- 텍스트

Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 10

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 10)

οὐ μὴν ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἰς τὸν οἰκεῖον ἀναθώμεθα τοῦ λόγου τόπον:? τῶν καλῶν τι μιμῆται τοῦ κολακευομένου, διαφυλάττει τὴν ὑπεροχὴν ἐκείνῳ.

τοῖς μὲν γὰρ ἀληθῶς φίλοις οὔτε ζῆλος· οὐδείς ἐστι πρὸς ἀλλήλους οὔτε φθόνος, ἀλλὰ κἂν ἴσον ἔχωσιν ἐν τῷ κατορθοῦν κἂν ἔλαττον, ἀνεπαχθῶς καὶ μετρίως·

φέρουσιν. ὑφίεται τῇ ὁμοιότητι τῆς ἰσότητος, ἡττᾶσθαι πανταχοῦ καὶ ἀπολείπεσθαι πλὴν τῶν φαύλων ὁμολογῶν.

ἐν δὲ τοῖς φαύλοις οὐ παρίησι τὸ πρωτεῖον, ἀλλά φησιν, ἂν ἐκεῖνος δύσκολος, αὑτὸν εἶναι μελαγχολικὸν ἂν ἐκεῖνος δεισιδαίμων, αὑτὸν θεοφόρητον: ἐρᾶν ἐκεῖνον, μαίνεσθαι δ αὑτόν.

"ἐγέλας, ἐγὼ δ ἐξέθνῃσκον ὑπὸ τοῦ γέλωτος.

ἀλλ ἔν γε τοῖς χρηστοῖς τοὐναντίον. αὐτός φησι ταχέως τρέχειν, ἵπτασθαι δ ἐκεῖνον: "ἀλλὰ τί πρὸς τὸν ἱπποκένταυρον τοῦτον· "εὐφυής· "εἰμι ποιητὴς καὶ στίχον οὐ φαυλότατον γράφω, βροντᾶν δ οὐκ ἐμὸν ἀλλὰ Διός. ἅμα γὰρ αὐτοῦ δοκεῖ καὶ τὴν προαίρεσιν ἀποφαίνειν καλὴν μιμούμενος καὶ τὴν δύναμιν ἀνέφικτον ἡττώμενος.

ἐν μὲν οὖν ταῖς ἐξομοιώσεσι τοιαῦταί τινὲς εἰσιν αἱ τοῦ κόλακος διαφοραὶ πρὸς τὸν φίλον.?

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION