Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Δ, chapter 5

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Δ, chapter 5)

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐδόκει πορευτέον εἶναι ὅπῃ δύναιντο τάχιστα πρὶν ἢ συλλεγῆναι τὸ στράτευμα πάλιν καὶ καταλαβεῖν τὰ στενά. συσκευασάμενοι δ’ εὐθὺσ ἐπορεύοντο διὰ χιόνοσ πολλῆσ ἡγεμόνασ ἔχοντεσ πολλούσ· καὶ αὐθημερὸν ὑπερβαλόντεσ τὸ ἄκρον ἐφ’ ᾧ ἔμελλεν ἐπιτίθεσθαι Τιρίβαζοσ κατεστρατοπεδεύσαντο. ἐντεῦθεν δ’ ἐπορεύθησαν σταθμοὺσ ἐρήμουσ τρεῖσ παρασάγγασ πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμόν, καὶ διέβαινον αὐτὸν βρεχόμενοι πρὸσ τὸν ὀμφαλόν.

ἐλέγοντο δ’ οὐδὲ πηγαὶ πρόσω εἶναι.

ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο διὰ χιόνοσ πολλῆσ καὶ πεδίου σταθμοὺσ τρεῖσ παρασάγγασ πεντεκαίδεκα. ὁ δὲ τρίτοσ ἐγένετο χαλεπὸσ καὶ ἄνεμοσ βορρᾶσ ἐναντίοσ ἔπνει παντάπασιν ἀποκαίων πάντα καὶ πηγνὺσ τοὺσ ἀνθρώπουσ. ἔνθα δὴ τῶν μάντεών τισ εἶπε σφαγιάσασθαι τῷ ἀνέμῳ, καὶ σφαγιάζεται·

καὶ πᾶσι δὴ περιφανῶσ ἔδοξεν λῆξαι τὸ χαλεπὸν τοῦ πνεύματοσ. ἦν δὲ τῆσ χιόνοσ τὸ βάθοσ ὀργυιά· ὥστε καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν ἀνδραπόδων πολλὰ ἀπώλετο καὶ τῶν στρατιωτῶν ὡσ τριάκοντα. διεγένοντο δὲ τὴν νύκτα πῦρ καίοντεσ·

ξύλα δ’ ἦν ἐν τῷ σταθμῷ πολλά· οἱ δὲ ὀψὲ προσιόντεσ ξύλα οὐκ εἶχον. οἱ οὖν πάλαι ἥκοντεσ καὶ τὸ πῦρ καίοντεσ οὐ προσίεσαν πρὸσ τὸ πῦρ τοὺσ ὀψίζοντασ, εἰ μὴ μεταδοῖεν αὐτοῖσ πυροὺσ ἢ ἄλλο τι εἴ τι ἔχοιεν βρωτόν. ἔνθα δὴ μετεδίδοσαν ἀλλήλοισ ὧν εἶχον ἕκαστοι.

ἔνθα δὲ τὸ πῦρ ἐκαίετο, διατηκομένησ τῆσ χιόνοσ βόθροι ἐγένοντο μεγάλοι ἔστε ἐπὶ τὸ δάπεδον· οὗ δὴ παρῆν μετρεῖν τὸ βάθοσ τῆσ χιόνοσ. ἐντεῦθεν δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ὅλην ἐπορεύοντο διὰ χιόνοσ, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐβουλιμίασαν.

Ξενοφῶν δ’ ὀπισθοφυλακῶν καὶ καταλαμβάνων τοὺσ πίπτοντασ τῶν ἀνθρώπων ἠγνόει ὅ τι τὸ πάθοσ εἰή. ἐπειδὴ δὲ εἶπέ τισ αὐτῷ τῶν ἐμπείρων ὅτι σαφῶσ βουλιμιῶσι κἄν τι φάγωσιν ἀναστήσονται, περιιὼν περὶ τὰ ὑποζύγια, εἴ πού τι ὁρῴη βρωτόν, διεδίδου καὶ διέπεμπε διδόντασ τοὺσ δυναμένουσ περιτρέχειν τοῖσ βουλιμιῶσιν.

ἐπειδὴ δέ τι ἐμφάγοιεν, ἀνίσταντο καὶ ἐπορεύοντο.

πορευομένων δὲ Χειρίσοφοσ μὲν ἀμφὶ κνέφασ πρὸσ κώμην ἀφικνεῖται, καὶ ὑδροφορούσασ ἐκ τῆσ κώμησ πρὸσ τῇ κρήνῃ γυναῖκασ καὶ κόρασ καταλαμβάνει ἔμπροσθεν τοῦ ἐρύματοσ. αὗται ἠρώτων αὐτοὺσ τίνεσ εἰε͂ν.

ὁ δ’ ἑρμηνεὺσ εἶπε περσιστὶ ὅτι παρὰ βασιλέωσ πορεύονται πρὸσ τὸν σατράπην. αἱ δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι οὐκ ἐνταῦθα εἰή, ἀλλ’ ἀπέχει ὅσον παρασάγγην. οἱ δ’, ἐπεὶ ὀψὲ ἦν, πρὸσ τὸν κώμαρχον συνεισέρχονται εἰσ τὸ ἔρυμα σὺν ταῖσ ὑδροφόροισ. Χειρίσοφοσ μὲν οὖν καὶ ὅσοι ἐδυνήθησαν τοῦ στρατεύματοσ ἐνταῦθα ἐστρατοπεδεύσαντο, τῶν δ’ ἄλλων στρατιωτῶν οἱ μὴ δυνάμενοι διατελέσαι τὴν ὁδὸν ἐνυκτέρευσαν ἄσιτοι καὶ ἄνευ πυρόσ·

καὶ ἐνταῦθά τινεσ ἀπώλοντο τῶν στρατιωτῶν. ἐφείποντο δὲ τῶν πολεμίων συνειλεγμένοι τινὲσ καὶ τὰ μὴ δυνάμενα τῶν ὑποζυγίων ἡρ́παζον καὶ ἀλλήλοισ ἐμάχοντο περὶ αὐτῶν.

ἐλείποντο δὲ τῶν στρατιωτῶν οἵ τε διεφθαρμένοι ὑπὸ τῆσ χιόνοσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ οἵ τε ὑπὸ τοῦ ψύχουσ τοὺσ δακτύλουσ τῶν ποδῶν ἀποσεσηπότεσ. ἦν δὲ τοῖσ μὲν ὀφθαλμοῖσ ἐπικούρημα τῆσ χιόνοσ εἴ τισ μέλαν τι ἔχων πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἐπορεύετο, τῶν δὲ ποδῶν εἴ τισ κινοῖτο καὶ μηδέποτε ἡσυχίαν ἔχοι καὶ εἰσ τὴν νύκτα ὑπολύοιτο·

ὅσοι δὲ ὑποδεδεμένοι ἐκοιμῶντο, εἰσεδύοντο εἰσ τοὺσ πόδασ οἱ ἱμάντεσ καὶ τὰ ὑποδήματα περιεπήγνυντο·

καὶ γὰρ ἦσαν, ἐπειδὴ ἐπέλιπε τὰ ἀρχαῖα ὑποδήματα, καρβάτιναι πεποιημέναι ἐκ τῶν νεοδάρτων βοῶν. διὰ τὰσ τοιαύτασ οὖν ἀνάγκασ ὑπελείποντό τινεσ τῶν στρατιωτῶν·

καὶ ἰδόντεσ μέλαν τι χωρίον διὰ τὸ ἐκλελοιπέναι αὐτόθι τὴν χιόνα εἴκαζον τετηκέναι· καὶ ἐτετήκει διὰ κρήνην τινὰ ἣ πλησίον ἦν ἀτμίζουσα ἐν νάπῃ. ἐνταῦθ’ ἐκτραπόμενοι ἐκάθηντο καὶ οὐκ ἔφασαν πορεύεσθαι. ὁ δὲ Ξενοφῶν ἔχων ὀπισθοφύλακασ ὡσ ᾔσθετο, ἐδεῖτο αὐτῶν πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ μὴ ἀπολείπεσθαι, λέγων ὅτι ἕπονται πολλοὶ πολέμιοι συνειλεγμένοι, καὶ τελευτῶν ἐχαλέπαινεν.

οἱ δὲ σφάττειν ἐκέλευον· οὐ γὰρ ἂν δύνασθαι πορευθῆναι. ἐνταῦθα ἔδοξε κράτιστον εἶναι τοὺσ ἑπομένουσ πολεμίουσ φοβῆσαι, εἴ τισ δύναιτο, μὴ ἐπίοιεν τοῖσ κάμνουσι.

καὶ ἦν μὲν σκότοσ ἤδη, οἱ δὲ προσῇσαν πολλῷ θορύβῳ ἀμφὶ ὧν εἶχον διαφερόμενοι. ἔνθα δὴ οἱ ὀπισθοφύλακεσ, ἅτε ὑγιαίνοντεσ, ἐξαναστάντεσ ἔδραμον εἰσ τοὺσ πολεμίουσ·

οἱ δὲ κάμνοντεσ ἀνακραγόντεσ ὅσον ἐδύναντο μέγιστον τὰσ ἀσπίδασ πρὸσ τὰ δόρατα ἔκρουσαν. οἱ δὲ πολέμιοι δείσαντεσ ἧκαν ἑαυτοὺσ κατὰ τῆσ χιόνοσ εἰσ τὴν νάπην, καὶ οὐδεὶσ ἔτι οὐδαμοῦ ἐφθέγξατο. καὶ Ξενοφῶν μὲν καὶ οἱ σὺν αὐτῷ εἰπόντεσ τοῖσ ἀσθενοῦσιν ὅτι τῇ ὑστεραίᾳ ἥξουσί τινεσ ἐπ’ αὐτούσ, πορευόμενοι πρὶν τέτταρα στάδια διελθεῖν ἐντυγχάνουσιν ἐν τῇ ὁδῷ ἀναπαυομένοισ ἐπὶ τῆσ χιόνοσ τοῖσ στρατιώταισ ἐγκεκαλυμμένοισ, καὶ οὐδὲ φυλακὴ οὐδεμία καθειστήκει·

καὶ ἀνίστασαν αὐτούσ. οἱ δ’ ἔλεγον ὅτι οἱ ἔμπροσθεν οὐχ ὑποχωροῖεν. ὁ δὲ παριὼν καὶ παραπέμπων τῶν πελταστῶν τοὺσ ἰσχυροτάτουσ ἐκέλευε σκέψασθαι τί εἰή τὸ κωλῦον.

οἱ δὲ ἀπήγγελλον ὅτι ὅλον οὕτωσ ἀναπαύοιτο τὸ στράτευμα. ἐνταῦθα καὶ οἱ περὶ Ξενοφῶντα ηὐλίσθησαν αὐτοῦ ἄνευ πυρὸσ καὶ ἄδειπνοι, φυλακὰσ οἱάσ ἐδύναντο καταστησάμενοι.

ἐπεὶ δὲ πρὸσ ἡμέραν ἦν, ὁ μὲν Ξενοφῶν πέμψασ πρὸσ τοὺσ ἀσθενοῦντασ τοὺσ νεωτάτουσ ἀναστήσαντασ ἐκέλευεν ἀναγκάζειν προϊέναι. ἐν δὲ τούτῳ Χειρίσοφοσ πέμπει τῶν ἐκ τῆσ κώμησ σκεψομένουσ πῶσ ἔχοιεν οἱ τελευταῖοι.

οἱ δὲ ἄσμενοι ἰδόντεσ τοὺσ μὲν ἀσθενοῦντασ τούτοισ παρέδοσαν κομίζειν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, αὐτοὶ δὲ ἐπορεύοντο, καὶ πρὶν εἴκοσι στάδια διεληλυθέναι ἦσαν πρὸσ τῇ κώμῃ ἔνθα Χειρίσοφοσ ηὐλίζετο. ἐπεὶ δὲ συνεγένοντο ἀλλήλοισ, ἔδοξε κατὰ τὰσ κώμασ ἀσφαλὲσ εἶναι τὰσ τάξεισ σκηνοῦν.

καὶ Χειρίσοφοσ μὲν αὐτοῦ ἔμενεν, οἱ δὲ ἄλλοι διαλαχόντεσ ἃσ ἑώρων κώμασ ἐπορεύοντο ἕκαστοι τοὺσ ἑαυτῶν ἔχοντεσ. ἔνθα δὴ Πολυκράτησ Ἀθηναῖοσ λοχαγὸσ ἐκέλευσεν ἀφιέναι ἑαυτόν·

καὶ λαβὼν τοὺσ εὐζώνουσ, θέων ἐπὶ τὴν κώμην ἣν εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει πάντασ ἔνδον τοὺσ κωμήτασ καὶ τὸν κώμαρχον, καὶ πώλουσ εἰσ δασμὸν βασιλεῖ τρεφομένουσ ἑπτακαίδεκα, καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ κωμάρχου ἐνάτην ἡμέραν γεγαμημένην· ὁ δ’ ἀνὴρ αὐτῆσ λαγῶσ ᾤχετο θηράσων καὶ οὐχ ἥλω ἐν τῇ κώμῃ. αἱ δ’ οἰκίαι ἦσαν κατάγειοι, τὸ μὲν στόμα ὥσπερ φρέατοσ, κάτω δ’ εὐρεῖαι·

αἱ δὲ εἴσοδοι τοῖσ μὲν ὑποζυγίοισ ὀρυκταί, οἱ δὲ ἄνθρωποι κατέβαινον ἐπὶ κλίμακοσ. ἐν δὲ ταῖσ οἰκίαισ ἦσαν αἶγεσ, οἰε͂σ, βόεσ, ὄρνιθεσ, καὶ τὰ ἔκγονα τούτων· τὰ δὲ κτήνη πάντα χιλῷ ἔνδον ἐτρέφοντο. ἦσαν δὲ καὶ πυροὶ καὶ κριθαὶ καὶ ὄσπρια καὶ οἶνοσ κρίθινοσ ἐν κρατῆρσιν.

ἐνῆσαν δὲ καὶ αὐταὶ αἱ κριθαὶ ἰσοχειλεῖσ, καὶ κάλαμοι ἐνέκειντο, οἱ μὲν μείζουσ οἱ δὲ ἐλάττουσ, γόνατα οὐκ ἔχοντεσ· τούτουσ ἔδει ὁπότε τισ διψῴη λαβόντα εἰσ τὸ στόμα μύζειν.

καὶ πάνυ ἄκρατοσ ἦν, εἰ μή τισ ὕδωρ ἐπιχέοι· καὶ πάνυ ἡδὺ συμμαθόντι τὸ πῶμα ἦν. ὁ δὲ Ξενοφῶν τὸν ἄρχοντα τῆσ κώμησ ταύτησ σύνδειπνον ἐποιήσατο καὶ θαρρεῖν αὐτὸν ἐκέλευε λέγων ὅτι οὔτε τῶν τέκνων στερήσοιτο τήν τε οἰκίαν αὐτοῦ ἀντεμπλήσαντεσ τῶν ἐπιτηδείων ἀπίασιν, ἢν ἀγαθόν τι τῷ στρατεύματι ἐξηγησάμενοσ φαίνηται ἔστ’ ἂν ἐν ἄλλῳ ἔθνει γένωνται.

ὁ δὲ ταῦτα ὑπισχνεῖτο, καὶ φιλοφρονούμενοσ οἶνον ἔφρασεν ἔνθα ἦν κατορωρυγμένοσ.

ταύτην μὲν τὴν νύκτα διασκηνήσαντεσ οὕτωσ ἐκοιμήθησαν ἐν πᾶσιν ἀφθόνοισ πάντεσ οἱ στρατιῶται, ἐν φυλακῇ ἔχοντεσ τὸν κώμαρχον καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ ὁμοῦ ἐν ὀφθαλμοῖσ. τῇ δ’ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Ξενοφῶν λαβὼν τὸν κώμαρχον πρὸσ Χειρίσοφον ἐπορεύετο·

ὅπου δὲ παρίοι κώμην, ἐτρέπετο πρὸσ τοὺσ ἐν ταῖσ κώμαισ καὶ κατελάμβανε πανταχοῦ εὐωχουμένουσ καὶ εὐθυμουμένουσ, καὶ οὐδαμόθεν ἀφίεσαν πρὶν παραθεῖναι αὐτοῖσ ἄριστον· οὐκ ἦν δ’ ὅπου οὐ παρετίθεσαν ἐπὶ τὴν αὐτὴν τράπεζαν κρέα ἄρνεια, ἐρίφεια, χοίρεια, μόσχεια, ὀρνίθεια, σὺν πολλοῖσ ἄρτοισ τοῖσ μὲν πυρίνοισ τοῖσ δὲ κριθίνοισ.

ὁπότε δέ τισ φιλοφρονούμενόσ τῳ βούλοιτο προπιεῖν, εἷλκεν ἐπὶ τὸν κρατῆρα, ἔνθεν ἐπικύψαντα ἔδει ῥοφοῦντα πίνειν ὥσπερ βοῦν.

καὶ τῷ κωμάρχῳ ἐδίδοσαν λαμβάνειν ὅ τι βούλοιτο. ὁ δὲ ἄλλο μὲν οὐδὲν ἐδέχετο, ὅπου δέ τινα τῶν συγγενῶν ἴδοι, πρὸσ ἑαυτὸν ἀεὶ ἐλάμβανεν. ἐπεὶ δ’ ἦλθον πρὸσ Χειρίσοφον, κατελάμβανον κἀκείνουσ σκηνοῦντασ ἐστεφανωμένουσ τοῦ ξηροῦ χιλοῦ στεφάνοισ, καὶ διακονοῦντασ Ἀρμενίουσ παῖδασ σὺν ταῖσ βαρβαρικαῖσ στολαῖσ·

τοῖσ παισὶν ἐδείκνυσαν ὥσπερ ἐνεοῖσ ὅ τι δέοι ποιεῖν. ἐπεὶ δ’ ἀλλήλουσ ἐφιλοφρονήσαντο Χειρίσοφοσ καὶ Ξενοφῶν, κοινῇ δὴ ἀνηρώτων τὸν κώμαρχον διὰ τοῦ περσίζοντοσ ἑρμηνέωσ τίσ εἰή ἡ χώρα.

ὁ δ’ ἔλεγεν ὅτι Ἀρμενία. καὶ πάλιν ἠρώτων τίνι οἱ ἵπποι τρέφονται. ὁ δ’ ἔλεγεν ὅτι βασιλεῖ δασμόσ· τὴν δὲ πλησίον χώραν ἔφη εἶναι Χάλυβασ, καὶ τὴν ὁδὸν ἔφραζεν ᾗ εἰή. καὶ αὐτὸν τότε μὲν ᾤχετο ἄγων ὁ Ξενοφῶν πρὸσ τοὺσ ἑαυτοῦ οἰκέτασ, καὶ ἵππον ὃν εἰλήφει παλαίτερον δίδωσι τῷ κωμάρχῳ ἀναθρέψαντι καταθῦσαι, ὅτι ἤκουεν αὐτὸν ἱερὸν εἶναι τοῦ Ἡλίου, δεδιὼσ μὴ ἀποθάνῃ·

ἐκεκάκωτο γὰρ ὑπὸ τῆσ πορείασ· αὐτὸσ δὲ τῶν πώλων λαμβάνει, καὶ τῶν ἄλλων στρατηγῶν καὶ λοχαγῶν ἔδωκεν ἑκάστῳ πῶλον. ἦσαν δ’ οἱ ταύτῃ ἵπποι μείονεσ μὲν τῶν Περσικῶν, θυμοειδέστεροι δὲ πολύ.

ἐνταῦθα δὴ καὶ διδάσκει ὁ κώμαρχοσ περὶ τοὺσ πόδασ τῶν ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων σακία περιειλεῖν, ὅταν διὰ τῆσ χιόνοσ ἄγωσιν· ἄνευ γὰρ τῶν σακίων κατεδύοντο μέχρι τῆσ γαστρόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION