Sophocles, Philoctetes, episode 2:

(소포클레스, 필록테테스, episode 2:)

ὁ μὲν χρόνοσ δὴ διὰ χρόνου προύβαινέ μοι, κἄδει τι βαιᾷ τῇδ’ ὑπὸ στέγῃ μόνον διακονεῖσθαι. γαστρὶ μὲν τὰ σύμφορα τόξον τόδ’ ἐξηύρισκε, τὰσ ὑποπτέρουσ βάλλον πελείασ· πρὸσ δὲ τοῦθ’, ὅ μοι βάλοι νευροσπαδὴσ ἄτρακτοσ, αὐτὸσ ἂν τάλασ εἰλυόμην, δύστηνον ἐξέλκων πόδα, πρὸσ τοῦτ’ ἄν· εἴ τ’ ἔδει τι καὶ ποτὸν λαβεῖν, καί που πάγου χυθέντοσ, οἱᾶ χείματι, ξύλον τι θραῦσαι, ταῦτ’ ἂν ἐξέρπων τάλασ ἐμηχανώμην· εἶτα πῦρ ἂν οὐ παρῆν, ἀλλ’ ἐν πέτροισι πέτρον ἐκτρίβων μόλισ ἔφην’ ἄφαντον φῶσ, ὃ καὶ σῴζει μ’ ἀεί. οἰκουμένη γὰρ οὖν στέγη πυρὸσ μέτα πάντ’ ἐκπορίζει πλὴν τὸ μὴ νοσεῖν ἐμέ. φέρ’, ὦ τέκνον, νῦν καὶ τὸ τῆσ νήσου μάθῃσ. ταύτῃ πελάζει ναυβάτησ οὐδεὶσ ἑκών· οὐ γάρ τισ ὁρ́μοσ ἔστιν οὐδ’ ὅποι πλέων ἐξεμπολήσει κέρδοσ ἢ ξενώσεται. οὐκ ἐνθάδ’ οἱ πλοῖ τοῖσι σώφροσιν βροτῶν. τάχ’ οὖν τισ ἄκων ἔσχε· πολλὰ γὰρ τάδε ἐν τῷ μακρῷ γένοιτ’ ἂν ἀνθρώπων χρόνῳ· οὗτοί μ’, ὅταν μόλωσιν, ὦ τέκνον, λόγοισ ἐλεοῦσι μέν, καί πού τι καὶ βορᾶσ μέροσ προσέδοσαν οἰκτίραντεσ ἤ τινα στολήν· ἐκεῖνο δ’ οὐδείσ, ἡνίκ’ ἂν μνησθῶ, θέλει, σῶσαί μ’ ἐσ οἴκουσ, ἀλλ’ ἀπόλλυμαι τάλασ ἔτοσ τόδ’ ἤδη δέκατον ἐν λιμῷ τε καὶ κακοῖσι βόσκων τὴν ἀδηφάγον νόσον. τοιαῦτ’ Ἀτρεῖδαί μ’ ἥ τ’ Ὀδυσσέωσ βία, ὦ παῖ, δεδράκασ’, οἷ’ Ὀλύμπιοι θεοὶ δοῖέν ποτ’ αὐτοῖσ ἀντίποιν’ ἐμοῦ παθεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION