헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυομοδό1́01́

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 1)

καὶ τῶν ἰχθύων οἱ μὴ ἰχθύεσ, ἐκείνοισ ἀποφαίνεσθαι παρῶμεν οἷσ ὁ Κάτων ἔφη τῆσ καρδίασ τὴν ὑπερῴαν εὐαισθητοτέραν ὑπάρχειν. ὅτι δὲ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λεγομένων οἱ σφόδρα νέοι τοῖσ μὴ δοκοῦσι φιλοσόφωσ μηδ’ ἀπὸ σπουδῆσ λέγεσθαι χαίρουσι μᾶλλον καὶ παρέχουσιν ὑπηκόουσ ἑαυτοὺσ καὶ χειροήθεισ, δῆλόν ἐστιν ἡμῖν.

Αἰσώπεια μυθάρια καὶ τὰσ ποιητικὰσ ὑποθέσεισ ἀλλὰ καὶ τὸν Ἄβαριν τὸν Ἡρακλείδου καὶ τὸν Λύκωνα τὸν Ἀρίστωνοσ διερχόμενοι καὶ τὰ περὶ τῶν ψυχῶν δόγματα μεμιγμένα μυθολογίᾳ μεθ’ ἡδονῆσ ἐνθουσιῶσι.

διὸ δεῖ μὴ μόνον ἐν ταῖσ περὶ ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡδοναῖσ διαφυλάττειν εὐσχήμονασ αὐτούσ, ἔτι δὲ μᾶλλον ἐν ταῖσ ἀκροάσεσιν καὶ ἀναγνώσεσιν ἐθίζειν, ὥσπερ ὄψῳ χρωμένουσ μετρίωσ τῷ τέρποντι, τὸ χρήσιμον ἀπ’ αὐτοῦ καὶ τὸ σωτήριον διώκειν.

οὔτε γὰρ πόλιν αἱ κεκλειμέναι πύλαι τηροῦσιν ἀνάλωτον, ἂν διὰ μιᾶσ παραδέξηται τοὺσ πολεμίουσ, οὔτε νέον αἱ περὶ τὰσ ἄλλασ ἡδονὰσ ἐγκράτειαι σῴζουσιν, ἄν γε δι’ ἀκοῆσ λάθῃ προέμενοσ αὑτόν, ἀλλ’ ὅσον μᾶλλον αὕτη τοῦ φρονεῖν καὶ λογίζεσθαι πεφυκότοσ ἅπτεται, τοσοῦτο μᾶλλον ἀμεληθεῖσα βλάπτει καὶ διαφθείρει τὸν παραδεξάμενον.

ἐπεὶ τοίνυν οὔτ’ ἴσωσ δυνατόν ἐστιν οὔτ’ ὠφέλιμον ποιημάτων ἀπείργειν τὸν τηλικοῦτον ἡλίκοσ οὑμόσ τε τὸ νῦν Σώκλαρόσ ἐστι καὶ ὁ σὸσ Κλέανδροσ, εὖ μάλα παραφυλάττωμεν αὐτούσ, ὡσ ἐν ταῖσ ἀναγνώσεσι μᾶλλον ἢ ταῖσ·

ὁδοῖσ παιδαγωγίασ δεομένουσ.

ἃ δ’ οὖν ἐμοὶ περὶ ποιημάτων εἰπεῖν πρῴην ἐπῆλθε, νῦν πρὸσ σὲ γεγραμμένα πέμψαι διενοήθην. καὶ λαβὼν ταῦτα δίελθε, κὰν δοκῇ σοι μηδὲν εἶναι φαυλότερα τῶν ἀμεθύστων καλουμένων, ἅ τινεσ ἐν τοῖσ πότοισ περιάπτονται καὶ προλαμβάνουσι, μεταδίδου τῷ Κλεάνδρῳ καὶ προκαταλάμβανε τὴν φύσιν αὐτοῦ διὰ τὸ μηδαμοῦ νωθρὸν ἀλλὰ πανταχοῦ σφοδρὸν καὶ δεδορκὸσ εὐαγωγοτέραν ὑπὸ τῶν τοιούτων οὖσαν.

ὕπνον ποιεῖ, φαντασίασ ταραχώδεισ καὶ ἀλλοκότουσ δεχόμενον, ὡσ λέγουσιν.

οὕτω δὴ καὶ ποιητικῇ πολὺ μὲν τὸ ἡδὺ καὶ τρόφιμον νέου ψυχῆσ ἔνεστιν, οὐκ ἔλαττον δὲ τὸ ταρακτικὸν καὶ παράφορον, ἂν μὴ τυγχάνῃ παιδαγωγίασ ὀρθῆσ ἡ ἀκρόασισ.

οὐ γὰρ μόνον ὡσ ἐοίκε περὶ τῆσ Αἰγυπτίων χώρασ ἀλλὰ καὶ περὶ τῆσ ποιητικῆσ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι φάρμακα πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα πολλὰ δὲ λυγρά τοῖσ χρωμένοισ ἀναδίδωσιν. ἔνθ’ ἔνι μὲν φιλότησ, ἐν δ’ ἵμεροσ·

ἐν δ’ ὀαριστύσ πάρφασισ, ἥ τ’ ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων οὐ γὰρ ἅπτεται τὸ ἀπατηλὸν αὐτῆσ ἀβελτέρων κομιδῇ καὶ ἀνοήτων. "δὴ μόνουσ οὐκ ἐξαπατᾷσ Θετταλούσ;

"ἀμαθέστεροι γάρ εἰσιν ἢ ὡσ ὑπ’ ἐμοῦ ἐξαπατᾶσθαι. Γοργίασ δὲ τὴν τραγῳδίαν εἶπεν ἀπάτην, ἣν 3 τ’ ἀπατήσασ δικαιότεροσ τοῦ μὴ ἀπατήσαντοσ καὶ ὁ ἀπατηθεὶσ σοφώτεροσ τοῦ μὴ ἀπατηθέντοσ. , ἢ μᾶλλον ὀρθῷ τινι λογισμῷ παριστάντεσ καὶ καταδέοντεσ, τὴν κρίσιν, ὅπωσ μὴ παραφέρηται τῷ τέρποντι πρὸσ τὸ βλάπτον, ἀπευθύνωμεν καὶ παραφυλάττωμεν ;

σωφρονίζειν.

ἀφαιρεῖ γὰρ ἡ κρᾶσισ τοῦ οἴνου τὸ βλάπτον, οὐ συναναιροῦσα τὸ χρήσιμον; μηδ’ ἡμεῖσ οὖν τὴν ποιητικὴν ἡμερίδα τῶν Μουσῶν ἐκκόπτωμεν μηδ’ ἀφανίζωμεν, ἀλλ’ ὅπου μὲν ὑφ’ ἡδονῆσ ἀκράτου πρὸσ δόξαν αὐθάδωσ θρασυνόμενον ἐξυβρίζει καὶ ὑλομανεῖ τὸ μυθῶδεσ αὐτῆσ καὶ θεατρικόν, ἐπιλαμβανόμενοι κολούωμεν καὶ πιέζωμεν· ὅπου δ’ ἅπτεταί τινοσ μούσησ τῇ χάριτι καὶ τὸ γλυκὺ τοῦ λόγου καὶ ἀγωγὸν οὐκ ἄκαρπόν ἐστιν οὐδὲ κενόν, ἐνταῦθα φιλοσοφίαν εἰσάγωμεν καὶ καταμιγνύωμεν.

ὥσπερ γὰρ ὁ μανδραγόρασ ταῖσ ἀμπέλοισ παραφυόμενοσ καὶ διαδιδοὺσ τὴν δύναμιν εἰσ τὸν οἶνον μαλακωτέραν ποιεῖ τὴν καταφορὰν τοῖσ πίνουσιν, οὕτω τοὺσ λόγουσ ἡ ποίησισ ἐκ φιλοσοφίασ ἀναλαμβάνουσα μιγνυμένουσ πρὸσ τὸ μυθῶδεσ ἐλαφρὰν καὶ προσφιλῆ παρέχει τοῖσ νέοισ τὴν μάθησιν.

ὅθεν οὐ φευκτέον ἐστὶ τὰ ποιήματα τοῖσ φιλοσοφεῖν μέλλουσιν, ἀλλὰ προφιλοσοφητέον τοῖσ ποιήμασιν ἐθιζομένουσ ἐν τῷ τέρποντι τὸ χρήσιμον ζητεῖν καὶ ἀγαπᾶν·

εἰ δὲ μή, διαμάχεσθαι καὶ δυσχεραίνειν.

κατὰ τὸν Σοφοκλέα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 1

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION