Sophocles, Philoctetes, episode 3:

(소포클레스, 필록테테스, episode 3:)

ἐοίκα κἀγὼ τοῖσ ἀφιγμένοισ ἴσα ξένοισ ἐποικτίρειν σε, Ποίαντοσ τέκνον. ἐγὼ δὲ καὐτὸσ τοῖσδε μάρτυσ ἐν λόγοισ, ὡσ εἴσ’ ἀληθεῖσ οἶδα, συντυχὼν κακῶν ἀνδρῶν Ἀτρειδῶν τῆσ τ’ Ὀδυσσέωσ βίασ. ἦ γάρ τι καὶ σὺ τοῖσ πανωλέθροισ ἔχεισ ἔγκλημ’ Ἀτρείδαισ, ὥστε θυμοῦσθαι παθών; θυμὸν γένοιτο χειρὶ πληρῶσαί ποτε, ἵν’ αἱ Μυκῆναι γνοῖεν ἡ Σπάρτη θ’ ὅτι χἠ Σκῦροσ ἀνδρῶν ἀλκίμων μήτηρ ἔφυ. εὖ γ’, ὦ τέκνον· τίνοσ γὰρ ὧδε τὸν μέγαν χόλον κατ’ αὐτῶν ἐγκαλῶν ἐλήλυθασ; ὦ παῖ Ποίαντοσ, ἐξερῶ, μόλισ δ’ ἐρῶ, ἅγωγ’ ὑπ’ αὐτῶν ἐξελωβήθην μολών. ἐπεὶ γὰρ ἔσχε μοῖρ’ Ἀχιλλέα θανεῖν, οἴμοι· φράσῃσ μοι μὴ πέρα, πρὶν ἂν μάθω πρῶτον τόδ’, ἦ τέθνηχ’ ὁ Πηλέωσ γόνοσ; τέθνηκεν, ἀνδρὸσ οὐδενόσ, θεοῦ δ’ ὕπο, τοξευτόσ, ὡσ λέγουσιν, ἐκ Φοίβου δαμείσ. ἀλλ’ εὐγενὴσ μὲν ὁ κτανών τε χὠ θανών· ἀμηχανῶ δὲ πότερον, ὦ τέκνον, τὸ σὸν πάθημ’ ἐλέγχω πρῶτον ἢ κεῖνον στένω. οἶμαι μὲν ἀρκεῖν σοί γε καὶ τὰ σ’, ὦ τάλασ, ἀλγήμαθ’, ὥστε μὴ τὰ τῶν πέλασ στένειν. ὀρθῶσ ἔλεξασ· τοιγαροῦν τὸ σὸν φράσον αὖθισ πάλιν μοι πρᾶγμ’, ὅτῳ σ’ ἐνύβρισαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION