Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Α, chapter 7

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Α, chapter 7)

ἐντεῦθεν ἐξελαύνει διὰ τῆσ Βαβυλωνίασ σταθμοὺσ τρεῖσ παρασάγγασ δώδεκα. ἐν δὲ τῷ τρίτῳ σταθμῷ Κῦροσ ἐξέτασιν ποιεῖται τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων ἐν τῷ πεδίῳ περὶ μέσασ νύκτασ· ἐδόκει γὰρ εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ἑώ ἥξειν βασιλέα σὺν τῷ στρατεύματι μαχούμενον· καὶ ἐκέλευε Κλέαρχον μὲν τοῦ δεξιοῦ κέρωσ ἡγεῖσθαι, Μένωνα δὲ τὸν Θετταλὸν τοῦ εὐωνύμου, αὐτὸσ δὲ τοὺσ ἑαυτοῦ διέταξε. μετὰ δὲ τὴν ἐξέτασιν ἅμα τῇ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ ἥκοντεσ αὐτόμολοι παρὰ μεγάλου βασιλέωσ ἀπήγγελλον Κύρῳ περὶ τῆσ βασιλέωσ στρατιᾶσ.

Κῦροσ δὲ συγκαλέσασ τοὺσ στρατηγοὺσ καὶ λοχαγοὺσ τῶν Ἑλλήνων συνεβουλεύετό τε πῶσ ἂν τὴν μάχην ποιοῖτο καὶ αὐτὸσ παρῄνει θαρρύνων τοιάδε. ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, οὐκ ἀνθρώπων ἀπορῶν βαρβάρων συμμάχουσ ὑμᾶσ ἄγω, ἀλλὰ νομίζων ἀμείνονασ καὶ κρείττουσ πολλῶν βαρβάρων ὑμᾶσ εἶναι, διὰ τοῦτο προσέλαβον.

ὅπωσ οὖν ἔσεσθε ἄνδρεσ ἄξιοι τῆσ ἐλευθερίασ ἧσ κέκτησθε καὶ ἧσ ὑμᾶσ ἐγὼ εὐδαιμονίζω. εὖ γὰρ ἴστε ὅτι τὴν ἐλευθερίαν ἑλοίμην ἂν ἀντὶ ὧν ἔχω πάντων καὶ ἄλλων πολλαπλασίων. ὅπωσ δὲ καὶ εἰδῆτε εἰσ οἱο͂ν ἔρχεσθε ἀγῶνα, ὑμᾶσ εἰδὼσ διδάξω.

τὸ μὲν γὰρ πλῆθοσ πολὺ καὶ κραυγῇ πολλῇ ἐπίασιν· ἂν δὲ ταῦτα ἀνάσχησθε, τὰ ἄλλα καὶ αἰσχύνεσθαί μοι δοκῶ οἱούσ ἡμῖν γνώσεσθε τοὺσ ἐν τῇ χώρᾳ ὄντασ ἀνθρώπουσ. ὑμῶν δὲ ἀνδρῶν ὄντων καὶ εὖ τῶν ἐμῶν γενομένων, ἐγὼ ὑμῶν τὸν μὲν οἴκαδε βουλόμενον ἀπιέναι τοῖσ οἴκοι ζηλωτὸν ποιήσω ἀπελθεῖν, πολλοὺσ δὲ οἶμαι ποιήσειν τὰ παρ’ ἐμοὶ ἑλέσθαι ἀντὶ τῶν οἴκοι. ἐνταῦθα Γαυλίτησ παρών, φυγὰσ Σάμιοσ, πιστὸσ δὲ Κύρῳ, εἶπεν·

καὶ μήν, ὦ Κῦρε, λέγουσί τινεσ ὅτι πολλὰ ὑπισχνῇ νῦν διὰ τὸ ἐν τοιούτῳ εἶναι τοῦ κινδύνου προσιόντοσ, ἂν δὲ εὖ γένηταί τι, οὐ μεμνήσεσθαί σέ φασιν· ἔνιοι δὲ οὐδ’ εἰ μεμνῇό τε καὶ βούλοιο δύνασθαι ἂν ἀποδοῦναι ὅσα ὑπισχνῇ. ἀκούσασ ταῦτα ἔλεξεν ὁ Κῦροσ·

ἀλλ’ ἔστι μὲν ἡμῖν, ὦ ἄνδρεσ, ἀρχὴ πατρῴα πρὸσ μὲν μεσημβρίαν μέχρι οὗ διὰ καῦμα οὐ δύνανται οἰκεῖν ἄνθρωποι, πρὸσ δὲ ἄρκτον μέχρι οὗ διὰ χειμῶνα· τὰ δ’ ἐν μέσῳ τούτων πάντα σατραπεύουσιν οἱ τοῦ ἐμοῦ ἀδελφοῦ φίλοι. ἢν δ’ ἡμεῖσ νικήσωμεν, ἡμᾶσ δεῖ τοὺσ ἡμετέρουσ φίλουσ τούτων ἐγκρατεῖσ ποιῆσαι.

ὥστε οὐ τοῦτο δέδοικα, μὴ οὐκ ἔχω ὅ τι δῶ ἑκάστῳ τῶν φίλων, ἂν εὖ γένηται, ἀλλὰ μὴ οὐκ ἔχω ἱκανοὺσ οἷσ δῶ. ὑμῶν δὲ τῶν Ἑλλήνων καὶ στέφανον ἑκάστῳ χρυσοῦν δώσω. οἱ δὲ ταῦτα ἀκούσαντεσ αὐτοί τε ἦσαν πολὺ προθυμότεροι καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐξήγγελλον.

εἰσῇσαν δὲ παρ’ αὐτὸν οἵ τε στρατηγοὶ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τινὲσ ἀξιοῦντεσ εἰδέναι τί σφίσιν ἔσται, ἐὰν κρατήσωσιν. ὁ δὲ ἐμπιμπλὰσ ἁπάντων τὴν γνώμην ἀπέπεμπε. παρεκελεύοντο δὲ αὐτῷ πάντεσ ὅσοιπερ διελέγοντο μὴ μάχεσθαι, ἀλλ’ ὄπισθεν ἑαυτῶν τάττεσθαι.

ἐν δὲ τῷ καιρῷ τούτῳ Κλέαρχοσ ὧδέ πωσ ἤρετο τὸν Κῦρον· οἰεί γάρ σοι μαχεῖσθαι, ὦ Κῦρε, τὸν ἀδελφόν; νὴ Δί’, ἔφη ὁ Κῦροσ, εἴπερ γε Δαρείου καὶ Παρυσάτιδόσ ἐστι παῖσ, ἐμὸσ δὲ ἀδελφόσ, οὐκ ἀμαχεὶ ταῦτ’ ἐγὼ λήψομαι. ἐνταῦθα δὴ ἐν τῇ ἐξοπλισίᾳ ἀριθμὸσ ἐγένετο τῶν μὲν Ἑλλήνων ἀσπὶσ μυρία καὶ τετρακοσία, πελτασταὶ δὲ δισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, τῶν δὲ μετὰ Κύρου βαρβάρων δέκα μυριάδεσ καὶ ἁρ́ματα δρεπανηφόρα ἀμφὶ τὰ εἴκοσι.

τῶν δὲ πολεμίων ἐλέγοντο εἶναι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι μυριάδεσ καὶ ἁρ́ματα δρεπανηφόρα διακόσια.

ἄλλοι δὲ ἦσαν ἑξακισχίλιοι ἱππεῖσ, ὧν Ἀρταγέρσησ ἦρχεν· οὗτοι δ’ αὖ πρὸ αὐτοῦ βασιλέωσ τεταγμένοι ἦσαν. τοῦ δὲ βασιλέωσ στρατεύματοσ ἦσαν ἄρχοντεσ καὶ στρατηγοὶ καὶ ἡγεμόνεσ τέτταρεσ, τριάκοντα μυριάδων ἕκαστοσ, Ἀβροκόμασ, Τισσαφέρνησ, Γωβρύασ, Ἀρβάκησ.

τούτων δὲ παρεγένοντο ἐν τῇ μάχῃ ἐνενήκοντα μυριάδεσ καὶ ἁρ́ματα δρεπανηφόρα ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα· Ἀβροκόμασ δὲ ὑστέρησε τῆσ μάχησ ἡμέραισ πέντε, ἐκ Φοινίκησ ἐλαύνων. ταῦτα δὲ ἤγγελλον πρὸσ Κῦρον οἱ αὐτομολήσαντεσ ἐκ τῶν πολεμίων παρὰ μεγάλου βασιλέωσ πρὸ τῆσ μάχησ, καὶ μετὰ τὴν μάχην οἳ ὕστερον ἐλήφθησαν τῶν πολεμίων ταὐτὰ ἤγγελλον.

ἐντεῦθεν δὲ Κῦροσ ἐξελαύνει σταθμὸν ἕνα παρασάγγασ τρεῖσ συντεταγμένῳ τῷ στρατεύματι παντὶ καὶ τῷ Ἑλληνικῷ καὶ τῷ βαρβαρικῷ·

ᾤετο γὰρ ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ μαχεῖσθαι βασιλέα· κατὰ γὰρ μέσον τὸν σταθμὸν τοῦτον τάφροσ ἦν ὀρυκτὴ βαθεῖα, τὸ μὲν εὖροσ ὀργυιαὶ πέντε, τὸ δὲ βάθοσ ὀργυιαὶ τρεῖσ. παρετέτατο δὲ ἡ τάφροσ ἄνω διὰ τοῦ πεδίου ἐπὶ δώδεκα παρασάγγασ μέχρι τοῦ Μηδίασ τείχουσ.

ἔνθα αἱ διώρυχεσ, ἀπὸ τοῦ Τίγρητοσ ποταμοῦ ῥέουσαι· εἰσὶ δὲ τέτταρεσ, τὸ μὲν εὖροσ πλεθριαῖαι, βαθεῖαι δὲ ἰσχυρῶσ, καὶ πλοῖα πλεῖ ἐν αὐταῖσ σιταγωγά· εἰσβάλλουσι δὲ εἰσ τὸν Εὐφράτην, διαλείπουσι δ’ ἑκάστη παρασάγγην, γέφυραι, δ’ ἔπεισιν. ἦν δὲ παρὰ τὸν Εὐφράτην πάροδοσ στενὴ μεταξὺ τοῦ ποταμοῦ καὶ τῆσ τάφρου ὡσ εἴκοσι ποδῶν τὸ εὖροσ· ταύτην δὲ τὴν τάφρον βασιλεὺσ ποιεῖ μέγασ ἀντὶ ἐρύματοσ, ἐπειδὴ πυνθάνεται Κῦρον προσελαύνοντα.

ταύτην δὴ τὴν πάροδον Κῦρόσ τε καὶ ἡ στρατιὰ παρῆλθε καὶ ἐγένοντο εἴσω τῆσ τάφρου. ταύτῃ μὲν οὖν τῇ ἡμέρᾳ οὐκ ἐμαχέσατο βασιλεύσ, ἀλλ’ ὑποχωρούντων φανερὰ ἦσαν καὶ ἵππων καὶ ἀνθρώπων ἴχνη πολλά.

ἐνταῦθα Κῦροσ Σιλανὸν καλέσασ τὸν Ἀμπρακιώτην μάντιν ἔδωκεν αὐτῷ δαρεικοὺσ τρισχιλίουσ, ὅτι τῇ ἑνδεκάτῃ ἀπ’ ἐκείνησ ἡμέρᾳ πρότερον θυόμενοσ εἶπεν αὐτῷ ὅτι βασιλεὺσ οὐ μαχεῖται δέκα ἡμερῶν, Κῦροσ δ’ εἶπεν·

οὐκ ἄρα ἔτι μαχεῖται, εἰ ἐν ταύταισ οὐ μαχεῖται ταῖσ ἡμέραισ· ἐὰν δ’ ἀληθεύσῃσ, ὑπισχνοῦμαί σοι δέκα τάλαντα. τοῦτο τὸ χρυσίον τότε ἀπέδωκεν, ἐπεὶ παρῆλθον αἱ δέκα ἡμέραι. ἐπεὶ δ’ ἐπὶ τῇ τάφρῳ οὐκ ἐκώλυε βασιλεὺσ τὸ Κύρου στράτευμα διαβαίνειν, ἔδοξε καὶ Κύρῳ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀπεγνωκέναι τοῦ μάχεσθαι·

ὥστε τῇ ὑστεραίᾳ Κῦροσ ἐπορεύετο ἠμελημένωσ μᾶλλον. τῇ δὲ τρίτῃ ἐπί τε τοῦ ἁρ́ματοσ καθήμενοσ τὴν πορείαν ἐποιεῖτο καὶ ὀλίγουσ ἐν τάξει ἔχων πρὸ αὑτοῦ, τὸ δὲ πολὺ αὐτῷ ἀνατεταραγμένον ἐπορεύετο καὶ τῶν ὅπλων τοῖσ στρατιώταισ πολλὰ ἐπὶ ἁμαξῶν ἤγοντο καὶ ὑποζυγίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION