Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 22

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 22)

νοῦν ἔχουσιν οὐκ ἀληθινῆσ φιλίασ οὐδὲ σώφρονοσ ἀλλ’ ἑταιρούσησ καὶ περιπλεκομένησ ἑτοιμότερον τῶν δεομένων. οὐ μὴν ἀλλὰ δεῖ πρῶτον ἐν ταῖσ ἐπαγγελίαισ σκοπεῖν τὴν διαφοράν.

ἔπειτα τῶν μὲν φίλων οὐδεὶσ γίγνεται συνεργόσ, εἰ μὴ γεγένηται σύμβουλοσ πρότερον, ἀλλ’ ὅταν δοκιμάσῃ καὶ.

συγκαταστήσῃ τὴν πρᾶξιν εἰσ τὸ πρέπον ἢ τὸ συμφέρον ὁ δὲ κόλαξ, κἂν ἀποδῷ τισ αὐτῷ τὸ συνδοκιμάσαι καὶ συναποφήνασθαι περὶ τοῦ πράγματοσ, οὐ μόνον ὑπείκειν καὶ χαρίζεσθαι βουλόμενοσ, ἀλλὰ καὶ δεδιὼσ ὑποψίαν ὀκνοῦντοσ παρέχειν καὶ φεύγοντοσ τὸ ἔργον, ἐνδίδωσι καὶ συνεξορμᾷ τὴν ἐπιθυμίαν. ἐμοὶ γὰρ εἰή πτωχόσ, εἰ δὲ βούλεται, πτωχοῦ κακίων, ὅστισ ὢν εὔνουσ ἐμοὶ φόβον παρελθὼν τἀπὸ καρδίασ ἐρεῖ, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ τραγῳδοὶ χοροῦ δέονται φίλων συνᾳδόντων ἢ θεάτρου συνεπικροτοῦντοσ.

ἐντὸσ ἀλλὰ καὶ παθῶν καὶ πραγμάτων ἀπορρήτων λαμβάνουσιν.

ὧν ὁ μὲν ἁπλούστεροσ οὐκ οἰέται δεῖν οὐδ’ ἀξιοῖ σύμβουλοσ εἶναι πραγμάτων τηλικούτων ἀλλ’ ὑπουργὸσ καὶ διάκονοσ, ὁ δὲ πανουργότεροσ ἔστη μὲν ἐν τῷ συνδιαπορεῖν καὶ τὰσ ὀφρῦσ συνάγειν καὶ συνδιανεύειν τῷ προσώπῳ, λέγει δ’ οὐδέν·

ἐπιφανείασ καὶ τὰσ γραμμὰσ λέγουσι μήτε κάμπτεσθαι μήτε διατείνεσθαι μήτε κινεῖσθαι καθ’ ἑαυτάσ, νοητὰσ καὶ ἀσωμάτουσ οὔσασ, συγκάμπτεσθαι δὲ καὶ συνδιατείνεσθαι καὶ συμμεθίστασθαι τοῖσ σώμασιν ὧν πέρατὰ εἰσιν, οὕτω τὸν κόλακα φωράσεισ ἀεὶ συνεπιφάσκοντα καὶ συναποφαινόμενον καὶ συνηδόμενον νὴ Δία καὶ συνοργιζόμενον , ὥστε παντελῶσ ἔν γε τούτοισ εὐφώρατον εἶναι τὴν διαφοράν.

ἔτι δὲ μᾶλλον ἐν τῷ τρόπῳ τῆσ ὑπουργίασ. ἅμα δὲ διακινῶν τὸ προσκεφάλαιον αὐτοῦ, λαθὼν ὑπέβαλε τὸ κερμάτιον.

καὶ μὴν ἐοικότα γε τέκνα φύεται γονεῦσιν ἐν φιλοσοφίᾳ.

Λακύδησ γοῦν ὁ Ἀρκεσιλάου γνώριμοσ ἀπ’ εἰσαγγελίασ φεύγοντι δίκην Κηφισοκράτει μετὰ τῶν ἄλλων φίλων παρειστήκει. τοῦ δὲ· κατηγόρου τὸν δακτύλιον αἰτήσαντοσ, ὁ μὲν ἡσυχῇ παρακαθῆκεν, αἰσθόμενοσ δ’’ ὁ Λακύδησ ἐπέβη τῷ ποδὶ καὶ ἐπέκρυψεν ἦν γὰρ ὁ ἔλεγχοσ ἐν ἐκείνῳ. εἷσ τισ ὡσ ἐοίκεν ἑωρακὼσ τὸ γενόμενον ἐκέλευσε Λακύδῃ χάριν ἔχειν καὶ τὸ πρᾶγμα διηγήσατο, τοῦ Λακύδου πρὸσ μηδένα φράσαντοσ οὕτωσ οἶμαι καὶ τοὺσ θεοὺσ εὐεργετεῖν τὰ πολλὰ λανθάνοντασ, αὐτῷ τῷ χαρίζεσθαι καὶ εὖ ποιεῖν φύσιν ἔχοντασ;

ἣδεσθαι.

τὸ δὲ τοῦ κόλακοσ ἔργον οὐδὲν ἔχει δίκαιον οὐδ’ ἀληθινὸν οὐδ’ ἁπλοῦν οὐδ’· ’ ἐλευθέριον, ἀλλ’ ἱδρῶτα καὶ κραυγὴν διαδρομὴν καὶ σύντασιν προσώπου. ποιοῦσαν ἔμφασιν καὶ δόκησιν ἐπιπόνου χρείασ καὶ κατεσπευσμένησ, ὥσπερ ζῳγράφημα περίεργον ἀναιδέσι φαρμάκοισ καὶ κεκλασμέναισ στολίσι καὶ ῥυτίσι καὶ γωνίαισ ἐναργείασ φαντασίαν ἐπαγόμενον. ἔστι δὲ καὶ διηγούμενοσ ἐπαχθὴσ ὡσ ἔπραξε πλάνασ τινὰσ ἐπ’ αὐτῷ καὶ φροντίδασ, εἶτ’ ἀπεχθείασ πρὸσ ἑτέρουσ εἶτα πράγματα μυρία καὶ μεγάλα πάθη διεξιών, ὥστ’ εἰπεῖν οὐκ ἄξια ταῦτ’ ἐκείνων·

πᾶσα μὲν γὰρ ὀνειδιζομένη χάρισ ἐπαχθὴσ καὶ ἄχαρισ·

καὶ οὐκ ἀνεκτὴ , ταῖσ; δὲ· τῶν κολάκων οὐχ ὕστερον ἀλλὰ πραττομέναισ ἔνεστιν εὐθὺσ τὸ ἐπονείδιστον καὶ δυσωποῦν. ὁ δὲ φίλοσ, ἂν εἰπεῖν δεήσῃ τὸ πρᾶγμα; μετρίωσ ἀπήγγειλε, περὶ αὑτοῦ δ’ εἶπεν οὐδέν.

"μέγα μίαν γὰρ ἡμέραν ψηφισάμενοι τὸ ἄριστον ἀφελεῖν ἑαυτῶν καὶ τῶν ὑποζυγίων· . ἡδίων, ὅτι τοὺσ ὠφελοῦντασ οὐ μεγάλα βλάπτεσθαι νομίζουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION