκούντων, τούτοισ τάσ τ’ ἐνδείασ τῶν φίλων ἐξακοῦμαι καὶ πλουτίζων καὶ εὐεργετῶν ἀνθρώπουσ εὔνοιαν ἐξ αὐτῶν κτῶμαι καὶ φιλίαν, καὶ ἐκ τούτων καρποῦμαι ἀσφάλειαν καὶ εὔκλειαν·

ἃ οὔτε κατασήπεται οὔτε ὑπερληροῦντα λυμαίνεται, ἀλλὰ ἡ εὔκλεια ὅσῳ ἂν πλείων ᾖ, τοσούτῳ καὶ μείζων καὶ καλλίων καὶ κουφοτέρα φέρειν γίγνεται, πολλάκισ δὲ καὶ τοὺσ φέροντασ αὐτὴν κουφοτέρουσ παρέχεται. ὅπωσ δὲ καὶ τοῦτο εἰδῇσ, ἔφη, ὦ Κροῖσε, ἐγὼ οὐ τοὺσ πλεῖστα ἔχοντασ καὶ φυλάττοντασ πλεῖστα εὐδαιμονεστάτουσ ἡγοῦμαι·

οἱ γὰρ τὰ τείχη φυλάττοντεσ οὕτωσ ἂν εὐδαιμονέστατοι εἰήσαν· πάντα γὰρ τὰ ἐν ταῖσ πόλεσι φυλάττουσιν· ἀλλ’ ὃσ ἂν κτᾶσθαί τε πλεῖστα δύνηται σὺν τῷ δικαίῳ καὶ χρῆσθαι πλείστοισ σὺν τῷ καλῷ, τοῦτον ἐγὼ εὐδαιμονέστατον νομίζω καὶ τὰ χρήματα. καὶ ταῦτα μὲν δὴ φανερὸσ ἦν ὥσπερ ἔλεγε καὶ πράττων. πρὸσ δὲ τούτοισ κατανοήσασ τοὺσ πολλοὺσ τῶν ἀνθρώπων ὅτι ἢν μὲν ὑγιαίνοντεσ διατελῶσι, παρασκευάζονται ὅπωσ ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια καὶ κατατίθενται τὰ χρήσιμα εἰσ τὴν τῶν ὑγιαινόντων δίαιταν·

ὅπωσ δὲ ἢν ἀσθενήσωσι τὰ σύμφορα παρέσται, τούτου οὐ πάνυ ἐπιμελομένουσ ἑώρα· ἔδοξεν οὖν καὶ ταῦτα ἐκπονῆσαι αὐτῷ, καὶ ἰατρούσ τε τοὺσ ἀρίστουσ συνεκομίσατο πρὸσ αὑτὸν τῷ τελεῖν ἐθέλειν καὶ ὁπόσα ἢ ὄργανα χρήσιμα ἔφη τισ ἂν αὐτῶν γενέσθαι ἢ φάρμακα ἢ σῖτα ἢ ποτά, οὐδὲν τούτων ὅ τι οὐχὶ παρασκευάσασ ἐθησαύριζε παρ’ αὑτῷ. καὶ ὁπότε δέ τισ ἀσθενήσειε τῶν θεραπεύεσθαι ἐπικαιρίων, ἐπεσκόπει καὶ παρεῖχε πάντα ὅτου ἔδει.

καὶ τοῖσ ἰατροῖσ δὲ χάριν ᾔδει, ὁπότε τισ ἰάσαιτό τινα τῶν παρ’ ἐκείνου λαμβάνων. ταῦτα μὲν δὴ καὶ τοιαῦτα πολλὰ ἐμηχανᾶτο πρὸσ τὸ πρωτεύειν παρ’ οἷσ ἐβούλετο ἑαυτὸν φιλεῖσθαι.

ὧν δὲ προηγόρευέ τε ἀγῶνασ καὶ ἆθλα προυτίθει, φιλονικίασ ἐμποιεῖν βουλόμενοσ περὶ τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἔργων, ταῦτα τῷ μὲν Κύρῳ ἔπαινον παρεῖχεν ὅτι ἐπεμέλετο ὅπωσ ἀσκοῖτο ἡ ἀρετή· τοῖσ μέντοι ἀρίστοισ οἱ ἀγῶνεσ οὗτοι πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ ἔριδασ καὶ φιλονικίασ ἐνέβαλλον. πρὸσ δὲ τούτοισ ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦροσ, ὅσα διακρίσεωσ δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι, τοὺσ δεομένουσ διακρίσεωσ συντρέχειν τοῖσ κριταῖσ.

δῆλον οὖν ὅτι ἐστοχάζοντο μὲν οἱ ἀνταγωνιζόμενοί τι ἀμφότεροι τῶν κρατίστων καὶ τῶν μάλιστα φίλων κριτῶν· ὁ δὲ μὴ νικῶν τοῖσ μὲν νικῶσιν ἐφθόνει, τοὺσ δὲ μὴ ἑαυτὸν κρίνοντασ ἐμίσει· ὁ δ’ αὖ νικῶν τῷ δικαίῳ προσεποιεῖτο νικᾶν, ὥστε χάριν οὐδενὶ ἡγεῖτο ὀφείλειν. καὶ οἱ πρωτεύειν δὲ βουλόμενοι φιλίᾳ παρὰ Κύρῳ, ὥσπερ ἄλλοι ἐν πόλεσι, καὶ οὗτοι ἐπιφθόνωσ πρὸσ ἀλλήλουσ εἶχον, ὥσθ’ οἱ πλείονεσ ἐκποδὼν ἐβούλοντο ὁ ἕτεροσ τὸν ἕτερον γενέσθαι μᾶλλον ἢ συνέπραξαν ἄν τι ἀλλήλοισ ἀγαθόν.

καὶ ταῦτα μὲν δεδήλωται ὡσ ἐμηχανᾶτο τοὺσ κρατίστουσ αὐτὸν μᾶλλον πάντασ φιλεῖν ἢ ἀλλήλουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 2

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION