Polybius, Histories, book 21, b. olymp. 147, 3. i. res italiae

(폴리비오스, Histories, book 21, b. olymp. 147, 3. i. res italiae)

Ὅτι ἤδη τῆσ θερείασ ἐνισταμένησ μετὰ τὴν νίκην τῶν Ῥωμαίων τὴν πρὸσ Ἀντίοχον παρῆν ὅ τε βασιλεὺσ Εὐμένησ οἵ τε παρ’ Ἀντιόχου πρέσβεισ οἵ τε παρὰ τῶν Ῥοδίων, ὁμοίωσ δὲ καὶ παρὰ τῶν ἄλλων· σχεδὸν γὰρ ἅπαντεσ οἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν εὐθέωσ μετὰ τὸ γενέσθαι τὴν μάχην ἔπεμπον πρεσβευτὰσ εἰσ τὴν Ῥώμην, διὰ τὸ πᾶσιν τότε καὶ πάσασ τὰσ ὑπὲρ τοῦ μέλλοντοσ ἐλπίδασ ἐν τῇ συγκλήτῳ κεῖσθαι.

ἅπαντασ μὲν οὖν τοὺσ παραγενομένουσ ἐπεδέχετο φιλανθρώπωσ ἡ σύγκλητοσ, μεγαλομερέστατα δὲ καὶ κατὰ τὴν ἀπάντησιν καὶ τὰσ τῶν ξενίων παροχὰσ Εὐμένη τὸν βασιλέα, μετὰ δὲ τοῦτον τοὺσ Ῥοδίουσ.

ἐπειδὴ δ’ ὁ τῆσ ἐντεύξεωσ καιρὸσ ἦλθεν, εἰσεκαλέσαντο πρῶτον τὸν βασιλέα καὶ λέγειν ἠξίουν μετὰ παρρησίασ ὧν βούλεται τυχεῖν παρὰ τῆσ συγκλήτου.

τοῦ δ’ Εὐμένουσ φήσαντοσ διότι εἰ καὶ παρ’ ἑτέρων τυχεῖν τινοσ ἐβούλετο φιλανθρώπου, Ῥωμαίοισ ἂν ἐχρήσατο συμβούλοισ πρὸσ τὸ μήτ’ ἐπιθυμεῖν μηδενὸσ παρὰ τὸ δέον μήτ’ ἀξιοῦν μηδ’ ἓν πέρα τοῦ καθήκοντοσ·

ὁπότε δ’ αὐτῶν πάρεστι δεόμενοσ Ῥωμαίων, ἄριστον εἶναι νομίζει τὸ διδόναι τὴν ἐπιτροπὴν ἐκείνοισ καὶ περὶ αὑτοῦ καὶ περὶ τῶν ἀδελφῶν·

τῶν δὲ πρεσβυτέρων τινὸσ ἀναστάντοσ καὶ κελεύοντοσ μὴ κατορρωδεῖν, ἀλλὰ λέγειν τὸ φαινόμενον, διότι πρόκειται τῇ συγκλήτῳ πᾶν αὐτῷ χαρίζεσθαι τὸ δυνατόν, ἔμεινεν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ γνώμησ.

ἡ δὲ ἐντὸσ ἐβουλεύετο τί δεῖ ποιεῖν.

ἔδοξεν οὖν τὸν Εὐμένη παρακαλεῖν αὐτὸν ὑποδεικνύναι θαρροῦντα περὶ ὧν πάρεστιν·

καὶ γὰρ εἰδέναι τὰ διαφέροντα τοῖσ ἰδίοισ πράγμασιν ἐκεῖνον ἀκριβέστερον τὰ κατὰ τὴν Ἀσίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION