Sophocles, Philoctetes, episode

(소포클레스, 필록테테스, episode)

ὁρ́α σὺ μὴ νῦν μέν τισ εὐχερὴσ παρῇσ, ὅταν δὲ πλησθῇσ τῆσ νόσου ξυνουσίᾳ, τότ’ οὐκέθ’ αὑτὸσ τοῖσ λόγοισ τούτοισ φανῇσ. ἥκιστα· τοῦτ’ οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ ποτ’ εἰσ ἐμὲ τοὔνειδοσ ἕξεισ ἐνδίκωσ ὀνειδίσαι. ἀλλ’ αἰσχρὰ μέντοι σοῦ γέ μ’ ἐνδεέστερον ξένῳ φανῆναι πρὸσ τὸ καίριον πονεῖν. ἀλλ’ εἰ δοκεῖ, πλέωμεν, ὁρμάσθω ταχύσ· χἠ ναῦσ γὰρ ἄξει κοὐκ ἀπαρνηθήσεται. μόνον θεοὶ σῴζοιεν ἔκ τε τῆσδε γῆσ ἡμᾶσ ὅποι τ’ ἐνθένδε βουλοίμεσθα πλεῖν. ὦ φίλτατον μὲν ἦμαρ, ἥδιστοσ δ’ ἀνήρ, φίλοι δὲ ναῦται, πῶσ ἂν ὑμὶν ἐμφανὴσ ἔργῳ γενοίμην, ὥσ μ’ ἔθεσθε προσφιλῆ; ἰώμεν, ὦ παῖ, προσκύσαντε τὴν ἔσω ἀοίκον εἰσοίκησιν, ὥσ με καὶ μάθῃσ ἀφ’ ὧν διέζων ὥσ τ’ ἔφυν εὐκάρδιοσ. οἶμαι γὰρ οὐδ’ ἂν ὄμμασιν μόνην θέαν ἄλλον λαβόντα πλὴν ἐμοῦ τλῆναι τάδε· ἐγὼ δ’ ἀνάγκῃ προύμαθον στέργειν κακά. ἐπίσχετον, μάθωμεν· ἄνδρε γὰρ δύο, ὁ μὲν νεὼσ σῆσ ναυβάτησ, ὁ δ’ ἀλλόθρουσ, χωρεῖτον, ὧν μαθόντεσ αὖθισ εἴσιτον. Ἀχιλλέωσ παῖ, τόνδε τὸν ξυνέμπορον, ὃσ ἦν νεὼσ σῆσ σὺν δυοῖν ἄλλοιν φύλαξ, ἐκέλευσ’ ἐμοί σε ποῦ κυρῶν εἰήσ φράσαι, ἐπείπερ ἀντέκυρσα, δοξάζων μὲν οὔ, τύχῃ δέ πωσ πρὸσ ταὐτὸν ὁρμισθεὶσ πέδον. πλέων γὰρ ὡσ ναύκληροσ οὐ πολλῷ στόλῳ ἀπ’ Ἰλίου πρὸσ οἶκον ἐσ τὴν εὔβοτρυν Πεπάρηθον, ὡσ ἤκουσα τοὺσ ναύτασ ὅτι σοὶ πάντεσ εἰε͂ν συννεναυστοληκότεσ, ἔδοξέ μοι μὴ σῖγα, πρὶν φράσαιμί σοι, τὸν πλοῦν ποεῖσθαι, προστυχόντι τῶν ἴσων. οὐδὲν σύ που κάτοισθα τῶν σαυτοῦ πέρι, ἃ τοῖσιν Ἀργείοισιν ἀμφὶ σοῦ νέα βουλεύματ’ ἐστί, κοὐ μόνον βουλεύματα, ἀλλ’ ἔργα δρώμεν’, οὐκέτ’ ἐξαργούμενα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION