헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί1́2́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Α, chapter 2)

ἐπεὶ δ’ ἐδόκει ἤδη πορεύεσθαι αὐτῷ ἄνω, τὴν μὲν πρόφασιν ἐποιεῖτο ὡσ Πισίδασ βουλόμενοσ ἐκβαλεῖν παντάπασιν ἐκ τῆσ χώρασ· καὶ ἁθροίζει ὡσ ἐπὶ τούτουσ τό τε βαρβαρικὸν καὶ τὸ Ἑλληνικόν. ἐνταῦθα καὶ παραγγέλλει τῷ τε Κλεάρχῳ λαβόντι ἥκειν ὅσον ἦν αὐτῷ στράτευμα καὶ τῷ Ἀριστίππῳ συναλλαγέντι πρὸσ τοὺσ οἴκοι ἀποπέμψαι πρὸσ ἑαυτὸν ὃ εἶχε στράτευμα· καὶ Ξενίᾳ τῷ Ἀρκάδι, ὃσ αὐτῷ προειστήκει τοῦ ἐν ταῖσ πόλεσι ξενικοῦ, ἥκειν παραγγέλλει λαβόντα τοὺσ ἄλλουσ πλὴν ὁπόσοι ἱκανοὶ ἦσαν τὰσ ἀκροπόλεισ φυλάττειν. ἐκάλεσε δὲ καὶ τοὺσ Μίλητον πολιορκοῦντασ, καὶ τοὺσ φυγάδασ ἐκέλευσε σὺν αὐτῷ στρατεύεσθαι, ὑποσχόμενοσ αὐτοῖσ, εἰ καλῶσ καταπράξειεν ἐφ’ ἃ ἐστρατεύετο, μὴ πρόσθεν παύσεσθαι πρὶν αὐτοὺσ καταγάγοι οἴκαδε.

οἱ δὲ ἡδέωσ ἐπείθοντο· ἐπίστευον γὰρ αὐτῷ· καὶ λαβόντεσ τὰ ὅπλα παρῆσαν εἰσ Σάρδεισ. Ξενίασ μὲν δὴ τοὺσ ἐκ τῶν πόλεων λαβὼν παρεγένετο εἰσ Σάρδεισ ὁπλίτασ εἰσ τετρακισχιλίουσ, Πρόξενοσ δὲ παρῆν ἔχων ὁπλίτασ μὲν εἰσ πεντακοσίουσ καὶ χιλίουσ, γυμνῆτασ δὲ πεντακοσίουσ, Σοφαίνετοσ δὲ ὁ Στυμφάλιοσ ὁπλίτασ ἔχων χιλίουσ, Σωκράτησ δὲ ὁ Ἀχαιὸσ ὁπλίτασ ἔχων ὡσ πεντακοσίουσ, Πασίων δὲ ὁ Μεγαρεὺσ τριακοσίουσ μὲν ὁπλίτασ, τριακοσίουσ δὲ πελταστὰσ ἔχων παρεγένετο·

ἦν δὲ καὶ οὗτοσ καὶ ὁ Σωκράτησ τῶν ἀμφὶ Μίλητον στρατευομένων. οὗτοι μὲν εἰσ Σάρδεισ αὐτῷ ἀφίκοντο.

Τισσαφέρνησ δὲ κατανοήσασ ταῦτα, καὶ μείζονα ἡγησάμενοσ εἶναι ἢ ὡσ ἐπὶ Πισίδασ τὴν παρασκευήν, πορεύεται ὡσ βασιλέα ᾗ ἐδύνατο τάχιστα ἱππέασ ἔχων ὡσ πεντακοσίουσ. καὶ βασιλεὺσ μὲν δὴ ἐπεὶ ἤκουσε Τισσαφέρνουσ τὸν Κύρου στόλον, ἀντιπαρεσκευάζετο.

Κῦροσ δὲ ἔχων οὓσ εἴρηκα ὡρμᾶτο ἀπὸ Σάρδεων·

καὶ ἐξελαύνει διὰ τῆσ Λυδίασ σταθμοὺσ τρεῖσ παρασάγγασ εἴκοσι καὶ δύο ἐπὶ τὸν Μαίανδρον ποταμόν. τούτου τὸ εὖροσ δύο πλέθρα· γέφυρα δὲ ἐπῆν ἐζευγμένη πλοίοισ. τοῦτον διαβὰσ ἐξελαύνει διὰ Φρυγίασ σταθμὸν ἕνα παρασάγγασ ὀκτὼ εἰσ Κολοσσάσ, πόλιν οἰκουμένην καὶ εὐδαίμονα καὶ μεγάλην.

ἐνταῦθα ἔμεινεν ἡμέρασ ἑπτά· καὶ ἧκε Μένων ὁ Θετταλὸσ ὁπλίτασ ἔχων χιλίουσ καὶ πελταστὰσ πεντακοσίουσ, Δόλοπασ καὶ Αἰνιᾶνασ καὶ Ὀλυνθίουσ. ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺσ τρεῖσ παρασάγγασ εἴκοσιν εἰσ Κελαινάσ, τῆσ Φρυγίασ πόλιν οἰκουμένην, μεγάλην καὶ εὐδαίμονα.

ἐνταῦθα Κύρῳ βασίλεια ἦν καὶ παράδεισοσ μέγασ ἀγρίων θηρίων πλήρησ, ἃ ἐκεῖνοσ ἐθήρευεν ἀπὸ ἵππου, ὁπότε γυμνάσαι βούλοιτο ἑαυτόν τε καὶ τοὺσ ἵππουσ. διὰ μέσου δὲ τοῦ παραδείσου ῥεῖ ὁ Μαίανδροσ ποταμόσ· αἱ δὲ πηγαὶ αὐτοῦ εἰσιν ἐκ τῶν βασιλείων· ῥεῖ δὲ καὶ διὰ τῆσ Κελαινῶν πόλεωσ. ἔστι δὲ καὶ μεγάλου βασιλέωσ βασίλεια ἐν Κελαιναῖσ ἐρυμνὰ ἐπὶ ταῖσ πηγαῖσ τοῦ Μαρσύου ποταμοῦ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει·

ῥεῖ δὲ καὶ οὗτοσ διὰ τῆσ πόλεωσ καὶ ἐμβάλλει εἰσ τὸν Μαίανδρον· τοῦ δὲ Μαρσύου τὸ εὖρόσ ἐστιν εἴκοσι καὶ πέντε ποδῶν. ἐνταῦθα λέγεται Ἀπόλλων ἐκδεῖραι Μαρσύαν νικήσασ ἐρίζοντά οἱ περὶ σοφίασ, καὶ τὸ δέρμα κρεμάσαι ἐν τῷ ἄντρῳ ὅθεν αἱ πηγαί· διὰ δὲ τοῦτο ὁ ποταμὸσ καλεῖται Μαρσύασ. ἐνταῦθα Ξέρξησ, ὅτε ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἡττηθεὶσ τῇ μάχῃ ἀπεχώρει, λέγεται οἰκοδομῆσαι ταῦτά τε τὰ βασίλεια καὶ τὴν Κελαινῶν ἀκρόπολιν.

ἐνταῦθα ἔμεινε Κῦροσ ἡμέρασ τριάκοντα· καὶ ἧκε Κλέαρχοσ ὁ Λακεδαιμόνιοσ φυγὰσ ἔχων ὁπλίτασ χιλίουσ καὶ πελταστὰσ Θρᾷκασ ὀκτακοσίουσ καὶ τοξότασ Κρῆτασ διακοσίουσ. ἅμα δὲ καὶ Σῶσισ παρῆν ὁ Συρακόσιοσ ἔχων ὁπλίτασ τριακοσίουσ, καὶ Σοφαίνετοσ Ἀρκάδασ ἔχων ὁπλίτασ χιλίουσ. καὶ ἐνταῦθα Κῦροσ ἐξέτασιν καὶ ἀριθμὸν τῶν Ἑλλήνων ἐποίησεν ἐν τῷ παραδείσῳ, καὶ ἐγένοντο οἱ σύμπαντεσ ὁπλῖται μὲν μύριοι χίλιοι, πελτασταὶ δὲ ἀμφὶ τοὺσ δισχιλίουσ. ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺσ δύο παρασάγγασ δέκα εἰσ Πέλτασ, πόλιν οἰκουμένην.

ἐνταῦθ’ ἔμεινεν ἡμέρασ τρεῖσ· ἐν αἷσ Ξενίασ ὁ Ἀρκὰσ τὰ Λύκαια ἔθυσε καὶ ἀγῶνα ἔθηκε· τὰ δὲ ἆθλα ἦσαν στλεγγίδεσ χρυσαῖ· ἐθεώρει δὲ τὸν ἀγῶνα καὶ Κῦροσ. ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺσ δύο παρασάγγασ δώδεκα ἐσ Κεράμων ἀγοράν, πόλιν οἰκουμένην, ἐσχάτην πρὸσ τῇ Μυσίᾳ χώρᾳ.

ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺσ τρεῖσ παρασάγγασ τριάκοντα εἰσ Καύ̈στρου πεδίον, πόλιν οἰκουμένην. ἐνταῦθ’ ἔμεινεν ἡμέρασ πέντε· καὶ τοῖσ στρατιώταισ ὠφείλετο μισθὸσ πλέον ἢ τριῶν μηνῶν, καὶ πολλάκισ ἰόντεσ ἐπὶ τὰσ θύρασ ἀπῄτουν. ὁ δὲ ἐλπίδασ λέγων διῆγε καὶ δῆλοσ ἦν ἀνιώμενοσ· οὐ γὰρ ἦν πρὸσ τοῦ Κύρου τρόπου ἔχοντα μὴ ἀποδιδόναι. ἐνταῦθα ἀφικνεῖται Ἐπύαξα ἡ Συεννέσιοσ γυνὴ τοῦ Κιλίκων βασιλέωσ παρὰ Κῦρον·

καὶ ἐλέγετο Κύρῳ δοῦναι χρήματα πολλά. τῇ δ’ οὖν στρατιᾷ τότε ἀπέδωκε Κῦροσ μισθὸν τεττάρων μηνῶν. εἶχε δὲ ἡ Κίλισσα φυλακὴν καὶ φύλακασ περὶ αὑτὴν Κίλικασ καὶ Ἀσπενδίουσ· ἐλέγετο δὲ καὶ συγγενέσθαι Κῦρον τῇ Κιλίσσῃ. ἐντεῦθεν δὲ ἐλαύνει σταθμοὺσ δύο παρασάγγασ δέκα εἰσ Θύμβριον, πόλιν οἰκουμένην.

ἐνταῦθα ἦν παρὰ τὴν ὁδὸν κρήνη ἡ Μίδου καλουμένη τοῦ Φρυγῶν βασιλέωσ, ἐφ’ ᾗ λέγεται Μίδασ τὸν Σάτυρον θηρεῦσαι οἴνῳ κεράσασ αὐτήν. ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺσ δύο παρασάγγασ δέκα εἰσ Τυριάειον, πόλιν οἰκουμένην.

ἐνταῦθα ἔμεινεν ἡμέρασ τρεῖσ. καὶ λέγεται δεηθῆναι ἡ Κίλισσα Κύρου ἐπιδεῖξαι τὸ στράτευμα αὐτῇ· βουλόμενοσ οὖν ἐπιδεῖξαι ἐξέτασιν ποιεῖται ἐν τῷ πεδίῳ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων. ἐκέλευσε δὲ τοὺσ Ἕλληνασ ὡσ νόμοσ αὐτοῖσ εἰσ μάχην οὕτω ταχθῆναι καὶ στῆναι, συντάξαι δ’ ἕκαστον τοὺσ ἑαυτοῦ.

ἐτάχθησαν οὖν ἐπὶ τεττάρων· εἶχε δὲ τὸ μὲν δεξιὸν Μένων καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, τὸ δὲ εὐώνυμον Κλέαρχοσ καὶ οἱ ἐκείνου, τὸ δὲ μέσον οἱ ἄλλοι στρατηγοί. ἐθεώρει οὖν ὁ Κῦροσ πρῶτον μὲν τοὺσ βαρβάρουσ·

οἱ δὲ παρήλαυνον τεταγμένοι κατὰ ἴλασ καὶ κατὰ τάξεισ· εἶτα δὲ τοὺσ Ἕλληνασ, παρελαύνων ἐφ’ ἁρ́ματοσ καὶ ἡ Κίλισσα ἐφ’ ἁρμαμάξησ. εἶχον δὲ πάντεσ κράνη χαλκᾶ καὶ χιτῶνασ φοινικοῦσ καὶ κνημῖδασ καὶ τὰσ ἀσπίδασ ἐκκεκαλυμμένασ. ἐπειδὴ δὲ πάντασ παρήλασε, στήσασ τὸ ἁρ́μα πρὸ τῆσ φάλαγγοσ μέσησ, πέμψασ Πίγρητα τὸν ἑρμηνέα παρὰ τοὺσ στρατηγοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἐκέλευσε προβαλέσθαι τὰ ὅπλα καὶ ἐπιχωρῆσαι ὅλην τὴν φάλαγγα.

οἱ δὲ ταῦτα προεῖπον τοῖσ στρατιώταισ· καὶ ἐπεὶ ἐσάλπιγξε, προβαλόμενοι τὰ ὅπλα ἐπῇσαν. ἐκ δὲ τούτου θᾶττον προϊόντων σὺν κραυγῇ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου δρόμοσ ἐγένετο τοῖσ στρατιώταισ ἐπὶ τὰσ σκηνάσ, τῶν δὲ βαρβάρων φόβοσ πολύσ, καὶ ἥ τε Κίλισσα ἔφυγεν ἐπὶ τῆσ ἁρμαμάξησ καὶ οἱ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ καταλιπόντεσ τὰ ὤνια ἔφυγον. οἱ δὲ Ἕλληνεσ σὺν γέλωτι ἐπὶ τὰσ σκηνὰσ ἦλθον.

ἡ δὲ Κίλισσα ἰδοῦσα τὴν λαμπρότητα καὶ τὴν τάξιν τοῦ στρατεύματοσ ἐθαύμασε. Κῦροσ δὲ ἥσθη τὸν ἐκ τῶν Ἑλλήνων εἰσ τοὺσ βαρβάρουσ φόβον ἰδών. ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺσ τρεῖσ παρασάγγασ εἴκοσιν εἰσ Ἰκόνιον, τῆσ Φρυγίασ πόλιν ἐσχάτην.

ἐνταῦθα ἔμεινε τρεῖσ ἡμέρασ. ἐντεῦθεν ἐξελαύνει διὰ τῆσ Λυκαονίασ σταθμοὺσ πέντε παρασάγγασ τριάκοντα. ταύτην τὴν χώραν ἐπέτρεψε διαρπάσαι τοῖσ Ἕλλησιν ὡσ πολεμίαν οὖσαν. ἐντεῦθεν Κῦροσ τὴν Κίλισσαν εἰσ τὴν Κιλικίαν ἀποπέμπει τὴν ταχίστην ὁδόν·

καὶ συνέπεμψεν αὐτῇ στρατιώτασ οὓσ Μένων εἶχε καὶ αὐτόν. Κῦροσ δὲ μετὰ τῶν ἄλλων ἐξελαύνει διὰ Καππαδοκίασ σταθμοὺσ τέτταρασ παρασάγγασ εἴκοσι καὶ πέντε πρὸσ Δάναν, πόλιν οἰκουμένην, μεγάλην καὶ εὐδαίμονα. ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρασ τρεῖσ· ἐν ᾧ Κῦροσ ἀπέκτεινεν ἄνδρα Πέρσην Μεγαφέρνην, φοινικιστὴν βασίλειον, καὶ ἕτερόν τινα τῶν ὑπάρχων δυνάστην, αἰτιασάμενοσ ἐπιβουλεύειν αὐτῷ. ἐντεῦθεν ἐπειρῶντο εἰσβάλλειν εἰσ τὴν Κιλικίαν·

ἡ δὲ εἰσβολὴ ἦν ὁδὸσ ἁμαξιτὸσ ὀρθία ἰσχυρῶσ καὶ ἀμήχανοσ εἰσελθεῖν στρατεύματι, εἴ τισ ἐκώλυεν. ἐλέγετο δὲ καὶ Συέννεσισ εἶναι ἐπὶ τῶν ἄκρων φυλάττων τὴν εἰσβολήν· διὸ ἔμεινεν ἡμέραν ἐν τῷ πεδίῳ. τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἧκεν ἄγγελοσ λέγων ὅτι λελοιπὼσ εἰή Συέννεσισ τὰ ἄκρα, ἐπεὶ ᾔσθετο ὅτι τὸ Μένωνοσ στράτευμα ἤδη ἐν Κιλικίᾳ ἦν εἴσω τῶν ὀρέων, καὶ ὅτι τριήρεισ ἤκουε περιπλεούσασ ἀπ’ Ιὠνίασ εἰσ Κιλικίαν Ταμὼν ἔχοντα τὰσ Λακεδαιμονίων καὶ αὐτοῦ Κύρου. Κῦροσ δ’ οὖν ἀνέβη ἐπὶ τὰ ὄρη οὐδενὸσ κωλύοντοσ, καὶ εἶδε τὰσ σκηνὰσ οὗ οἱ Κίλικεσ ἐφύλαττον.

ἐντεῦθεν δὲ κατέβαινεν εἰσ πεδίον μέγα καὶ καλόν, ἐπίρρυτον, καὶ δένδρων παντοδαπῶν σύμπλεων καὶ ἀμπέλων· πολὺ δὲ καὶ σήσαμον καὶ μελίνην καὶ κέγχρον καὶ πυροὺσ καὶ κριθὰσ φέρει. ὄροσ δ’ αὐτὸ περιεῖχεν ὀχυρὸν καὶ ὑψηλὸν πάντῃ ἐκ θαλάττησ εἰσ θάλατταν. καταβὰσ δὲ διὰ τούτου τοῦ πεδίου ἤλασε σταθμοὺσ τέτταρασ παρασάγγασ πέντε καὶ εἴκοσιν εἰσ Ταρσούσ, τῆσ Κιλικίασ πόλιν μεγάλην καὶ εὐδαίμονα, οὗ ἦν τὰ Συεννέσιοσ βασίλεια τοῦ Κιλίκων βασιλέωσ·

διὰ μέσου δὲ τῆσ πόλεωσ ῥεῖ ποταμὸσ Κύδνοσ ὄνομα, εὖροσ δύο πλέθρων. ταύτην τὴν πόλιν ἐξέλιπον οἱ ἐνοικοῦντεσ μετὰ Συεννέσιοσ εἰσ χωρίον ὀχυρὸν ἐπὶ τὰ ὄρη πλὴν οἱ τὰ καπηλεῖα ἔχοντεσ·

ἔμειναν δὲ καὶ οἱ παρὰ τὴν θάλατταν οἰκοῦντεσ ἐν Σόλοισ καὶ ἐν Ἰσσοῖσ. Ἐπύαξα δὲ ἡ Συεννέσιοσ γυνὴ προτέρα Κύρου πέντε ἡμέραισ εἰσ Ταρσοὺσ ἀφίκετο·

ἐν δὲ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ὀρέων τῇ εἰσ τὸ πεδίον δύο λόχοι τοῦ Μένωνοσ στρατεύματοσ ἀπώλοντο· οἱ μὲν ἔφασαν ἁρπάζοντάσ τι κατακοπῆναι ὑπὸ τῶν Κιλίκων, οἱ δὲ ὑπολειφθέντασ καὶ οὐ δυναμένουσ εὑρεῖν τὸ ἄλλο στράτευμα οὐδὲ τὰσ ὁδοὺσ εἶτα πλανωμένουσ ἀπολέσθαι· ἦσαν δ’ οὖν οὗτοι ἑκατὸν ὁπλῖται. οἱ δ’ ἄλλοι ἐπεὶ ἧκον, τήν τε πόλιν τοὺσ Ταρσοὺσ διήρπασαν, διὰ τὸν ὄλεθρον τῶν συστρατιωτῶν ὀργιζόμενοι, καὶ τὰ βασίλεια τὰ ἐν αὐτῇ.

Κῦροσ δ’ ἐπεὶ εἰσήλασεν εἰσ τὴν πόλιν, μετεπέμπετο τὸν Συέννεσιν πρὸσ ἑαυτόν· ὁ δ’ οὔτε πρότερον οὐδενί πω κρείττονι ἑαυτοῦ εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν ἔφη οὔτε τότε Κύρῳ ἰέναι ἤθελε, πρὶν ἡ γυνὴ αὐτὸν ἔπεισε καὶ πίστεισ ἔλαβε. μετὰ δὲ ταῦτα ἐπεὶ συνεγένοντο ἀλλήλοισ, Συέννεσισ μὲν ἔδωκε Κύρῳ χρήματα πολλὰ εἰσ τὴν στρατιάν, Κῦροσ δὲ ἐκείνῳ δῶρα ἃ νομίζεται παρὰ βασιλεῖ τίμια, ἵππον χρυσοχάλινον καὶ στρεπτὸν χρυσοῦν καὶ ψέλια καὶ ἀκινάκην χρυσοῦν καὶ στολὴν Περσικήν, καὶ τὴν χώραν μηκέτι διαρπάζεσθαι·

τὰ δὲ ἡρπασμένα ἀνδράποδα, ἤν που ἐντυγχάνωσιν, ἀπολαμβάνειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Α, chapter 2

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Α, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION