헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί4́1́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Δ, chapter 1)

ὅσα μὲν δὴ ἐν τῇ ἀναβάσει ἐγένετο μέχρι τῆσ μάχησ, καὶ ὅσα μετὰ τὴν μάχην ἐν ταῖσ σπονδαῖσ ἃσ βασιλεὺσ καὶ οἱ σὺν Κύρῳ ἀναβάντεσ Ἕλληνεσ ἐποιήσαντο, καὶ ὅσα παραβάντοσ τὰσ σπονδὰσ βασιλέωσ καὶ Τισσαφέρνουσ ἐπολεμήθη πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἐπακολουθοῦντοσ τοῦ Περσικοῦ στρατεύματοσ, ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ δεδήλωται. ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἔνθα ὁ μὲν Τίγρησ ποταμὸσ παντάπασιν ἄποροσ ἦν διὰ τὸ βάθοσ καὶ μέγεθοσ, πάροδοσ δὲ οὐκ ἦν, ἀλλὰ τὰ Καρδούχεια ὄρη ἀπότομα ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ ἐκρέματο, ἐδόκει δὴ τοῖσ στρατηγοῖσ διὰ τῶν ὀρέων πορευτέον εἶναι.

ἤκουον γὰρ τῶν ἁλισκομένων ὅτι εἰ διέλθοιεν τὰ Καρδούχεια ὄρη, ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ τὰσ πηγὰσ τοῦ Τίγρητοσ ποταμοῦ, ἢν μὲν βούλωνται, διαβήσονται, ἢν δὲ μὴ βούλωνται, περιίασι.

καὶ τοῦ Εὐφράτου δὲ τὰσ πηγὰσ ἐλέγετο οὐ πρόσω τοῦ Τίγρητοσ εἶναι, καὶ ἔστιν οὕτωσ ἔχον. τὴν δ’ εἰσ τοὺσ Καρδούχουσ ἐμβολὴν ὧδε ποιοῦνται, ἅμα μὲν λαθεῖν πειρώμενοι, ἅμα δὲ φθάσαι πρὶν τοὺσ πολεμίουσ καταλαβεῖν τὰ ἄκρα.

ἡνίκα δ’ ἦν ἀμφὶ τὴν τελευταίαν φυλακὴν καὶ ἐλείπετο τῆσ νυκτὸσ ὅσον σκοταίουσ διελθεῖν τὸ πεδίον, τηνικαῦτα ἀναστάντεσ ἀπὸ παραγγέλσεωσ πορευόμενοι ἀφικνοῦνται ἅμα τῇ ἡμέρᾳ πρὸσ τὸ ὄροσ.

ἔνθα δὴ Χειρίσοφοσ μὲν ἡγεῖτο τοῦ στρατεύματοσ λαβὼν τὸ ἀμφ’ αὑτὸν καὶ τοὺσ γυμνῆτασ πάντασ, Ξενοφῶν δὲ σὺν τοῖσ ὀπισθοφύλαξιν ὁπλίταισ εἵπετο οὐδένα ἔχων γυμνῆτα·

οὐδεὶσ γὰρ κίνδυνοσ ἐδόκει εἶναι μή τισ ἄνω πορευομένων ἐκ τοῦ ὄπισθεν ἐπίσποιτο. καὶ ἐπὶ μὲν τὸ ἄκρον ἀναβαίνει Χειρίσοφοσ πρίν τινασ αἰσθέσθαι τῶν πολεμίων·

ἔπειτα δ’ ὑφηγεῖτο· ἐφείπετο δὲ ἀεὶ τὸ ὑπερβάλλον τοῦ στρατεύματοσ εἰσ τὰσ κώμασ τὰσ ἐν τοῖσ ἄγκεσί τε καὶ μυχοῖσ τῶν ὀρέων. ἔνθα δὴ οἱ μὲν Καρδοῦχοι ἐκλιπόντεσ τὰσ οἰκίασ ἔχοντεσ καὶ γυναῖκασ καὶ παῖδασ ἔφευγον ἐπὶ τὰ ὄρη.

τὰ δὲ ἐπιτήδεια πολλὰ ἦν λαμβάνειν, ἦσαν δὲ καὶ χαλκώμασι παμπόλλοισ κατεσκευασμέναι αἱ οἰκίαι, ὧν οὐδὲν ἔφερον οἱ Ἕλληνεσ, οὐδὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐδίωκον, ὑποφειδόμενοι, εἴ πωσ ἐθελήσειαν οἱ Καρδοῦχοι διιέναι αὐτοὺσ ὡσ διὰ φιλίασ τῆσ χώρασ, ἐπείπερ βασιλεῖ πολέμιοι ἦσαν· τὰ μέντοι ἐπιτήδεια ὅτῳ τισ ἐπιτυγχάνοι ἐλάμβανεν·

ἀνάγκη γὰρ ἦν. οἱ δὲ Καρδοῦχοι οὔτε καλούντων ὑπήκουον οὔτε ἄλλο φιλικὸν οὐδὲν ἐποίουν. ἐπεὶ δὲ οἱ τελευταῖοι τῶν Ἑλλήνων κατέβαινον εἰσ τὰσ κώμασ ἀπὸ τοῦ ἄκρου ἤδη σκοταῖοι διὰ γὰρ τὸ στενὴν εἶναι τὴν ὁδὸν ὅλην τὴν ἡμέραν ἡ ἀνάβασισ αὐτοῖσ ἐγένετο καὶ κατάβασισ, τότε δὴ συλλεγέντεσ τινὲσ τῶν Καρδούχων τοῖσ τελευταίοισ ἐπετίθεντο, καὶ ἀπέκτεινάν τινασ καὶ λίθοισ καὶ τοξεύμασι κατέτρωσαν, ὀλίγοι ὄντεσ·

ἐξ ἀπροσδοκήτου γὰρ αὐτοῖσ ἐπέπεσε τὸ Ἑλληνικόν. εἰ μέντοι τότε πλείουσ συνελέγησαν, ἐκινδύνευσεν ἂν διαφθαρῆναι πολὺ τοῦ στρατεύματοσ.

καὶ ταύτην μὲν τὴν νύκτα οὕτωσ ἐν ταῖσ κώμαισ ηὐλίσθησαν· οἱ δὲ Καρδοῦχοι πυρὰ πολλὰ ἔκαιον κύκλῳ ἐπὶ τῶν ὀρέων καὶ συνεώρων ἀλλήλουσ. ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ συνελθοῦσι τοῖσ στρατηγοῖσ καὶ λοχαγοῖσ τῶν Ἑλλήνων ἔδοξε τῶν τε ὑποζυγίων τὰ ἀναγκαῖα καὶ δυνατώτατα ἔχοντασ πορεύεσθαι, καταλιπόντασ τἆλλα, καὶ ὅσα ἦν νεωστὶ αἰχμάλωτα ἀνδράποδα ἐν τῇ στρατιᾷ πάντα ἀφεῖναι.

σχολαίαν γὰρ ἐποίουν τὴν πορείαν πολλὰ ὄντα τὰ ὑποζύγια καὶ τὰ αἰχμάλωτα, πολλοὶ δὲ οἱ ἐπὶ τούτοισ ὄντεσ ἀπόμαχοι ἦσαν, διπλάσιά τε ἐπιτήδεια ἔδει πορίζεσθαι καὶ φέρεσθαι πολλῶν τῶν ἀνθρώπων ὄντων.

δόξαν δὲ ταῦτα ἐκήρυξαν οὕτω ποιεῖν. ἐπεὶ δὲ ἀριστήσαντεσ ἐπορεύοντο, ὑποστήσαντεσ ἐν τῷ στενῷ οἱ στρατηγοί, εἴ τι εὑρίσκοιεν τῶν εἰρημένων μὴ ἀφειμένον, ἀφῃροῦντο, οἱ δ’ ἐπείθοντο, πλὴν εἴ τισ ἔκλεψεν, οἱο͂ν ἢ παιδὸσ ἐπιθυμήσασ ἢ γυναικὸσ τῶν εὐπρεπῶν.

καὶ ταύτην μὲν τὴν ἡμέραν οὕτωσ ἐπορεύθησαν, τὰ μέν τι μαχόμενοι τὰ δὲ καὶ ἀναπαυόμενοι. εἰσ δὲ τὴν ὑστεραίαν γίγνεται χειμὼν πολύσ, ἀναγκαῖον δ’ ἦν πορεύεσθαι·

οὐ γὰρ ἦν ἱκανὰ τἀπιτήδεια. καὶ ἡγεῖτο μὲν Χειρίσοφοσ, ὠπισθοφυλάκει δὲ Ξενοφῶν. καὶ οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶσ ἐπετίθεντο, καὶ στενῶν ὄντων τῶν χωρίων ἐγγὺσ προσιόντεσ ἐτόξευον καὶ ἐσφενδόνων·

ὥστε ἠναγκάζοντο οἱ Ἕλληνεσ ἐπιδιώκοντεσ καὶ πάλιν ἀναχάζοντεσ σχολῇ πορεύεσθαι· καὶ θαμινὰ παρήγγελλεν ὁ Ξενοφῶν ὑπομένειν, ὅτε οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶσ ἐπικέοιντο. ἐνταῦθα ὁ Χειρίσοφοσ ἄλλοτε μὲν ὅτε παρεγγυῷτο ὑπέμενε, τότε δὲ οὐχ ὑπέμενεν, ἀλλ’ ἦγε ταχέωσ καὶ παρηγγύα ἕπεσθαι, ὥστε δῆλον ἦν ὅτι πρᾶγμά τι εἰή·

σχολὴ δ’ οὐκ ἦν ἰδεῖν παρελθόντι τὸ αἴτιον τῆσ σπουδῆσ· ὥστε ἡ πορεία ὁμοία φυγῇ ἐγίγνετο τοῖσ ὀπισθοφύλαξι. καὶ ἐνταῦθα ἀποθνῄσκει ἀνὴρ ἀγαθὸσ Λακωνικὸσ Λεώνυμοσ τοξευθεὶσ διὰ τῆσ ἀσπίδοσ καὶ τῆσ σπολάδοσ εἰσ τὰσ πλευράσ, καὶ Βασίασ Ἀρκὰσ διαμπερὲσ τὴν κεφαλήν.

ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἐπὶ σταθμόν, εὐθὺσ ὥσπερ εἶχεν ὁ Ξενοφῶν ἐλθὼν πρὸσ τὸν Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὅτι οὐχ ὑπέμενεν, ἀλλ’ ἠναγκάζοντο φεύγοντεσ ἅμα μάχεσθαι.

καὶ νῦν δύο καλώ τε καὶ ἀγαθὼ ἄνδρε τέθνατον καὶ οὔτε ἀνελέσθαι οὔτε θάψαι ἐδυνάμεθα. ἀποκρίνεται ὁ Χειρίσοφοσ·

βλέψον, ἔφη, πρὸσ τὰ ὄρη καὶ ἰδὲ ὡσ ἄβατα πάντα ἐστί· μία δ’ αὕτη ὁδὸσ ἣν ὁρᾷσ ὀρθία, καὶ ἐπὶ ταύτῃ ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔξεστί σοι ὄχλον τοσοῦτον, οἳ κατειληφότεσ φυλάττουσι τὴν ἔκβασιν. ταῦτ’ ἐγὼ ἔσπευδον καὶ διὰ τοῦτό σε οὐχ ὑπέμενον, εἴ πωσ δυναίμην φθάσαι πρὶν κατειλῆφθαι τὴν ὑπερβολήν·

οἱ δ’ ἡγεμόνεσ οὓσ ἔχομεν οὔ φασιν εἶναι ἄλλην ὁδόν. ὁ δὲ Ξενοφῶν λέγει·

ἀλλ’ ἐγὼ ἔχω δύο ἄνδρασ. ἐπεὶ γὰρ ἡμῖν πράγματα παρεῖχον, ἐνηδρεύσαμεν, ὅπερ ἡμᾶσ καὶ ἀναπνεῦσαι ἐποίησε, καὶ ἀπεκτείναμέν τινασ αὐτῶν, καὶ ζῶντασ προυθυμήθημεν λαβεῖν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα ὅπωσ ἡγεμόσιν εἰδόσι τὴν χώραν χρησαίμεθα. καὶ εὐθὺσ ἀγαγόντεσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἤλεγχον διαλαβόντεσ εἴ τινα εἰδεῖεν ἄλλην ὁδὸν ἢ τὴν φανεράν.

ὁ μὲν οὖν ἕτεροσ οὐκ ἔφη μάλα πολλῶν φόβων προσαγομένων· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον ἔλεγεν, ὁρῶντοσ τοῦ ἑτέρου κατεσφάγη. ὁ δὲ λοιπὸσ ἔλεξεν ὅτι οὗτοσ μὲν οὐ φαίη διὰ ταῦτα εἰδέναι, ὅτι αὐτῷ ἐτύγχανε θυγάτηρ ἐκεῖ παρ’ ἀνδρὶ ἐκδεδομένη·

αὐτὸσ δ’ ἔφη ἡγήσεσθαι δυνατὴν καὶ ὑποζυγίοισ πορεύεσθαι ὁδόν. ἐρωτώμενοσ δ’ εἰ εἰή τι ἐν αὐτῇ δυσπάριτον χωρίον, ἔφη εἶναι ἄκρον ὃ εἰ μή τισ προκαταλήψοιτο, ἀδύνατον ἔσεσθαι παρελθεῖν.

ἐνταῦθα δ’ ἐδόκει συγκαλέσαντασ λοχαγοὺσ καὶ πελταστὰσ καὶ τῶν ὁπλιτῶν λέγειν τε τὰ παρόντα καὶ ἐρωτᾶν εἴ τισ αὐτῶν ἔστιν ὅστισ ἀνὴρ ἀγαθὸσ ἐθέλοι ἂν γενέσθαι καὶ ὑποστὰσ ἐθελοντὴσ πορεύεσθαι.

ὑφίσταται τῶν μὲν ὁπλιτῶν Ἀριστώνυμοσ Μεθυδριεὺσ Ἀρκὰσ καὶ Ἀγασίασ Στυμφάλιοσ Ἀρκάσ, ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖσ Καλλίμαχοσ Παρράσιοσ Ἀρκὰσ καὶ οὗτοσ ἔφη ἐθέλειν πορεύεσθαι προσλαβὼν ἐθελοντὰσ ἐκ παντὸσ τοῦ στρατεύματοσ·

ἐγὼ γάρ, ἔφη, οἶδα ὅτι ἕψονται πολλοὶ τῶν νέων ἐμοῦ ἡγουμένου. ἐκ τούτου ἐρωτῶσιν εἴ τισ καὶ τῶν γυμνήτων ταξιάρχων ἐθέλοι συμπορεύεσθαι.

ὑφίσταται Ἀριστέασ Χῖοσ, ὃσ πολλαχοῦ πολλοῦ ἄξιοσ τῇ στρατιᾷ εἰσ τὰ τοιαῦτα ἐγένετο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Δ, chapter 1

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Δ, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION